... maar ik heb goede hoop voor morgen! Doepiedoepidoepidoepdoepiedoep. Yupperata. Doepiedoepiedoepiedoep. Vanaf donderdag zit dit maffe deuntje al in mijn kop. Het begon die dag met een vraag van iemand op het STF. Even later kwam er een linkje naar een YouTube-filmpje van slechts één minuut en twintig seconden. Wat een feestje! Later op de avond werd ik verrast door twee opnames, waaronder 'Yupperata Ousan'. The Pinky Chicks zijn in mijn hart gesloten!
Vandaag begon ik vol moed aan de zoektocht naar details rondom de Libanese zangeres Taroub. Ik weet nog maar een week dat ze zo heet, want het fotohoesje bevat naast een uitdagende foto van Taroub enkel Arabische tekens. Op YouTube vond ik 'Al Korneesh' van haar. Ik trok mijn stoute schoenen aan en vroeg ernaar op het STF.
Rob, vanuit een hangmat in het immer tropische Oldenzaal, bezorgde me eerst 'Al Korneesh' en daarna nog drie anderen. Bovenop deze lokale Taroubmanie kwam nog een opname van YouTube, waarin Taroub 'live' een liedje zingt in een tv-show uit 1967.
Voor het eerst zie ik Taroub (ook als Taroob en Taruub gespeld) in levende lijve en valt meteen op dat ik me niet heb vergist. Het blijkt een uiterst vakkundige zangeres die ogenschijnlijk met het grootste gemak zingt. Een combinatie van Arabische folk met popinvloeden. Enne... ik ben een beetje verliefd geworden op haar. Jammer dat ze nu 43 jaar ouder is...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten