Het past geheel in het Hollands klimaat dat na drie opeenvolgende warme dagen een flink bak onweer mag komen. En soms verlang je daar ook naar. Vanmiddag bijvoorbeeld. Het is dermate broeierig benauwd dat een bui zeer welkom is. Ik fiets naar Meppel met de jas ver weggestopt in de rugzak. Ik verlang naar een ijskoude douche van zure regen. Dat zal uitblijven. Buiten een paar klappen op maandag laat een stevige onweersbui op zich wachten.
Toen ik nog bij mijn ouders woonde, ging ik altijd een kwartier voor aanvang van het onweer naar mijn kamer en draaide 'Storm And Thunder' van Earth & Fire dan over mijn hoofdtelefoon. Het nummer pakt precies de voelbare spanning die vooraf gaat aan zo'n bui. 'The haymakers they go away, hiding for a storm. A flash of lightning strucks'. En dan is het voorbij met de mooie dag en begint het gedonder pas goed!
Maar zou het ook zonder de tekst lukken? Ik denk van wel. De muziek van Earth & Fire kan zo subtiel aandoenlijk zijn, maar tegelijk ook zeer dreigen. Chris Koerts vertelt al het grootste deel van het verhaal met orgel en mellotron. Maar wie wil nu het lieve stemgeluid van Jerney Kaagman missen? De jongens? In een recent verschenen biografie laten die zich niet al te vleiend uit over de zangkunsten van Kaagman.
De fans allerminst. Menig jongeman verdrong zich in de zaal achter een paal, zodat de bobbel in hun broek niet zo opviel. Hetzelfde verhaal gaat ook de ronde over optredens van Shocking Blue en Middle Of The Road in Witte Paarden. Over de talloze concerten van The Cats aldaar gaan weer andere verhalen...
Hoewel Earth & Fire tot 1977 alleen maar top 20-hits heeft, is het toch een typische elpee-groep. Zo leerde ik vorig jaar dit nummer in de context van het album 'Song Of The Marching Children' kennen, als onderdeel van een songcyclus. En dan is het inderdaad heiligschennis om zo'n werk tot een single te verbouwen... Edit: De fotohoes is overigens de Belgische. Die had ik nog nooit gezien, dus vandaar dat ik hem gebruik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten