vrijdag 11 juni 2010
even een boompje opzetten
,,Bij ons gaan de dingen altijd in de verkeerde volgorde", concludeert Bias Boshell in 2008. Normaliter gaan heruitgaven in chronologische volgorde, maar bij Trees is dat andersom. Het hippe Engelse duo Gnarls Barkley gebruikte een sample van hun tweede album 'On The Shore' uit 1971. Een plaat die sinds jaar en dag hoog op de lijstjes van verzamelaars staat. Die werd in 2007 opnieuw uitgebracht, een jaar later gevolgd door het debuut 'The Garden Of Jane Delawney'.
Het begeleidend cd-boekje van de tweede is erg vermakelijk. Bias schrijft met de nodige zelfspot hoe men leeft op havermout en droomt van een Ford Transit met luchtgeveerde stoelen, hoewel een voedzame maaltijd ook erg welkom is! Over het stemmisbruik van zangeres Celia Humphris die na afloop van een optreden keelsnoepjes kauwde met een dichtgeknoopte sjaal om de hals. Over hoe de jongens, om de lieve vrede te handhaven in de band, elkaar hadden gezworen niet aan te pappen met de zeer aantrekkelijke Celia. Dat heeft moeite gekost!
Hoewel Celia's bereik hoger is dan dat van Sandy Denny, zit Trees in hetzelfde vaarwater als Fairport Convention. Bestaande folkmelodieën die overgoten worden met een progressieve rocksaus. Zoals het titelnummer? 'The Garden Of Jane Delawney' had voor hetzelfde geld een traditionele folksong kunnen zijn, maar Bias schreef het in 1966. Trees bestond toen nog niet, Celia was niet in zicht en volgens Bias kwam 'het gewoon bij hem op'. De naam Jane Delawney is verzonnen, het bekte goed, en met die tuin is ook niets aan de hand. Newcastle Brown Ale zal de zwaarste drug zijn geweest, die Bias toen gebruikte.
Het nummer verwerft bekendheid doordat het is opgenomen op 'Fill Your Head With Rock', een dubbelelpee uit 1970. Het zet voor Trees weinig zoden aan de dijk. De plaat is een matig succes, hoewel de Ford met luchtgeveerde stoelen er wel komt. Vervolgens zal het een kluif zijn om de dure bus op de weg te houden!
Na drie jaar valt Trees voor de eerste maal uiteen, maar ze blijven contacten onderhouden. In de zomer van 2008 nemen ze twee nummers op die ze in de begintijd vaak speelden, maar die nooit de plaat hebben gehaald. Het blijkt dat Celia's stem niet erg geleden heeft. Even rekenen, ze moest onderhand tegen de zestig zijn, maar qua stem heeft ze de eeuwige jeugd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten