Lief 2023

Niet gedacht dat ik dit als aanhef zou gebruiken. Het is vooral in de laatste weken van jouw jaar dat ik terug kijk op de voorbije maanden en ik een liefde ontdek. Hoewel de eerste weken op het werk nog even spannend zijn, blijft alles bij het oude en kan ik gewoon verder gaan op de oude voet. En je laat me deze weg volgen voor de overige elf maanden. De enige kopzorgen die ik heb heeft te maken met draaitafels en radiostudio maar op een gegeven moment kan ik dat een plek geven en gewoon verder gaan met leven en genieten. Je hebt me met volle teugen laten genieten. Qua weer was je niet altijd even vriendelijk maar de vakantie in september heeft alles goed gemaakt. Volgens het KNMI ben je het warmste en natste jaar tegelijk. Warm en nat... Nee, ik ga me niet verlagen tot puberale mopjes.

Op Facebook heb ik de foto gedeeld die ik op 4 september heb gemaakt tijdens de tweede fietsdag van mijn vakantie. Ik heb dan pas een hele hoop singles gekocht in Assen en wil deze vereeuwigen met fiets en ijskoud pak frisdrank en kleffe croissants (al sinds Appelscha in de fietstas). Het beschrijft mijn 2023. De fiets, ontspannen, avontuur, lekker eten en drinken en een hoop singles. De fietstochten hebben het jaar nog wel een beetje gered want de eerste acht maanden zijn stabiel doch soms ook wel saai. Toch gaat een zorgeloos jaar nooit vervelen en wat dat betreft, hoop ik op de helft van dit alles in 2024. Dat is al meer dan ik kan wensen. Ik ga je nu definitief afsluiten en met goede moed 2024 tegemoet treden. Vanavond heb ik gepland een kwart eeuw terug in de tijd te gaan naar het Hogmanay in Schotland.

Eindstreep: december 2023

Het 'straks' van gisteren is ietsje later geworden. Het is inmiddels oudejaarsdag om kwart voor vier. Eigenlijk had ik nog naar de winkel willen gaan, maar ik laat het hierbij. Ik heb een halve fles frisdrank, vier oliebollen, vier appelbeignets en pakken met koekjes, dus ik moest de nacht wel door komen. Het is nog onduidelijk wat ik ga doen want gisteren is de Tonar Banana-naald gesneuveld tijdens de show. De andere Tonar Banana geeft ook niet het gewenste resultaat en ik ga straks het andere Reloop-element proberen. Dat is een paar weken na ingebruikname in de slipmat blijven hangen en klinkt niet helemaal koosjer maar wellicht dat ik het hier vanavond even mee kan redden. Het is ook de reden dat ik de show nog niet online heb gegooid want eigenlijk is het geluidsniveau beneden mijn standaard. In het op-een-na-laatste bericht van 2023 weet ik jullie te melden dat vanaf volgende week een oude rubriek terug keert op Soul-xotica. Eens in de vier jaar kan ik een 'Week Spot kwartet' maken en de laatste keer was in 2020. Ik ga niet meer knutselen met 45cat en Discogs en ga de foto's 'live' maken. Tenslotte mag ik nu terugblikken op de zieke maand december.

Ziekte overheerst deze maand en dat maakt dat ik veel tijd heb om plaatjes te kopen? Het scheelt in ieder geval als ik aan het werk ben, hoewel ik deze maand geen bezoekjes heb kunnen brengen aan de diverse winkels. Assen en Beilen keren in het nieuwe jaar zeker terug. Toch valt het qua aantallen reuze mee. Het pakket van Mark bevat enkele 'dure' platen waarvan je er maar drie hoeft te hebben om op honderd pond te komen. Het schema is dan ook vrij overzichtelijk. De Blauwe Bak is de ultieme winnaar met 36 singles. Er is slechts eentje voor de Gele Bak maar dat is dan wel weer de aanleiding voor een Discogs-transactie met meerdere soul-platen. Het pakket van Mark bevat een upgrade van een plaat die bij mij de neiging heeft om te blijven hangen plus een Engelse persing van een Amerikaanse single die ik reeds in de koffers heb staan. Van de maand december zijn er twee die binnenkort op de bus gaan en die we hopelijk in januari nog kunnen begroeten. De nummer drie in mijn top tien is de enige plaat in de Gele Bak van deze maand.

1. Uptown Party People - Boca 45

2. Nothing But Reasons - The Rayvelles

3. Send Me No More Letters - Linda Christine

4. Brand New Day - Rufus

5. All My Life - The Nu-Rons

6. Marching Out Of Your Life - The Heartstoppers

7. Tighten Up & Take It Over - Cheeba's Latin Bros.

8. Crazy Face - Van Morrison

9. Still Hooked On You - Ujima

10. Just Lovin' You - Ruby Andrews

The Rayvelles en Cheeba's Latin Bros. zouden deel uitmaken van de laatste 'Singles round-up' die ik toch weer even heb uitgesteld. Buiten 1, 3, 8 en 10 om komt de rest uit de partij singles van Mark welke ik eveneens tot januari zal rekenen. Vanavond (als technisch het nieuwe jaar is aangebroken) zal ik weer gaan zitten voor een afscheidsbrief voor 2023.

Eindstreep van 2023

Traditiegetrouw heb ik aan het einde van het jaar een 'Eindstreep' over het gehele jaar. Ik probeer vaak tijd te vinden om 'iets leuks' te doen maar soms schiet dat erbij in en is het een Jantje van Leiden. Op dit moment heb ik alle tijd van de wereld. Ik wil eerst heel saai gewoon het aantal Gele Bak-singles, Blauwe Bakkers en dubbele singles tellen, maar ja... dat heb ik eigenlijk iedere maand al gedaan. Als jullie dus willen weten hoeveel singles voor de Blauwe Bak zijn, nodig ik je uit om de 'Eindstreep'-afleveringen langs te gaan met een zakjapanner in de aanslag. Nee, ik wil dit jaar iets heel anders doen. Het project neemt even in beslag en ik heb het zojuist afgerond. Overigens stel ik de beloofde 'Singles round-up' uit tot volgend jaar en krijgen jullie straks nog een aparte 'Eindstreep' over december. Daarin staan alvast een aantal titels die ik volgende maand aan jullie ga voorstellen. Nu eerst de speciale 'Eindstreep' over alle singles van 2023.

Van de Gele Bak-singles weet ik wel een beetje welke jaartallen het meest populair zijn. Ik heb net in de afgelopen weken de nieuwe platen van afgelopen jaar weer toegevoegd aan de bestaande bakken. Op papier wel te verstaan. Ik moet ze nog in het echt samenvoegen. Ik verwacht dat ik de komende week ook nog wel thuis ben en dus is dat dan een mooi karweitje. Maar hoe zien de jaartallen van de Gele Bak eruit als ik de Blauwe Bak en de dubbele singles op één hoop gooi? Natuurlijk niet letterlijk. Er staan al genoeg krasjes op bepaalde platen. Welnu, dat is hetgeen dat ik heb uitgewerkt in het afgelopen etmaal. Maar... hoe zit het met heruitgaven? Deze hebben immers twee jaartallen: Het jaar van oorspronkelijke opname en/of uitgave en het jaar dat het opnieuw is uitgebracht.

Ik heb besloten de heruitgaven die ik nieuw heb gekocht te houden bij het jaar van heruitgave. Alle oude heruitgaven gaan onder het oorspronkelijke jaartal. Een voorbeeldje? 'You Can Tell Me Goodbye' van Bernetia Miller stamt uit 1970 maar is in 2023 opnieuw uitgegeven. Ik heb deze heruitgave nieuw gekocht in augustus en dus gaat die voor 2023. Dat geldt eveneens voor een aantal singles uit de jaren 2018 tot en met 2022 die ik in 2023 'new old stock' heb gekocht. In geval van heruitgaven die ik tweedehands heb gekocht, reken ik het oorspronkelijke jaartal. 'Oh Carol' van Neil Sedaka is in 1972 opnieuw een hit geweest in Engeland maar hierbij heb ik het originele verschijningsjaar van 1960 aangehouden. De nieuwste singles heb ik verdeeld in 'origineel' en heruitgaven. Onder origineel versta ik alle nieuwe platen die vóór 2023 simpelweg niet bestaan. De heruitgaven zijn alle oude opnames inclusief de nummers die nooit eerder zijn uitgebracht. Denk dan aan het werk op bijvoorbeeld het Epsilon-label.

Laat me in de nieuwe eeuw beginnen. De nieuwste partij van Mark bevat een single uit 2009 en dat is de enige in de lijst uit de eerste tien jaar van de nieuwe eeuw. Er zijn 11 singles uit de jaren 2018 en 2019 welke ik nieuw heb gekocht in 2023. Er zijn 22 uit de jaren 2020 tot en met 2022. Ik koop maar liefst 102 'nieuwe' singles in 2023 waar de heruitgaven het wint: 53 heruitgaven tegen 49 originele singles. Van die originele singles ga ik volgende week een Top 40 maken voor in 'Do The 45'. Eerst nieuwe naalden bestellen!

In de jaren zestig is 1967 altijd al een favoriet jaar geweest maar het heeft zeker zijn weerslag in deze 'Eindstreep'. Met 45 singles is dit het tweede favoriete jaar uit dat decennium. Dat 1969 de winnaar is met 61 is niet helemaal een verrassing. Als ik Duane Clark bestel bij een Franse dealer op Discogs wil ik een paar titels toevoegen. Ik ga daarbij voor de lol zoeken op 1969 en zo heb ik in februari maar liefst 16 singles uit dit jaar. Kan het nóg ouder? Jazeker! De oudste opname is van Bull Moose Jackson en stamt uit 1947. De single zélf is echter geperst in 1972. De oudste is dan 'The Cuckoo Waltz' van Ken Griffin op het Belgische Victory-label. Deze stamt uit 1949. Dat maakt dat er twee jaren veertig-singles zijn en negentien uit de jaren vijftig. Dat laatste is vooral te danken aan de partij in Assen in september. Het telt alleen al vier singles van The Platters uit deze jaren.

De jaren zeventig is het decennium dat ik het meeste tegenkom op mijn platenjachten. 1972 en 1973 zijn favoriet met respectievelijk 49 en 48 singles. Mark stopt vooral veel uit 1973 in de pakketten door het jaar heen. 1971, 1977 en 1978 volgen op de voet. 1960, 1961 en 1963 blijven achter in het jaren zestig-overzicht, een decennium later scoort 1979 het minst met 32 singles, direct gevolgd door 1974 en 1976 met elk 33. In de jaren tachtig piekt 1981 met 20 singles, zelfs twee meer dan het totaal van de jaren negentig. Er komen slechts drie singles uit 1985 mijn verzameling binnen gedurende 2023.

Als ik het telraam erbij pak dan kom ik op de volgende cijfers: De seventies wint met 397 singles, de sixties komt tweede, de nieuwe eeuw derde en de jaren tachtig bungelt ergens onderaan. In totaal heb ik dan 933 singles. Dat is inclusief 12"-es. Ook maak ik vaak een top tien uit de nummer 1-noteringen in de maandelijkse 'Eindstreep' maar dat zie ik dit jaar niet zo zitten. Als ik kijk naar de lijst dan denk ik dat 'Ragamuffin Man' van Manfred Mann het fotomodel mag zijn. Quicksilver Messenger Service heeft al geschitterd in de Gele Bak Top 100. Toch nog even de nummer 1-singles uit de lijsten van het voorbije jaar.

01-23 Fresh Air - Quicksilver Messenger Service
02-23 Mr. Blue Sky - Electric Light Orchestra
03-23 What You Need Baby - The Caprells
04-23 Angeline - Genesis
05-23 Banzai, Here's Zmiv, Beware! (EP) - Zmiv
05-23 BB: Lonely - Ed Boze
06-23 Feel All Right - The Debanairs
07-23 Ragamuffin Man - Manfred Mann
07-23 BB I Just Can't Stop Loving You - Cornelius Brothers & Sister Rose
08-23 Little Does She Know - Kursaal Flyers
08-23 BB: I Believe In Miracles - Jackson Sisters
09-23 If I Have To Go Away - Jigsaw
09-23 BB: Trouble - Say She She
10-23 Wanted - The Dooleys
10-23 BB: Beautiful Things For You - Cortez Greer & The Lifters
11-23 You're Everything To Me - Crac
12-23 Uptown Party People - Boca 45

En daar is alvast de nummer 1 in de kersverse 'Eindstreep' die ik straks ga publiceren.

De handel en wandel van 2023: Een trap na

Zoals gezegd heb ik aanvankelijk hele andere plannen voor de vakantie. Dat komt ook omdat het met het weer niet echt wil vlotten in augustus. Hoe dichter het in de buurt komt van september hoe zekerder de vooruitzichten worden en... die lijken erg fraai voor de eerste week. De tweede week is het terug naar het gebruikelijke recept van regen en dus kan ik deze week mooi even fietsen. Halverwege deze week blijkt dat de regen nog lang niet komt en dat de temperatuur buitensporig hoog blijft. In deze aflevering van de handel en de wandel kijk ik dan uitsluitend naar de fietstochten uit de laatste vier maanden van het jaar. Ik zoek straks een foto erbij en weet dus niet welke dat gaat worden. Overigens heb ik laatst gezien dat ik in 2020 ook een Batavus Topper heb gehuurd van Vredenburg maar heb toen niet een nummer opgeschreven of onthouden. Deze heeft me toen naar Warnsveld gebracht en terug. Als jullie er klaar voor zijn? Vergeet niet om je been over de stang te zwaaien want anders ga je op je muil. Het is bij mij in deze maanden nog maar drie keer mis gegaan.

Zaterdag 2 september is het meteen bal. Ik wil met de bus naar Havelte om de fiets op te pikken maar dat moet ik anders doen. Havelte heeft Volksfeesten en daarbij hoort ook een optocht. Vanwege de optocht stopt de lijnbus deze dag niet in Havelte. Dan maar met de benenwagen naar Havelte. Het eerste fietsplan heb ik al gemaakt. Om een beetje te wennen aan de fiets wil ik vanmiddag even naar Emmeloord en terug. Na de boodschapjes in Emmeloord fiets ik uiteindelijk met een royale bocht om naar huis. Op maandag heb ik het vakantievirus al te pakken en ga door het Drents-Friese Wold naar Appelscha en de Fochteloër Venen. Ik mag doorfietsen in Veenhuizen en in Norg ga ik het oosten in. Ik heb Assen in de planning. Daar koop ik nog meer platen en fiets dan van Hooghalen naar Beilen. Ik doe boodschapjes bij de Albert Heijn en ga dan een stuk fietsen dat ik nog vaak zal doen in de vakantie en daarbuiten. In de traditie van 2021 wel na een grillworst te hebben genuttigd. Dinsdag ben ik ietwat uit het lood maar daar staat tegenover dat ik een heel ambitieus plan heb voor de woensdag. Dat gaat de fietstocht worden naar de omgeving van Nijverdal en Hellendoorn. Of...? De wind is iets oostelijk en het voelt zeer aangenaam om het zuidoosten in te fietsen. Ik heb geen flauw idee waar ik zit als blijkt dat het een paar kilometer is naar Almelo. Dat moest het keerpunt worden. Het eten in Den Ham is geen succes en dat ligt niet aan de kookkunsten of het restaurant. Via Ommen, Balkbrug en De Wijk fiets ik weer naar huis. Het laatste stuk overigens in het donker. De volgende dag ben ik een beetje 'op'. Ik wil de huurperiode verlengen (en koop deze middag de fiets) en er is een boodschapje waarvoor ik naar Steenwijk moet. Ik heb een plan om naar Wolvega te fietsen, maar de noordenwind is duidelijk aanwezig en ik voel de kilometers van woensdag in mijn knieën. Ik lummel wat rond bij de Woldberg en richting Vledder. Het wil vandaag niet echt.

Op vrijdag pak ik de fiets om naar Emmen te gaan. Uiteraard om plaatjes te kopen maar ik kan geen inspiratie vinden. Ik maak daarna nog maar een lange fietstocht en kom op een gegeven ogenblik in Orvelte. Via Westerbork ben je dan zo in... Beilen! Ik haal weer boodschappen (waaronder een grillworst) bij de Albert Heijn en rust weer op dezelfde plek als maandag. De zaterdag ben ik even helemaal 'op' en ook zondag zal ik niet veel uithalen. Maandag dreigt eenzelfde laken een pak te worden als ik dan toch op de fiets het Drents-Friese Wold in ga. Dat gaat dermate lekker dat ik plannen durf te maken. Als ik over Smilde naar Assen ga? Dan kan ik nog even over Rolde en Grolloo fietsen. Dat hoort immers ook bij de vakantierituelen. In Grolloo schrik ik als ik de tijd zie. Ik moet nog een winkel halen en dat zal Westerbork worden. Ik moet flink op de pedalen en ik heb het gehaald. De avond begint in te vallen als ik bij Beilen het viaduct over ga. Dinsdag doe ik mijn laatste 'Tuesday Night Music Club' en woensdag wacht ik tevergeefs op een pakket. Voor donderdag heb ik een idee. Ik wil naar moeder! De steen is een paar weken geleden geplaatst en nu heb ik wel de behoefte om te gaan kijken. De fietstocht is één brok nostalgie. Bij Spannenburg besluit ik zelfs nog even over Sloten, Wyckel en Balk te fietsen. Nadat ik op de begraafplaats ben geweest wil ik nog rondhangen in Jutrijp maar heb het daar snel bekeken. Ik fiets naar Sneek voor singles bij VIP en kijk dan opnieuw op de klok. Het is nog altijd erg vroeg. Ik bel mijn zus en ga even langs in IJlst. Ik wil echter Wolvega voorbij zijn als de duisternis in valt. Dat heb ik niet gered want dit natuurverschijnsel heeft plaats als ik in Heerenveen ben.

Vrijdagmiddag heb ik even een wild plan. Zaterdag lijk ik meer in de stemming voor dit plan. Op de fiets naar Dedemsvaart en daarna de bossen volgen tot Hardenberg. Vanuit daar langs de Duitse grens (en er even overheen) naar Coevorden en over Hoogeveen weer terug. Dat is de kroon op de vakantie geworden inclusief 'goedmakende' maaltijd in Dalen om de weggesmeten maaltijd in Den Ham te doen vergeten. Ik denk dat de foto van deze dag gaat zijn. De fiets aan het kanaal met op de achtergrond de watertoren van Coevorden. Op maandag staat er flink wat wind maar desondanks heb ik zin om naar Beilen te gaan. Dat gaat hem niet helemaal worden. In Dwingeloo fiets ik naar Lhee en ga door de bossen naar Pesse. Ik wil best even door Hoogeveen om te zien hoe ik zaterdag daar ben binnen komen fietsen. Op de terugweg wordt de lucht erg grijs en tussen Echten en Ruinen heb ik een flinke bak regen. Op de laatste maandag van de maand maak ik alsnog de fietstocht naar Beilen en nu met wederom een royale bocht om naar huis. Op donderdag 28 september fiets ik naar Zwolle voor een bezoekje aan Minstrel maar de heenweg is erg de moeite waard!

Op donderdag 16 november heb ik weer zin om naar Beilen te gaan voor een kringloopwinkel ver buiten het centrum. Dat blijkt een zootje te zijn. Na een bezoekje aan de Action en een stapeltje singles bij de inbrengwinkel is het weer tijd om naar huis te gaan. De terugweg gaat gedeeltelijk door de mist en dat maakt het erg bijzonder. Mist in de nacht maakt me altijd melancholiek. En hoe zit het met december? Tja, ziek... Toch wil ik eerste kerstdag ook even benoemen want de tocht naar Steenwijk en terug is erg fraai geweest. Morgen opnieuw naar De Veste voor wat overige boodschappen.

De handel en wandel van 2023: mei tot en met augustus

Het bericht van gisteren heb ik uit de losse pols geschreven. Ik heb 's middags al wel een lijstje gemaakt van wandel- en fietstochten die ik heb genoemd op Soul-xotica en omdat dit er maar een paar zijn, hoef ik niet naar dit lijstje te kijken? Ik heb eind januari op een zaterdagmiddag vanuit het werk een eind gefietst over onder andere Vledder maar dat ben ik vergeten te vermelden in het bericht. Ik ben niet, zoals ik had gepland, door alle berichten gegaan. Ik vind het persoonlijk ook wel een uitdaging om te proberen een bericht te vullen over vier maanden zonder al teveel opzienbarende hoogtepunten. Qua buitenactiviteiten heeft de camera ruim vier maanden vakantie, ik schiet alleen een paar foto's tijdens de mini-wandeling op 20 augustus. De foto's van de nieuwe apparatuur kan ik niet in mijn archief vinden en herinner me dan de microfoon van Facebook. Met een omweg toch nog een illustratie uit de eigen camera. Laten we het eens hebben over de maanden mei, juni, juli en augustus.

Iets om zorgen over te maken? Nee hoor, allesbehalve! Het gaat gewoon 'lekker'. Ik heb het erg naar mijn zin om post te bezorgen in Steenwijk, hoewel ik op vrijdag vaak in Meppel ben. Ten tijde van een grote mailing ga ik zelfs nog op zaterdag naar Meppel. Vooral op de vrijdag wil ik nog wel eens de neiging hebben om een blokje om te fietsen, maar verder gaat het niet van harte. De fiets die jullie zouden kennen van foto's en berichten van twee jaar geleden is een geruime tijd zoek. Hij is uiteindelijk weer gevonden maar inmiddels geniet ik van het bezorgen met een bak aan het stuur. Nadeel is dan wel weer dat deze transportfietsen erg log zijn en zwaar trappen. Bij de laatste postfiets die ik thuis heb, kan de ene fietstas er niet af. Ofwel: Je krijgt hem er nooit weer op. Tja, toeristisch fietsen met tassen van het bedrijf heeft niet mijn voorkeur en dus is het even voorbij met de 'diagonaal zeven letters'. Qua 'verticaal zeven letters' zijn er geen noemenswaardige tochten die ik kan herinneren. En horizontaal? Tja, dat moet ik altijd nog eens bekijken. Feit is namelijk dat mijn kuitspieren veel minder vaak op slot zitten sinds ik niet meer liggend fiets. Aan de andere kant... het ging wel als een speer!

Ik heb een zeer fraaie teruggave ontvangen van het energiebedrijf en dit helpt me lekker de zomer in. De platenhandel draait op volle toeren en dat hebben jullie kunnen zien aan het aantal 'Singles round-up'-afleveringen van dit jaar. Het vakantiegeld en de erfenis van moeder maakt dat het allemaal nog een stuk eenvoudiger wordt. Fijn, ik heb té lang geldzorgen gehad en vind het wel best zo. Een fiets gaat de grootste schadepost worden uit de erfenis. Uiteraard hoeft zo'n stalen ros niet nieuw te zijn en dus speur ik op de bekende plekken voor een knappe tweedehands. En heel stiekem kijk ik uit naar een Multicycle. De oude gaat het vast niet meer doen na zeven jaar ruststand. Ja, de microfoon is soms lastig tijdens een radioshow en de mixer heeft zijn beste tijd gehad. De laatste is elf jaar oud en ook al zo lang in gebruik voor podcasts en radioshows. De schuiven zouden volgens de folder 100.000 bewegingen kunnen maken voordat ze ermee stoppen en dat tijdstip komt in zicht. Ik ben verwend met mijn oude Behringer want deze heeft een hoogstaande ingebouwde voorversterker voor de draaitafels. Bij zoektochten naar een nieuwe mixer vind ik ofwel peperdure machines of mixers die dit niet hebben.

Tot die tijd schipper ik een beetje met lastige microfoon en mixer. De Skytec-draaitafel die ik vorig jaar juni tweedehands van Marktplaats heb gehaald, haalt opeens erg vreemde toeren uit. Die moet worden vervangen maar de andere Stanton is inmiddels ook elf jaar oud en kan er wel eens mee ophouden. Een setje Reloops dan maar? Iets later vind ik bij een Duitse grootgrutter de Behringer als 'new old stock'. Als microfoon denk ik weer aan een karaoke-microfoon zoals de vorige. Als ik op een woensdagmiddag in Steenwijk ben, kijk ik om het hoekje bij de muziekwinkel van wijlen Jan De Vries. Deze heeft twee klassieke Akai's in de aanbieding. Op het gebied van de computers wordt ook flink geïnvesteerd. Ik heb zo'n weerzin jegens Windows 10 dat ik besluit een Windows 7-laptop te kopen. Deze krijg ik in zijn geheel niet aan de praat en dus moet er alsnog een Windows 10-laptop komen. Dan is het plan om met de 10 dagelijks te gaan internetten en de oude Windows 7-desktop voor de shows te gebruiken. Echter, ik kan de mixer (met microfoon) niet 'herkend' krijgen. Laatste strohalm is om het systeem op de Windows 10 te zetten maar de laatste poging is drie maanden geleden. Het effect is dat ik al maanden uitsluitend vinylshows doe. En nog altijd met de stoere oude XP.

Qua weer is het een vreemde tijd. Met name in juni is er een hele warme periode maar juli is weer pet. In augustus wil het ook niet echt vlotten buiten een enkele fraaie dag om. Ik heb al plannen gemaakt voor de vakantie en dat betekent dat ik helemaal thuis blijf en hier wat werk ga verzetten. Hoe dichter tot de vakantie lijkt het dat de eerste week van september toch wel fraai gaat worden en dus huur ik een fiets voor een week. De tweede week kan ik dan het werk thuis doen. Halverwege de eerste week blijkt dat het mooie weer zich doorzet en ga ik dus de huurperiode verlengen met...? Met een hele lange tijd want dat is het moment dat ik de fiets heb gekocht. Straks wellicht een berichtje over de fietstochten van september tot en met december.

De handel en wandel van 2023: januari tot en met april

Om maar heel erg kort door de bocht te gaan: Als ik af ga op de berichten op Soul-xotica en mijn fotocamera heb ik nauwelijks opzienbarende fietstochten gemaakt tot september. In de maanden mei tot en met augustus kan ik zelfs helemaal niets vinden. Ze zijn er heus wel geweest. Vaak een blokje om vanuit het werk. Nu ik dit schrijf, denk ik opeens aan een donderdagmiddag met zelfs een regenboog en even later ook regen. Dat kan ik in eerste instantie niet meer terug vinden op Soul-xotica. In tweede instantie ook niet. Dat zal zijn omdat ik op donderdagavond vaak niet publiceer en op vrijdag is zoiets alweer vergeten. Dankzij de camera vind ik zelfs een fietstocht die ik niet heb gezien op Soul-xotica terwijl ik ongetwijfeld hierover heb geschreven. Dat weet ik honderd procent zeker. Ik ga het dus opdelen in drie tijdvakken. Vanavond glij ik door de maanden januari tot en met april en zal daarbij ook de paar memorabele fiets- en wandelavonturen delen. Omdat deze activiteiten té minimaal zijn voor een bericht, wellicht ook nog wat andere bezigheden in deze maanden .

De voorraad berichten op Soul-xotica begint met een 'Zeven letters functioneel'. Het is maandag 2 januari en ik bezorg de post die ik eigenlijk op oudejaarsdag had moeten rond brengen. Het is een zeer ontspannen rit met vele kilometers in alle uithoeken van Steenwijk en niet veel post. Ik geniet met volle teugen, onder andere in Tuk. Toch zal het plezier een paar weken later even verdwijnen. Officieel sta ik onder contract in Meppel maar werk bij de collega's in Steenwijk. Nu wil het postbedrijf dat ik helemaal in Steenwijk onder contract kom maar dat zie ik niet zitten. Gelukkig hebben we nu een andere 'baas' in Steenwijk maar nog altijd wil ik dat mijn contract in Meppel blijft. De 'baas' die we in januari 2023 hebben is op zichzelf altijd een goede kerel geweest, maar in zijn nieuwe functie krijgt hij nare trekjes. Daar wil ik dus niet onder vallen. Het maakt dat ik een week thuis blijf van het werk met psychische klachten voordat er een gesprek plaats vindt met de mensen in Meppel. Als dat gesprek de gewenste uitkomst heeft, ben ik ook weer vlug bereid. Alles blijft bij het oude. Het geld komt uit Meppel en ik bezorg post in Steenwijk. Hoewel er nauwelijks recreatief wordt gefietst in deze maanden heb ik daarbij wel dagelijks een prachtige fietstocht van Uffelte naar Steenwijk en terug.

Gedurende deze periode van afwezigheid op het werk ga ik op de maandag met de bus naar Assen voor flink wat singles. Ik ga ook met de bus naar Meppel voor het gesprek en vier het na afloop met meer singles in de kringloopwinkel van Meppel. Aan het einde van de eerste maand heb ik de Gele Bak al flink aangevuld en ook de business met de Blauwe Bak is als vanouds. Het eerste spoor van recreatief fietsen is vervolgens op maandag 6 februari. Ik wil wel eens kijken op de Col Du Vam, ofwel de oude vuilnisbelt van de voormalige VAM in Wijster. Eerst plan ik om het met de bus te doen en dan te lopen, maar dat gaat een helse tocht worden. Op deze maandag ben ik vlug bereid en ga met de fiets. De postfiets wel te verstaan. Zonder fietstassen maar verder wel een logge gele transportfiets waarmee je eigenlijk niet mee op de Col mag komen. De helm heb ik eveneens thuis gelaten. Op de Col zélf is het vooral lopen want het is zo steil dat ik er niet tegenop kom. Een week later, op dinsdag 14 februari, maak ik een prachtige wandeling door de bossen naar Havelte. Ik neem de boodschappen mee terug in de bus want ik heb dan nog de 'Tuesday Night Music Club' te doen om zeven uur.

Ik ben op een woensdagmiddag aan het bezorgen in Steenwijk als ik Ronald tref. Hij is op de Rembrandtstraat mijn buurman en we hebben een gezamenlijke vriend in de vorm van Patrick. Ik heb hem al jaren niet meer gezien als ik hem in september 2021 tegen het lijf loop tijdens de coronademonstratie in Steenwijk. Hij vertelt me dan dat Patrick een jaar eerder aan kanker is bezweken en dat maakt dat het voor mij een paar minuten helemaal stil wordt. Nu tref ik hem dan weer en komt het gesprek al snel op komende zaterdag. Volgende week zijn de gemeenteraadsverkiezingen waar vooral de stand van de agrarische sector een heet hangijzer zal zijn. In Den Haag wil men zaterdag de grootste boerendemonstratie houden in het Zuiderpark. Ronald en ik willen er beide wel naar toe, alleen hoe? Met de trein voor het volle pond is het ons niet waard. Uiteindelijk maken we gebruik van een groepsticket en zijn we een stuk goedkoper uit. De demonstratie (samengevat in 'Met het rubber deur de blubber') is afzien want deze overlijden mijn schoenen definitief. De sneeuw van de voorgaande dag en de blubber in het park zijn hier debet aan. Als we voor het podium staan, zijn mijn sokken al doorweekt en beginnen mijn spieren te trekken door de kou. Het zal uiteindelijk ook niet de grootste demo worden, Nederland is duidelijk moe van eht demonstreren. De bezetters van de snelweg krijgen daarentegen de ME en het waterkanon, dus dat is weer fijn meegenomen!

Met de Pasen heb ik een idee. Ik wil op zaterdagavond een drie uur durende 'Do The 45' met uitsluitend gospelsingles. Het is een knalshow en als ik het wil uploaden naar Mixcloud ontdek ik dat ik de opname niet heb gestart. Ik kan wel janken! Het idee was dat ik op zondagmiddag dan een eind zou kunnen lopen en naar de show luisteren. Dan maar een andere show? Dan blijkt de accu van de mp3-speler bijna leeg te zijn. Enfin, er móet worden gewandeld op paaszondag. Zonder muziek maar ik heb het ook bijna niet gemist. Ik heb een ambitieus plan en... breng dat tot uitvoering. Over Ruinen en Ansen en via een 'mysterieus' pad naar Uffelte. De laatste paar kilometers zijn loodzwaar want het is een kwartier voor Blarenstein. Ik heb zojuist even gebladerd door de berichten van april en mei want ik denk dat de spit wel ergens ter sprake moet zijn gekomen. Dankzij Google QMusic weet ik nu dat dit omstreeks 24 april moet zijn geweest. Het is op het radiostation namelijk de week van de jaren tachtig.

Ik denk dat ik straks de berichten van mei en juni ga doorspitten om te kijken of ik daar morgen een verhaaltje uit kan putten. Overigens kan ik melden dat vanmiddag 31 singles zijn binnengekomen van Mark welke ik in het nieuwe jaar aan jullie ga voorstellen.

Week Spot: Avis

Aanvankelijk zal ik gewoon 'The Vinyl Countdown' doen op de zondagavond. Kerstnacht wordt echter méér gevierd in Engeland dan de kerstdag zelf en dus weet ik dat ik een zeer gelimiteerd bereik zal hebben. Omdat mijn collega van negen tot elf heeft laten weten de tijd met familie te willen doorbrengen, wil ik om negen uur beginnen. Een paar uur van tevoren en ik voel me niet fit genoeg voor dit, hoewel ik al wel de drie bakken heb geselecteerd en het 'voorwerk' heb gedaan. Ik kan natuurlijk ook op eerste kerstdag 's middags gaan uitzenden? Na de fietstocht naar Steenwijk heb ik het echter wel gehad en zo komt deze dinsdagmiddag in beeld. Helemaal als collega Long John Sliver aangeeft dat hij vanaf elf uur 's ochtends wil gaan uitzenden. Ik heb vanmiddag de stream gepakt van twee tot vijf. Daarna kun je me opvegen. Ik heb zojuist het restant bami van gisteren naar binnen gewerkt en ben nu helemaal klaar om jullie voor te stellen aan de laatste ontbrekende plaat in de Blauwe Bak Top 100, tevens de Week Spot.

1. Baby This Love I Have - Avis (US, Feline FMG-187, A, 1987, re: 2023)

Op het hoesje staat 2022 als jaartal vermeld maar de plaat is pas afgelopen juli opnieuw uitgebracht. 1987 is ook een vermoeden. We weten alleen dat Avis van 1983 tot en met 1987 platen heeft gemaakt. Op het fotohoesje van de nieuwe uitgave staat een ietwat korrelige foto van ogenschijnlijk een grote mooie vrouw. Je kan ook meteen voorstellen waar de stem en de energie vandaan komt, ze heeft genoeg ruimte daarvoor. Ze brengt de singles uit op het Feline-label en anno 2023 is Fraternity Music Group uit New York de initiatiefnemer. Ik geloof dat de originele single uit 1987 ook geen catalogusnummer kent. Volgens het hoesje zou de nieuwe uitgave een speciale remix moeten zijn, maar ik vermoed eerder dat het vinyl is gerestaureerd want ik hoor vrijwel geen verschil in vergelijking met de versie op Youtube. Ik kijk daar ook nog even in de commentaren maar helaas geen informatie daar. Tja, dan ben ik met Avis wel aardig snel klaar want we weten echt niet wie de beste dame is.

Het nummer zélf is echter al twaalf jaar oud. Het staat op de elpee 'Adventures In Paradise' van de grote Minnie Riperton. Het is Avis' credit dat ze de plaat meer een funky behandeling geeft. Minnie heeft een onmenselijk stembereik. Zelfs in de hoogste regionen kan ze nog een melodie zingen en het is bewonderenswaardig dat Avis dit precies weet na te doen. Ja, ze evenaart het niet, maar het is niets minder dan Minnie alleen dan met een iets stevigere begeleiding. De plaat is een groeibriljant voor mij. De single ligt eerst een week of wat in mijn boodschappenmandje bij Juno voordat ik de bestelling plaats. Daarna draai ik hem geregeld maar het is pas het laatste weekend van mijn onvergetelijke vakantie (waarover méér in de komende dagen) dat de single echt een plekje inneemt in mijn hart. Dat de plaat op nummer 1 is gekomen in de Blauwe Bak Top 100 zegt ongetwijfeld veel over mijn gevoel naar de vakantie toe. Zoals gezegd ga ik daar de komende dagen nog vaak over schrijven.

Hoe ziet de planning eruit voor de komende dagen. Welnu, ik ga twee dagen wandelen en fietsen. Ik denk dat ik in de laatste drie maanden méér heb gefietst dan in de voorgaande negen en dus zal de vakantie de scheidslijn worden. Een 'Singles round-up' op vrijdag, een 'Eindstreep' over december én 2023 en dan blijft er nog één bericht over voor iets anders. Op oudejaarsdag schrijf ik uiteraard weer een brief aan het oude jaar.

Blauwe Bak Top 100: 7-2

Ieder voordeel hep ze nadeel, om de beroemde Spaanse filosoof te citeren. De reden dat ik vanaf 1 december ziek thuis ben en in die tussentijd misschien maar vijf of zes keer in een winkel ben geweest, niet binnen ben geweest bij tankstations en niet verplicht heb moeten luisteren naar Sky Radio... Het is eerste kerstdag en ik heb Whamageddon gewonnen! Ik kan me niet heugen dat ik ergens 'Last Christmas' heb gehoord in dit nieuwe jaar. Ik heb, zoals gepland, het fietstochtje gemaakt naar Steenwijk. Qua temperatuur kon ik het niet beter treffen. Bij de KNMI hebben ze teveel gedronken want eerst gaat het de natste kerst worden uit de geschiedenis en nu is het opeens één van de warmste eerste kerstdagen. De warmste in de laatste jaren zou in 2015 zijn geweest. Straks maar even terug bladeren want deze kerst doet niet meteen een belletje rinkelen. Het fietsen zélf is probleemloos. In de winkel heb ik soms wel moeite om me staande te houden. Voordat ik Steenwijk verlaat, verorber ik twee appelflappen en een flesje zuivel maar merk onderweg wel dat de energie ver te zoeken is. Gelukkig heb ik wind in de rug. Mijn maaltijd op eerste kerstdag is bami uit de magnetron. Vanavond heb ik nog een paar uur zitten luisteren naar de Drentse 1000 en nu ga ik bijna de rest van de Blauwe Bak Top 100 aan jullie presenteren. Omdat de nummer 1 van dit jaar de Week Spot gaat worden, presenteer ik die morgen.

7. Lonely - Ed Boze (US, Avco AV-4622, A, 1973)

6. All Cried Out - Lamont Dozier (US, ABC 12076, A, 1974)

5. Beautiful Things For You - Cortez Greer & The Lifters (US, Lifter 594-24, A, 1975)

4. Paradise - So-Rare (US, NCS 2451, A, 1984)

3. Lonely Man - Spencer Wiggins (US, Goldwax 330, B, 1967)

2. I Believe In Miracles - Jackson Sisters (Japan, Universal UIKY-75104, B, 1973, re: 2021)

Blauwe Bak Top 100: 14-8

Dat de winkels open zijn tijdens de feestdagen is iets waar ik nog altijd niet helemaal goed aan kan wennen. Desondanks is Havelte morgen dicht. Tegelijk weet ik te herinneren dat de Albert Heijn aan Het Schar op de gevel heeft staan dat het 365 dagen per jaar open is. Ik heb vanmiddag op de website gekeken en, jawel, hij is morgen vanaf tien uur in de ochtend geopend. Vanmiddag zou ik eerst moeten wachten totdat het stopt met regen maar dan nog steeds... windkracht zes uit het westen hoeft van mij op dit moment niet. Morgen zal het rustiger qua wind en in de ochtend is het vrijwel droog. Het plan is dus om morgen even naar Steenwijk te fietsen voor boodschappen. Ik ben ook wel benieuwd hoe ik me dan na afloop voel en of ik hier wel de energie voor heb. Ik heb vanavond een maaltijd laten bezorgen maar dat kan ik niet iedere avond doen. Buiten slapen en internetten om heb ik vandaag niet veel gedaan. De enige verplichting die ik vandaag heb is het publiceren van het negende deel van de Blauwe Bak Top 100. Morgen gaan we van 7 naar 2 en dinsdag presenteer ik de nummer 1 als de laatste Week Spot van 2023. Hier de nummers 14 tot en met 8.

14. Falling Away - Les Imprimés (US, Big Crown BC 141, A, 2023)

13. Battened Ships - Odyssey (Japan, Mowest/Universal UIKY-75103, A, 1972, re: 2021)

12. You Can Tell Me Goodbye - Bernetia Miller & The Soul Groovers Band (UK, Athens Of The North ATH140, A, 1970, re: 2023)

11. No One Can Do The Things You Do - Robbie Mitchell & Darryl Patterson (US, Tangerine TRC 990, B, 1969)

10. Don't Let Him Get The Best Of You - Ronfo's Kindred Spirits Orchestra feat. Sandi Everett of Whirlwind (UK, Izipho Soul ZP-86, A, 1985, re: 2023)

9. Be Thankful For What You Got - Sunsay & The Soul Surfers (US, Funk Night FNR 099, A, 2022)

8. All Of A Sudden - Melvin Moore (US, Daywood 1, B, 1981, re: 2006)

Tot slot wil ik al mijn volgers, lezers en toevallige passanten een gezegende kerst toewensen. Ik zie jullie morgenavond voor bijna de ontknoping van deze Top 100.

Blauwe Bak Top 100: 21-15

Als alles goed gaat staat de show nu op Mixcloud. Het neemt drie en een half uur in beslag en vooral mijn stem laat te wensen over gedurende de show. Op voorhand excuses voor het gekuch en dergelijke. Ik ben nu dan ook wel klaar om mijn bedje op te zoeken en dus doe ik geen lange inleiding vanavond. In de Blauwe Bak Top 100 klimmen we vandaag van nummer 21 naar nummer 15 en vinden onderweg de volgende 7 platen.

21. I Just Can't Stop Loving You - Cornelius Brothers & Sister Rose (US, United Artists UA-XW313-W, A, 1973)

20. Lord Have Mercy On My Soul - J.J. Williams (US, Polydor PD 14233, A, 1974)

19. United We Stand - Roscoe & Mabel (US, Chocolate City CC 007, A, 1976)

18. Hip Notic Lady - Future Flight (UK, Expansion EXS040, A, 1981, re: 2023)

17. You Must Go On - Junei' (US, Numero Music Group ES-074, B, 1987, re: 2022)

16. Been Found - Ashford & Simpson With Maya Angelou (US, Hopsack & Silk 96398, A, 1996)

15. Gotta Be More Than Friends - The Sapphires (US, Swan 4184, A, 1964)

Blauwe Bak Top 100: 28-22

'Change of plan', om maar in het Engels te beginnen. Hoewel ik het meeste hoesten en proesten wel achter me heb gelaten, blijf ik bijzonder weinig energie houden. Met het risico dat ik toch nog iets onder de leden heb, heb ik me vanavond afgemeld voor het etentje met de familie. Dat zou eerste kerstdag zijn. Nu is het publiceren van de Blauwe Bak Top 100 niet een hele grote klus, maar toch... ik heb besloten het iets anders te doen. Het oorspronkelijke plan is twee afleveringen van twaalf en op eerste kerstdag de top vier. Dan zou ik de Week Spot op tweede kerstdag kunnen doen. Ik heb nog 28 platen over die ik ook in vier delen kan doen en daarmee begin ik vandaag. Het 'ontbrekende' bericht kan ik volgende week nog gebruiken voor een 'Singles round-up' met nieuwe releases. Ik heb nu vier en verwacht nog eentje volgende week. Het tekort aan energie maakt dat ik de foto gewoon in de gang heb genomen, want ik ben eigenlijk wel weer klaar voor mijn bedje. We klimmen vanavond van 28 naar 22. Morgenavond vanaf 22.00 uur 'onze tijd' draai ik de nummers 100 tot en met 51 op Wolfman Radio. De show gaat kort daarna op Mixcloud.

28. My Mistakes Of Yesterday - Clydie King (Duitsland, Liberty 15030, B, 1967)

27. Windows Of My Mind - Antone & The Underworld (UK, Athens Of The North ATH 158, A, 1985, re: 2023)

26. Put A Little Love On Me - Delegation (Duitsland, Ariola 102 118-100, A, 1979)

25. The Shape Of My Teardrops - Monophonics (US, Colemine CLMN-233, B, 2023)

24. Snake Out Of Green Grass - Roshell Anderson (US, Excello Ex 2330, A, 1973)

23. Keepin' My Head Above Water - Ted Taylor (US, MCA MCA-40937, A, 1978)

22. I'll Take The Blame - Chris Bartley (US, Buddah BDA 93, B, 1969)

Het zilveren goud: 1998 deel XIV

Pia houdt flink huis in Uffelte. Als ik naar de groene brievenbus wandel, zie ik dat de afvalcontainers van mijn buurman omver lagen. Ik geef toe, geen indrukwekkende schade maar de eerste keer in Uffelte dat ik meemaak dat een storm containers omver blaast. Ik heb vanmorgen, zoals gepland, het klusje afgemaakt en daarbij krijg ik een idee waar ik vast even een paar weken aan moet wennen. De slotsom is dat er heel veel spul in de Blauwe Bak zit dat ik nooit en te nimmer ga draaien. Wat nu als ik die eens ging verkopen? Klinkt logisch maar ik ben als verzamelaar een 'hoarder'. Wat bij mij de verzameling binnen gaat, blijft daar ook altijd. Nu dan het laatste deel van 'Het zilveren goud' over 1998. We gaan in het nieuwe jaar vrolijk verder. Er zijn meerdere verhalen te vertellen over december 1998 maar om het nu in januari nog over kerst te hebben? Vandaar dat ik vandaag probeer mijn kerst van 1998 te reconstrueren. Oud en nieuw kan in het nieuwe jaar nog wel. Plus alle zeven singles uit december 1998 die ik nog altijd heb en één nakomer.

Het zal mijn enige kerst worden in Engeland. Hoewel het weinig memorabel is en ik alleen nog flarden weet te herinneren, is het qua dagen wel een bijzonder jaar. In Engeland is de regel dat als kerstdag of 'Boxing Day' (de tweede kerstdag in Engeland) in het weekend vallen dat je daar een extra vrije dag voor krijgt in de werkweek. Boxing Day valt op een zaterdag en hierdoor hebben we van vrijdag tot en met maandag vrij. De dinsdag is voor de Emmaus-winkel weer als een maandag waardoor het een erg korte werkweek wordt. Het avontuur begint voor mij op kerstavond. Ik ben uitgenodigd voor een bijeenkomst in de MIND maar daar heb ik het erg snel bekeken. Het is een twee-in-een want die avond heeft de lokale 'supergroep' Plastic Gun Alliance haar debuutoptreden in The Witchwood in Ashton-under-Lyne. Ik heb, geloof ik, niet veel van het optreden gezien want ik moet alweer bijtijds op het station zijn voor de laatste trein. Wel heb ik de cd-single toen gekocht. 'Kamikaze Tamagotchi' heet het en ik kan het nog steeds zingen. Thuis in Mossley wacht een verrassing: Een nieuwe 'companion'. José is een Spanjaard die deze avond is binnengekomen. De vaste 'companions' krijgen allemaal een cadeau: Dubbelloon voor een week en een pakje Superkings van Norah. Omdat José net binnenstapt, krijgt hij uiteraard niks en ik vind dat best sneu. Wordt vervolgd!

Op Kerstdag zelf zal ik vooral de roes hebben uitgeslapen. 's Avonds wil ik toch nog wel even naar de Tollemache Arms. Hoe wordt kerstdag in Engeland gevierd? Welnu, met een hele hoop drank en ik weet inmiddels dat in Engeland de vrouwen eerder dronken zijn dan de kerels. Het is hilariteit alom in de Tollemache Arms. Een van de stamgasten heeft voor eens zijn familie meegenomen. Vooral vrouwlief is liederlijk dronken. Ze is net bezig een toneelstukje op te voeren dat ze op de vloer dood ligt te gaan. 'The angel is coming for me', zegt ze en.... op dat moment stap ik binnen. Bardame Jayne noemt me de rest van het jaar 'Angel'. Terug op Longlands Mill zit José een beetje sip voor zich uit te kijken. 'Ik zou ook best een biertje lusten, maar ja... ik heb geen geld'. Ik weet het snel goed gemaakt.

De volgende middag ga ik met José op sleeptouw naar Ashton-under-Lyne. De heenweg lopen we. Terugweg weet ik niet meer te herinneren. Ook weet ik weinig te herinneren van deze dag. We zijn aan de pints gegaan in een pub in Ashton en krijgen halverwege de avond ruzie. Het kan zijn dat we individueel naar huis zijn gegaan. De kater komt de volgende dag. Ik heb mezelf een overhemd beloofd bij The Pop Boutique in Manchester. Nu is het derde kerstdag en is het geld aardig geslonken doordat ik José een Boxing Day van zijn leven heb gegeven. Bob is onverbiddelijk en bestraft meteen mijn goedheid. Carol haalt de hand over het hard en geeft me tien pond voorschot op mijn loon. Die middag ga ik alleen met de trein naar Manchester. Ik koop een overhemd en een paar platen. José is trouwens niet lang gebleven. De eerste de beste werkdag gaat hij demonstratief op de bank zitten en weigert aan de slag te gaan. Dan blijkt dat hij in Cambridge ook al hetzelfde mopje heeft uitgehaald. Niet alleen loopt een 'companion' de deur uit maar ook mijn royale kerstcadeau.

3161 Tropicalia - Beck (UK, Geffen, 1998)
3162 Inside - Stiltskin (UK, White Water, 1994)
3163 Green River - Creedence Clearwater Revival (UK, Liberty, 1969)

Deze singles heb ik begin december gekocht in Manchester. Het is een wilde tijd. Ik ben op vrijdagavond met de trein naar Ashton gegaan. Ik ontmoet daarbij een dame die wel wat gezelschap kan gebruiken die avond. Zo word ik zaterdagmorgen wakker in een vreemd bed. Omdat ik verder niets wil, sluip ik het huis uit. Omdat ik wel een beetje 'high' ben van deze ervaring en me bovendien ook een beetje schaam voor de mensen in de Emmaus, besluit ik een lulverhaal ervan te maken en intussen naar Manchester te gaan. Daar laat ik mijn oog vallen op een overhemd bij The Pop Boutique. Deze wil ik dus gaan halen. Helaas blijkt die te zijn uitverkocht en ga ik voor een andere die ik zeker vijftien jaar in de kast heb gehad. Ook incidenteel wel eens gedragen maar eigenlijk is die té lelijk voor woorden.

3164 Mulder And Scully - Catatonia (UK, Blanco Y Negro, 1998)
3165 Love Is All - Roger Glover & Guests (UK, Purple, 1974)
3166 Celluloid Heroes - The Kinks (UK, RCA Victor, 1972)
3167 I Love The Sound Of Breaking Glass - Nick Lowe (UK, Radar, 1978)

Ik heb even snel gerekend. Ik denk dat ik de volledige dertig pond heb gekregen van Carol  op voorwaarde dat ik voor drie weken een tientje wordt gekort. Anders zou ik immers niet een treinkaartje, overhemd, singles en een elpee van The Moody Blues kunnen kopen? De elpee is een erg eigenzinnige Duitse compilatie. Ik heb de nummers wel maar hee... ik ben een 'hoarder'. Oudejaarsdag zal ik ook nog een cassette kopen met de hits van The Moody Blues. Roger Glover is best een 'unicum' in Engeland. Het heeft daar nauwelijks iets gedaan en is dus redelijk gezocht onder Deep Purple-fans. Met 'Mulder And Scully' heb ik de collectie van Catatonia compleet.

3168 Romeo - Mr. Big (UK, EMI, 1977)

Dit plaatje ligt al in Mossley op de dag dat ik er binnen stap. Omdat ik in het begin niet zoveel moet hebben van de plaat blijft die liggen in de handel. Dan wordt de voormalige meesterinbreker Paul onze chauffeur en vult hij een cassettebandje met favorieten uit de winkel. Ik maak dus opnieuw kennis met 'Romeo' als we in de buurt van Uppermill meubelen moeten ophalen. Ik weet niet helemaal precies wanneer ik de single écht in de collectie heb gestopt, maar het nummer ademt meer 1998 dan 1999 voor mij en dus wil ik hem dit jaar nog in 'Het zilveren goud' hebben.

Week Spot: Bella Brown & The Jealous Lovers

Hoera! Het is gelukt met de 'Honderd achteruit'. Als ik nu flink de turbo aan zet met de Week Spot kan deze wellicht ook nog mee voor woensdag. De Week Spot van deze week moet uit de onderste vijftig komen van de Blauwe Bak Top 100, de selectie die ik zaterdag ga draaien op de radio. Bij voorkeur dan ook nog halverwege de show. En zo kom ik uit bij de nummer 67 in de Blauwe Bak Top 100. Niet alleen een artieste die ik een warm hart toe draag maar idem dito met de platenmaatschappij. Hoewel ik mijn neus ophaal voor digitale singles en enkel van een single spreek als het op cd of vinyl is, kan ik melden dat de zangeres een nieuwe single uit heeft. Digitaal wel te verstaan. De Week Spot is deze week echter voor 'What Will You Leave Behind' van Bella Brown & The Jealous Lovers. Het beschrijft ook mooi de Top 100 van dit jaar. Het beste van toen door artiesten van nu.

De biografie op de website van Bella Brown & The Jealous Lovers is kort en bondig. Stel je eens een band voor waar James Brown en Sharon Jones elkaar ontmoeten en samen een eigentijdse draai geven aan de soul en funk uit de jaren zeventig. Als dat smaakt naar meer dan ben je bij Bella Brown aan het juiste adres. De band komt uit Los Angeles en brengt haar muziek op de moderne wijze aan de man/vrouw. Niet meer lopen leuren langs platenmaatschappijen maar gewoon haar eigen muziek aanbieden via het internet voor 'licensing'. En zo komen we uit bij de vele nieuwe platenmaatschappijen die ik een warm hart toedraag. Er zijn geen contracten voor meerdere platen en andere verplichtingen maar een financiële overeenkomst om een nummer in een gelimiteerde oplage uit te brengen op vinyl.

Het is maart 2022. Ik probeer het nieuws even te vermijden maar ik heb begrepen dat in Oekraïne de vlam in de pan is geslagen. Ik ben meer geschokt als ik lees dat de vroegere gitarist van mijn deathmetalband is overleden. Het is in dit decor dat ik mezelf onderdompel in de soulmuziek en zo in een Facebook-groep kennis maak met het LRK-label. Ik ben razend enthousiast over Laura Rain & The Caesars, ook al zal dat enthousiasme enigszins bekoelen als ik weer beter bij geest ben. Tegen die tijd ben ik LRK Records al wel gaan volgen en de overige platen maken veel goed! Ook ontstaat er een leuk vriendschappelijk contact met Liam, de uitbater van LRK Records uit het Engelse Cambridgeshire. Zo leuk dat ik hem eerder dit jaar heb geholpen kennis te maken met Trambeat. Ik vermoed dat dit de eerste Week Spot van 2024 gaat worden. Ik heb hem ook geconfronteerd met een ander plaatje maar hij begint opeens te slikken als hij de achtergrondinformatie vindt over de zangeres. Deze heeft met verschillende grote namen gewerkt. Ik moet hem nog eens vragen of het iets is geworden?

Terug naar Bella Brown & The Jealous Lovers. Sinds een paar weken is 'Soul Clap' uit als digitale single en ligt een album voor LRK in het verschiet. Vaak wordt zo'n digitale single dan als vinylsingle uitgebracht en daar hoop ik op. Het is iets meer de funky soul terwijl ik Bella het allerliefste hoor in een meer melodieus soulnummer als 'What Will You Leave Behind'. Het is kwart voor negen op mijn klok, volgens mij gaat deze nog mee voor woensdag! Deze vinylsingle heeft geen fotohoesje (net als haar eerste, 'Get Mine') en dus kies ik maar voor het hoesje van de digitale single. En zo is het balletje weer rond.

Honderd achteruit: Marmalade

Nadat ik even snel op de fiets naar Havelte voor boodschapjes ben geweest, voel ik me opeens ontzettend moe en ga slapen. Zojuist is mijn wekker gegaan. Het is aan de beterende hand maar het is vrijwel uitgesloten dat ik voor de kerst nog aan de slag ga. Ik ben deze week al begonnen met de draad op te pakken. Ik heb nog een Blauwe Bak-klusje dat ik me nooit aan tijd doe en dat maak ik later deze dag af. De drie vrije dagen zijn té schaars voor dit werk. Ik lig inmiddels flink achter, maar.... de klok van Blogger verspringt over een uur of zo en dus hoop ik nog een of twee berichten op woensdag te publiceren. Laat me beginnen met de 'Honderd achteruit'. Sinds de publicatie van de Gele Bak Top 100 van 2023 neem ik deze al mee in de 'Honderd achteruit'. Zo hebben jullie inmiddels berichten over de vroege Yes en Roxy Music in petto. De nummer 67 in de Gele Bak Top 100 van 2022 wordt bezet door een band die we ook in de lijst van 2023 tegenkomen. Beide plaatjes uit de nadagen van een band maar té oninteressant om er twee berichten aan te wijden. En dus wordt dit een dubbelaflevering. 'Falling Apart At The Seams' uit 1976 staat op 67 in de Gele Bak Top 100 van 2022 en 'Wishing Well' uit 1973 op nummer 85 in de lijst van dit jaar.

Op zichzelf wordt het wel eens tijd dat ik een bericht ga opdragen aan Marmalade. Ik koester al jaren een fascinatie voor het werk van de band uit de jaren 1967 tot en met 1971. 'Reflections Of My Life' reken ik zelfs tot één van mijn 'alltime favourites'. Het probleem anno 2023 is dat ik de meeste vroege singles inmiddels wel heb en, tja, dan blijven alleen de latere titels over. Marmalade heeft ook een houdbaarheidsdatum op het deksel van de pot. Het verhaal begint in het oosten van Glasgow maar tegen de tijd van de twee singles uit deze aflevering zijn de leden reeds woonachtig in Londen. De groep wordt in 1961 opgericht als The Gaylords en gaat zich vanaf 1963 Dean Ford & The Gaylords noemen. De groep maakt vier singles voor het Columbia-label die stuk voor stuk floppen en inmiddels veel gezochte collector's items zijn. Ik heb tot nu toe de spelling uit de jaren zeventig gebruikt, maar Dean Ford & The Gaylords wordt in 1966 The Marmalade. Ik moet bekennen dat ik 'Falling Apart At The Seams' zo aankondig op de radio, het 'de'-woordje gaat gewoon automatisch bij het woord Marmalade.

Buiten de drummer om kunnen de overige vier leden goed overweg met de microfoon en dat betekent dat de band kan excelleren in harmoniezang maar ook ieder een eigen nummer kan zingen. De klassieke Marmalade-bezetting bestaat uit Dean Ford (gitaar en harmonica), Graham Knight (basgitaar), Patrick Fairly (zessnarige bas en slaggitaar), William Junior Campbell (gitaar, toetsen) en Alan Whitehead (drums). De laatste vervangt overigens Raymond Duffy die er al mee nokt na een paar maanden. Deze line-up is verantwoordelijk voor de hits op CBS en de klassieke singles op het Decca-label. 'I See The Rain' is de debuutsingle van de nieuwe band in 1967. Aan het einde van het jaar worden verschillende muzikanten gevraagd naar een eindejaarslijst en Jimi Hendrix prijst de single aan als de beste opname van het jaar. Qua gitaarspel leunt het zwaar tegen Hendrix' eigen stijl, maar deze moet het stellen zonder capabele harmoniezangers. 'I See The Rain' is door de band zélf geschreven en het is vrij bijzonder dat dit als a-kant wordt uitgebracht. In de daaropvolgende jaren blijven de a-kanten van de singles in het Love Affair-  en Tremeloes-idioom en mag de band haar ruige kant tentoonstellen op de keerzijde en de elpees.

Wie voor de aardigheid 'Lovin' Things' omdraait, vindt daar een uitstekende cover van 'Hey Joe'. Het is al een paar jaar een ritueel in de muziek. Als The Beatles met een nieuwe elpee komt, neemt iedere zichzelf respecterende band een cover op van een nummer. In de hoop dat The Beatles het zelf niet als single uitbrengen zodat er goedkoop kan worden gescoord. 'Ob-La-Di, Ob-La-Da' is natuurlijk geknipt voor een single en toch niet de eerste keus van The Beatles. Er verschijnen zoveel coverversies in eind 1968 dat Apple besluit The Beatles' uitvoering ook maar uit te brengen. Het is voor The Marmalade echter de laatste grote hit voor CBS. De band is de laatste jaren een marionet geweest van de platenmaatschappij en ze willen volledige artistieke vrijheid.

Decca weet hen dit te bieden in november 1969. De band heeft de volledige regie: Ze schrijven en produceren alles zelf en zijn niet gebonden aan een geoorloofde studiotijd. In de eerste sessie voor Decca komt 'Reflections Of My Life' op de band. Het zal wereldwijd de grootste hit worden van de groep. Het klad komt erin als Junior Campbell, schrijver van veel origineel Marmalade-werk, in maart 1971 uit de band stapt om zijn opleiding af te maken en een solo-carrière te starten. Drummer Whitehead, Fairley en Knight verlaten de band in respectievelijk de jaren 1971 tot en met 1973. Het contract bij Decca zit erop en zo keert de band terug naar EMI. De naam wordt dan ook ingekort tot Marmalade. De 'nieuwe' Marmalade weigert om het oude materiaal te spelen en zo raakt het langzaam uit de gratie. In 1975 besluit Knight met Whitehead 'Vintage Marmalade' op te richten met zanger Sandy Newman. De oude manager van The Marmalade is hier ook bij betrokken. Intussen is er nog de originele Marmalade met Dean Ford. Als de laatste besluit de groep op een pauze te zetten, mag 'Vintage Marmalade' opeens als Marmalade de studio in. 'Falling Apart At The Seams' is daarvan het resultaat. In 1978 zet deze Marmalade het origineel van 'Talking In Your Sleep' op de plaat, het nummer dat een gigantische hit zal worden voor Crystal Gayle.

De band bestaat anno 2023 nog altijd hoewel er geen origineel lid meer bij zit. Sandy Newman is de veteraan (sinds 1975) en Alan Holmes een goede tweede (sinds 1980). Van de klassieke bezetting is Dean Ford ons in 2018 ontvallen en Patrick Fairley in 2020. Alleen 'Falling Apart At The Seams' is een hit geweest. Het piekt op 9 in Engeland en staat enige tijd in de vaderlandse Tipparade. Het meest recente album is 'The Full Spread' uit 2019.

Blauwe Bak Top 100: 40-29

Ruim twee weken later en ik voel dat ik aan de beterende hand ben. Ik ben nog wel erg moe en dus blijf ik nog wel even thuis, maar ben een klein beetje positief en hoop voor het weekend weer op de been te zijn. In tegenstelling tot de teneur die de afgelopen jaren is ontwikkeld, vind ik het juist een goed idee om het soms even door te drukken en weer aan de slag te gaan. Anders blijf je er maanden in zitten. Vanavond alleen de laatste aflevering van de Blauwe Bak Top 100 van dit afgelopen weekend. Ik zal morgen weer eens kijken wat ik dan weet te schrijven. Ik moet immers ook nog een Week Spot uitzoeken voor deze week. Die van volgende week is al wel bekend, dat is de nummer 1 in deze Blauwe Bak Top 100. Vandaag gaan we officieel de top 40 binnen van de lijst.

40. I'll Show You How - Cinnamon Soulettes (UK, Melodies International MEL022, A, 1975, re: 2023)

39. Please Don't Go - Ches Haynes & The Outfit (UK, Stream STR009, A, 1974, re: 2023)

38. You're Everything To Me - CRAC (UK, Mukatsuku MUKAT 090, A, 1980, re: 2023)

37. When I Was A Boy - Billy Shields (US, Harbour HB 304, A, 1969)

36. I Hate To Do My Woman Wrong - Richard Stoute (UK, WIRL CG170737, B, 1974, re: 2022)

35. Into The Mystic - Ben E. King (US, Mandala 45/2513, A, 1972)

34. The Next Best Thing - Herb Reed & Sweet River (US, PVK PV-014, A, 1977)

33. Beck & Call - The Sextones (US, Colemine CLMN-240, A, 2023)

32. Could It Be Joy - James Hale (UK, Epsilon EPS 017, A, 1982, re: 2023)

31. Two Occasions - The Deele (US, Solar B-70015, A, 1987)

30. The Cat Walk - The Village Soul Choir (UK, Direction 58-4969, A, 1970)

29. Feel All Right - The Debanairs (US, W-BS RI 2507, A, 1967)

Blauwe Bak Top 100: 52-41

Spijt? Ja, ik heb dat gevoel een aantal keren gehad vanavond. Ik heb in 'Do The 45' het beste uit de 'bubbling under' gedraaid. Als eenmaal een Top 100 is vastgesteld dan verander ik deze ook niet meer, maar het is verleidelijk om bijvoorbeeld 'Stop! Come Down' van Duane Clark of 'Sweet Talk' van Robin Beck toe te voegen. Over Blauwe Bak-hits gesproken... Helaas, het blijft bij de lijst die ik een week geleden heb samengesteld en daar ben ik eigenlijk ook best content mee. Vandaag klimmen we verder op naar de top 40. Omdat 12"-singles niet zo fijn op de foto gaan met elf 7"-es heb ik een kartonnetje gebruikt dat mee kwam in het pakket van Common Ground International. Het toont een single op ware grootte en ik gebruik deze kartonnetjes voor in de singlekoffer voor als ik eens een 12" in de show draai. Hierbij de nummers 52 tot en met 41 in de Blauwe Bak Top 100 van dit jaar.

52. Heaven In The Afternoon - Lew Kirton (12", UK, Soul Spectrum SLSP 004, A, 1978, re: 2009)

51. Be A Lover - The Regime (UK, Izipho Soul ZP 82, A, 2023)

50. Road Runner - Satan's Breed (UK, Jenges J-4545, A, 1971, re: 2015)

49. Speak Now - Richard Marks (UK, Ocean Of Tears OOT001, A, 1975, re: 2019)

48. I Want Some Satisfaction - Mike Jemison (US, GeNeva GE-506, B, 1973)

47. Sea Shell - The Charmells (US, Volt VOA-4004, B, 1968)

46. Don't Let Nobody Hold You Down - L.J. Reynolds (UK, Club JAB 5, A, 1984)

45. Trouble - Say She She (US, Karma Chief KCR-124, A, 2023)

44. Look Up! - The Harlem Gospel Travelers (US, Colemine CLMN-211, B, 2023)

43. Got To Get A Hold Of Myself - Chuck Bernard (US, Zodiac Z1050, A, 1973)

42. Holy Moses - Force (UK, Cannonball CBLL041, B, 1974, re: 2023)

41. Is This For Real - The Montclairs (US, Paula 345, B, 1971)

Blauwe Bak Top 100: 64-53

Meteen de daad bij het woord gevoegd en naar boven gegaan met twaalf singles. Ik had ook ineens alle zesendertig van dit weekend kunnen doen, maar ach... trap lopen houdt je fit? In voorgaande jaren heb ik de Top 100 op de radio steeds in een weekend gestopt. Dit jaar hou ik het gewoon op de zaterdagen. Morgen ga ik uitsluitend uit de 'Bubbling under' draaien en volgende week zaterdag (de zaterdag voor kerst) de onderste vijftig uit de Top 100. Op 30 december draai ik dan tenslotte de Top 50. Dat maakt ook dat jullie als eerste de lijst kennen en dat is ook wel eens zo eerlijk. Morgen (zaterdag) en zondag krijgen jullie ook nog delen uit de Blauwe Bak Top 100 voordat ik me weer kan gaan richten op andere onderwerpen. Nu eerst de nummers 64 tot en met 53.

64. Giving Love - The Voices Of East Harlem (US, Just Sunshine JSA-504, A, 1973)

63. Your Baby Doesn't Love You Anymore - Ruby & The Romantics (US, Kapp K-665, A, 1965)

62. The Richest Girl - Little Helen (US, Soultown 103, A, 1967)

61. Can I - Leon Bryant (US, Dé-Lite DE 814, A, 1981)

60. A Piece Of Candy - General Johnson & The Chairmen (US, Surfside SR880209, A, 1987)

59. Right In The Middle Of Falling In Love - Bettye Lavette (US, Motown M 1532F, A, 1982)

58. If You're Leaving - Swamp Dogg (Spanje, Soul 4 Real S4R12, B, 198? PU/2020)

57. Power To The People - Durand Jones & The Indications (US, Colemine CLMN 200, A, 2022, re: 2023)

56. When I Die - Motherlode (Portugal, Buddah 201 064, A, 1969)

55. You're Still A Young Man - Tower Of Power (UK, Warner Bros. K 16211, A, 1972)

54. All I Want To Be Is Your Woman - Erma Franklin (US, RCA SPS-45-224, A, 1969)

53. Goodbye Cruel Love - Linda Griner (UK, Soulful Records EP 002, B, 1963, re: 2014)

Singles round-up: december 3

Als ik woensdag de 'Honderd achteruit' publiceer, reken ik mezelf al een beetje rijk. Morgen een 'Singles round-up' en dan wellicht vrijdag de volgende 'Honderd achteruit'. Dan herinner ik mezelf aan de afspraak dat ik van vrijdag tot en met zondag de Blauwe Bak Top 100 wil doen. Qua ontspanning is deze rubriek zeer welkom want ik heb er relatief weinig werk aan. Het is het uitstallen van twaalf singles op de vloer van de zolder, foto nemen en vervolgens alle labelinformatie overnemen voor in het bericht. Omdat er dan nog maar één bericht is voor het weekend wacht ik bewust even af tot vandaag om te zien of intussen al nieuwe singles zijn gearriveerd. Nee, dat is niet het geval. Ik heb vanmorgen overigens nog wel een bestelling geplaatst bij Juno met twee van één 'artiest' waarvan ik vorige maand al een plaatje heb aangeschaft. Meer daarover in één van de komende weken. Vorige week woensdag heb ik eens geluisterd naar een opname van een vrij recente show van een bevriende Nederlandse radiopresentator. Hij behandelt hier de Tipparade van iets meer dan 53 jaar geleden. Ik hoor hierin een nummer dat dankzij het origineel de laatste paar jaar flink is gegroeid bij mij en opeens heb ik behoefte aan de plaat. Ik heb deze vorige week donderdag op Discogs gekocht en de platen zijn dus al een week binnen. Eentje voor de Gele Bak, drie voor de Blauwe Bak en een twijfelgeval dat waarschijnlijk plaats mag nemen in de Blauwe Bak.

* Ruby Andrews- Just Lovin' You (UK, Goldmine Sevens, 1966, re: 1996)
Het verhaal begint voor mij in juni 2012. De verhuisvergoeding is een aardig eind op en ik ben naarstig op zoek naar een vers exemplaar van 'Summertime' van Billy Stewart nadat de oude in 2009 slachtoffer is geworden van het 'kiwisapincident'. Ik zie een aantrekkelijk geprijsd exemplaar op Marktplaats en zie dat de verkoper in Uffelte woont. Dat is niet zo gek ver vanaf Nijeveen en dus stel ik hem voor of ik de plaat niet kan ophalen in plaats van verzendkosten. Dat is prima! Die donderdagavond fiets ik naar Uffelte en kom thuis met ruim dertig singles. Bart is kort daarna verhuisd maar heeft in de jaren 2015 en 2016 een deel van zijn handel in 'De Tafel' in Meppel waar ik bijna wekelijks singles kom aanschaffen. Sindsdien heb ik een paar maal zaken met hem gedaan op Discogs en nu heeft hij Linda Christine voor een aantrekkelijke prijs. Uiteraard kijk ik ook even onder zijn soul-singles en dat levert de rest van het pakket op. 'Just Lovin' You' van Ruby Andrews staat al een tijdje op mijn verlanglijstje. '1966' komt van het label, het is pas in 1968 voor het eerst verschenen als b-kant. Het is een absolute Northern Soul-klassieker en niet geheel verrassend één van de eerste nummers in de Goldmine Sevens-catalogus. Het is pas sinds een paar maanden dat de plaat me écht kan bekoren en dan heb ik al meteen deze Goldmine op het oog. 'Seven Day Lover' van James Fountain op de keerzijde heeft nooit zoveel gedaan voor mij. Bart heeft ook nog een andere Goldmine waarvoor ik interesse heb maar die ik eerst even heb uitgesteld.

* Linda Christine- Send Me No More Letters (NL, Purple Eye, 1970)
Het zal geen verrassing zijn dat ik een enorme fan ben van The Moody Blues. In 1969 zet The Moody Blues haar Threshold-label op en dat manifesteert zich vooral door de eigen releases van de band en haar leden. Toch biedt Threshold ook onderdak aan onder andere Timon, Asgard en Trapeze. De laatste is wellicht de meest bekende naam maar dan weer niet dankzij haar werk voor Threshold. Trapeze is de eerste band van Glenn Hughes, van 1973 tot en met 1976 de bassist en tweede zanger van Deep Purple. De eerste single van Trapeze heet 'Send Me No More Letters' en verschijnt in 1969 op Threshold. Een prachtig stukje barokke pop waarbij je geen voorstelling kan maken dat deze band later brute hardrock gaat produceren. Het origineel moest ik nu ook maar eens gaan zoeken, maar dan ontdek ik dat Linda Christine's 'Send Me No More Letters' feitelijk een cover is van Trapeze. Als het meiske ook nog eens uit Emmen blijkt te komen, moet ik de plaat wel in de verzameling hebben. Het is een 'carbon copy cover' maar wel erg charmant gedaan. Trapeze is bij vlagen iets meer 'over the top'.

* Major Lance- The Matador (UK, Columbia, 1964)
Tja, de Major kan gewoon niet verkeerd doen bij mij en van zo'n Engelse persing krijg ik het meteen extra warm. 'The Matador' is hier de officiële a-kant en dat geeft ons een samenwerking van Lance, Billy Butler en Carl Davis. Méér Chicago soul dan dat wordt het niet. De b-kant is dan weer van Curtis Mayfield, maar ook 'The Matador' klinkt alsof het van de hand van The Impressions zou kunnen zijn. Een echte dijenkletser van de Major. 'Gonna Get Married' is iets meer popcorn en eigenlijk mijn favoriet van de twee. Maar dan opnieuw... Major Lance kan niet stuk bij mij.

* Van Morrison- Crazy Face (Barbados, Warner Bros., 1971, re: 1977)
Discogs heeft de single ingedeeld bij de blues, funk en soul en dus kom ik deze plaat tegen bij de soul-singles van Bart. Twee nummers van Van Morrison's album 'His Band & The Street Choir' uit 1971 die oorspronkelijk nimmer zijn uitgebracht op een single. In 1977 ontstaat er een zekere vraag op Barbados waardoor deze single een feit is. 'Crazy Face' is klassieke Van Morrison uit de vroege jaren zeventig en inclusief zijn oorverdovende saxofoon-solo. Het past op een gekke manier perfect binnen het idioom van de 'spouge', de Barbadiaanse popmuziek van omstreeks 1977. Ik gun het een plekje tussen de soul-singles van Barbados, Jamaica en Suriname. 'If I Ever Needed Someone' op de keerzijde is méér klassieke Van, maar misschien is mijn oordeel een beetje gekleurd door het feit dat ik de Van Morrison-elpees uit de vroege jaren zeventig het ultieme lounge-materiaal vind.

* Nell & Tim- The Vow (UK, Orbitone, 1975)
Op Discogs wordt gesproken van 1978 terwijl 45cat 1975 aanhoudt. De laatste kan echter geen bronvermelding geven, maar ik vind 1975 zeer aanvaardbaar. Nell is in werkelijkheid Ornell Hinds, een Jamaicaanse zangeres welke lid is van The Marvels en enkele klassieke reggae-singles op haar naam heeft staan. Ik heb mezelf eerder vandaag omver laten blazen door 'I Who Have Nothing' van Nellie op het Gas-label. Tim Chandell maakt meerdere platen op het Orbitone-label en in 1978 heeft dat een heel ander catalogusnummer waardoor 1975 opeens erg plausibel wordt. 'The Vow' is echter pure soul met prachtige Caribische blazers in de brug. Hartverwarmend. Op de flip doet Tim Chandell solistisch een uitvoering van Ivory Joe Hunter's 'Since I Met You Baby' maar nee... ik mis de geringe bijdrage van Nell. Dit heb ik echt vaker gehoord!

Overigens verwacht ik binnenkort ook een flinke partij singles van Mark. Het is niet onwaarschijnlijk dat deze echter blijven liggen tot januari.

Honderd achteruit: Roxy Music

Om half tien heb ik al wekdienst. Het is mijn consulent in Meppel die meldt dat mijn kerstpakket op me ligt te wachten. Op de vraag hoe het gaat, antwoord ik naar eer en geweten en zijn opstelling is 'Eerst maar zien om beter te worden, dat kerstpakket blijft er wel'. Het schijnt een 'heersend' iets te zijn. Voor de rest van de dag heb ik alleen maar geslapen en het lijkt erop alsof mijn lichaam dat nodig heeft. Hoe ik me nu voel? Vooral neus- en keelverkouden waarbij het laatste nog het meest 'ziek' aan doet. Ik heb rond middernacht een wandelingetje gemaakt door het dorp, wellicht morgenmiddag de uitgestelde langere wandeling. De afgelopen weken is het bij vlagen hectisch op Soul-xotica. In de laatste week van november is het opeens erg druk met de 'Singles round-up' en hoewel ik nu ook nog vijf singles heb liggen, kies ik ervoor eerst weer eens aan de slag te gaan met de 'Honderd achteruit'. Op nummer 67 vinden we een band die in de 'Honderd achteruit' van 2023 ook nog aan bod gaat komen. Daarom richt ik me nu op de periode van 1978 tot en met het heden, waar ik volgend jaar dan de begintijd uit de doeken kan doen. De nummer 67 is overigens 'Angel Eyes' van Roxy Music uit 1979.

Ik wil dit bericht echter beginnen met een quote van Richard Thompson. Als de voormalige Fairport Convention-gitarist weer eens een nieuw album heeft uitgebracht, stelt hij dat hij vooral als zichzelf klinkt want 'Who wants to sound like Roxy Music?'. De beginjaren van de band ga ik in de toekomst behandelen, maar even in het hele kort: De band is opgericht in 1971 door Bryan Ferry en bassist Graham Simpson. De totstandkoming van de band is op zijn minst curieus en dat geldt eveneens voor de muziek op de eerste platen van Roxy Music. Het wisselt vaker van muzikanten dan van onderbroeken en na een uiterst succesvolle periode klapt de band in 1976. Het neemt afscheid met het live-album 'Viva' en met name Bryan Ferry zal even uitgroeien tot een zeer populaire solo-act. In 1978 ontstaat dan toch weer het idee om bijeen te komen en een nieuw album op te nemen. Eddie Jobson wordt helemaal niet uitgenodigd om deel te nemen aan de band, hoewel deze het ook druk heeft met zijn nieuwe band UK (van 'Rendezvous 6:02'). Bryan Ferry, Andy Mackay, Phil Manzanera en Paul Thompson vormen de vaste kern van de heropgerichte Roxy Music. Verder maakt de groep gebruik van sessiemuzikanten. Paul Carrack bespeelt zo de toetsen op de latere albums van Roxy Music.

'Manifesto' is in 1979 het eerste wapenfeit van de band. Het heeft afscheid genomen van de moeilijk toegankelijke stukken van de eerste elpees en het geluid is, op zijn zachtst gezegd, meer gepolijst. 'Angel Eyes' en 'Dance Away zijn de twee grote hits van het album, hoewel de laatste grondig is geremixt voor de single en 'Angel Eyes' zelfs in zijn geheel opnieuw is opgenomen. 'Dance Away' heeft gepiekt op nummer 2 in Engeland, 'Angel Eyes' doet het twee plaatsen slechter. Het is nog altijd wel goed voor zilver in Engeland. Ook in Vlaanderen bereikt de single de top tien. In de Top 40 strandt het op nummer tien. Hoewel 'Manifesto' en 'Flesh And Blood' op meer steun van van platenkopers kan rekenen dan enkele eerdere albums, is de pers erg verdeeld over de kwaliteit. Het Amerikaanse Rolling Stone stelt zelfs dat 'Flesh And Blood' dermate afschuwelijk is dat het weer gaat fascineren. Met 'Avalon' laat de band in 1982 zien niets van de kritiek aan te trekken en Roxy Music wordt meer het orkestje van Bryan Ferry dan ooit tevoren. Als in 1983 de wereldtournee ten einde is, besluiten de heren Ferry, Mackay en Manzanera de band op slot te doen. Thompson is al in 1980 vertrokken nadat hij een motorongeluk heeft gehad. Dat is eerst tijdelijk maar daarna krijgt hij het opnieuw aan de stok met Ferry en vertrekt in zijn geheel.

De volgende achttien jaar zijn de mannen vooral bezig met hun solocarrière. In 2001 viert de band dat het dertig jaar is geleden dat ze voor het eerst bijeen zijn gekomen. Er vindt een reünie plaats en een deel van de ontmoeting zal vorm krijgen op Ferry's solo-album 'Frantic'. Zelfs aartsrivaal Brian Eno doet mee op een nummer. In 2005 laat Manzanera weten dat zij met Brian Eno een nieuw album gaan opnemen. Het album zal er nooit komen, hoewel veel materiaal op Ferry's 'Olympia'-album in 2010 zal terechtkomen. In 2014 geeft Phil Manzanera een interview aan Rolling Stone en meldt dat Roxy Music sinds 2011 inactief is en dat de leden steeds minder zeker zijn over een nieuw Roxy Music-album. De zelfkritiek is té groot bij de leden en 'Waarom zouden we een album willen uitbrengen dat ondermaats is?'. In 2022 komt de band opnieuw bijeen om het vijftigjarig jubileum te vieren, hoewel de band in de halve eeuw verschillende malen op non-actief heeft gestaan. De mannen toeren weer extensief over de aardbol en niemand lijkt zich meer druk te maken over een eventueel nieuw album.

Ik heb de single in de Nederlandse persing, maar het Duitse fotohoesje is ietsje donkerder en daardoor duidelijker. Vandaar dat ik deze heb gebruikt als illustratie.

Week Spot: The Decisions

De Top 100 is een feit met een dubbele punt. Ook al verander ik van mening met betrekking tot bepaalde platen en noteringen in de Top 100, de lijst blijft zoals die nu is. Ik moet ook zeggen dat ik er erg content mee ben maar het wordt alleen een beetje pijnlijk als ik naar de 'bubbling unders' kijk en de plaatjes die het niet hebben gehaald. Zelfs een 'Stop Come Down' van Duane Clark heeft het niet gehaald terwijl ik dat wel reken tot één van de allergrootste hits uit januari en februari 2023. Het zou eveneens pijn doen om één plaat uit de Top 100 te laten verdwijnen ten behoeve van een Duane Clark of een ander twijfelgeval en dus laat ik het zo. Komende zaterdag ga ik alleen maar platen draaien uit de 'bubbling under' en ik kies voor de eerste jaren zeventig-plaat die buiten de Top 100 is gevallen als de Week Spot. In de oorspronkelijke Top 100 van de jaren zeventig-aanwinsten staat het zelfs nog binnen de top vijftig, dus ook hier is weer geen sprake van een merkbare 'bubbling under'. De Week Spot is deze week 'It's Love That Really Counts' van The Decisions uit 1971.

Twee jaar geleden volg ik het Soul Direction-label even op de voet. Ik heb in de jaren ervoor al regelmatig contact gehad met Alan Kitchener van het label en het is dan even een druk baasje dat soms wel drie emails per dag verzend. Qua releases volg ik hem voor zes of zeven singles en daarna geloof ik het min of meer wel. Hij doet in ieder geval wel in exclusief werk! The Decisions is één van de releases uit 2021 en dat bevat twee opnames die de groep heeft gemaakt in 1968. De band stuurt de tape naar een radiostation in de hoop dat het weer wordt geretourneerd. Dat laatste gebeurt niet en de mastertape is reeds gebruikt voor een andere opname. Bijna een halve eeuw later krijgt de band alsnog de tape in handen en beide nummers vormen in 2021 een single op het Soul Direction-label. The Decisions is een band uit Atlanta, Georgia, en bestaat uit de heren Hildred Thomason, Fred White, Henry Little en Howard Simpson. De groep zet in 1968 haar eigen York-label op. De Soul Direction-single had het debuut moeten worden. De volgende twee singles verschijnen wel op York in 1969.

In 1971 komt de groep terecht bij het hagelnieuwe Sussex-label. Clarence Avant is de eigenaar van het label uit L.A. en Buddah zorgt voor een nationale distributie. Sussex zal vooral veel geld verdienen met Bill Withers, maar heeft ook de heren Mike Theodore en Dennis Coffey aan boord. Theodore en Coffey werken sinds de jaren zestig samen als freelance producenten en schrijvers. Coffey wordt huisproducent van Sussex en maakt zelf ook enkele platen voor het label. Ook produceren ze Rodriguez' album 'Cold Fact'. Dan zie ik nu ook dat de 'Mr. Sugar Man' op 8 augustus is overleden. Dat heb ik helemaal gemist! Terug naar The Decisions. De heren Coffey en Theodore zijn ook hierbij betrokken en de eerste single is een nummer van de hand van Burt Bacharach en Hal David en oorspronkelijk een hit voor The Shirelles. Met de vakkundige hand van Coffey en Theodore krijgt het nummer een stijlvolle update. Het zal niet een hele grote hit worden maar is wel het nummer waarvoor The Decisions het best wordt herinnerd.

The Decisions maakt nog twee singles voor het Sussex-label en in 1972 is het alweer afgelopen voor de band. Het Sussex-label gaat overigens in 1975 bankroet als blijkt dat de eigenaar de belasting een pootje heeft proberen te lichten. Ik zie net dat Soul Direction vorig jaar zelfs een opvolger heeft uitgebracht met twee méér verloren gewaande opnames uit 1968. Tja, je kan niet overal van op de hoogte blijven  als je ook nog een gewone dagtaak hebt. 'It's Love That Really Counts' is het afgelopen jaar steeds een feestje geweest om te draaien in mijn shows en eigenlijk zou de plaat een plekje in de Top 100 verdienen. Daar is echter slechts ruimte voor 100 platen en geen 101. De Week Spot is dan het hoogst haalbare.

Singles round-up: december 2

Van uitstel komt afstel. Ik heb de kandidaten voor de tweede 'Singles round-up' tot zaterdag op een keurig stapeltje liggen en besluit ze dan te draaien in 'Do The 45'. Ik heb de afgelopen 24 uur moeten na kijken welke titels nog missen. Er staat me immers iets van bij dat ik zaterdag nog acht of negen kandidaten had. Welnu, het blijken er slechts zes te zijn. Ik kan me niet voorstellen dat ik hier zo tegenop heb gezien. Qua ziektebeeld zit er een kleine progressie in. Ik voel me nog altijd niet helemaal fit maar het meest beroerde is er wel van af. Misschien morgenmiddag maar eens een lekker eindje wandelen. Het regent momenteel pijpenstelen en dus heb ik niet de moed om in de groene brievenbus te kijken. Het kan zomaar zijn dat er alweer een nieuwe aanwinst ligt te wachten. Ik ga nu eerst beginnen met de zes meest recente aanwinsten, morgen krijgen jullie nog een 'Singles round-up' met enkele Discogs-singles van vorige week.

* Boca 45- Bang Ya Head (UK, Cold Beer Music, 2023)
Ik doe de singles wederom op alfabetische volgorde van de artiesten en dus begin ik met de meest ultieme 'hit' van de afgelopen week. Het is een paar weken geleden als deze single wordt aangeboden bij Juno. Doorgaans heb ik niet zoveel met remixen  maar in dit geval moet ik wel even luisteren en dan concluderen dat ik hem erg graag wil hebben. Boca 45 is Scott Hendy, een dj en producent uit het Engelse Bristol. Sinds de eeuwwisseling heeft hij een lading aan singles en albums uitgebracht. Het is een archeoloog als het aankomt op het vinden van geschikte samples en het creëren van 'old school' breakbeats voor de hiphop. 'Boca's 45 Tools Vol. 1' is zijn meest recente werk en ik hoop nu al stiekem op een 'Vol. 2', ook al is dit erg 'left field' voor mijn doen. 'Bang Ya Head' is op zichzelf al een knaller maar het is 'Uptown Party People' en met name het terugkerende thema met de funky groove en de piano dat me over de streep helpt. Ik heb afgelopen weekend gezien dat Cheeba's Latin Brothers ook alweer een nieuwe single uit heeft welke zo mogelijk nóg beter is dan de eerste en dus verwelkom ik de 'oddballs' in de Blauwe Bak-koffers.

* Julian Jonah- If You Wanna (Know What's Missing) (UK, Izipho Soul, 2023)
Van Julian Jonah heb ik eerder dit jaar 'Now's The Time For Us' aangeschaft en nu is hij terug met één nummer uitgevoerd door twee verschillende gastvocalisten. Dutch Robinson heeft de eigenlijke a-kant van de single maar mijn voorkeur gaat uit naar de flip met zangeres Sugar Rainbow. Het is lekkere eigentijdse upbeat dancepop met een hoog positiviteitsgehalte en dat heeft de wereld o zo nodig!

* Durand Jones & The Indications- Too Many Tears (US, Colemine, 2023)
De derde aanwinst van Durand Jones tot dusver dit jaar. 'Too Many Tears' heeft wederom Aaron Frazer op de leadzang en de sfeer is ietwat zoet en jazzy voor de verandering. Het is niet dé beste Durand Jones van dit jaar maar de mannen kunnen een potje bij me breken.

* The KBCS featuring Nora Becker- I Wish You A World Of Happiness (Duitsland, Sonar Kollektiv, 2023)
Van The KBCS heb ik ruim een jaar geleden het prachtige 'The Centre' met gastzangeres J. Lamota aangeschaft. 'I Wish You A World Of Happiness' is hun meest recente aanwinst en de gelimiteerde oplage is al bijna uitverkocht. Het Berlijnse Sonar Kollektiv viert dit jaar haar jubileum en zet het luister bij met deze single. Het heeft een exclusieve licentie verkregen om Shirley Turner's Northern Soul-'hit' 'I Wish You A World Of Happiness' in een gelimiteerde vinyloplage beschikbaar te maken. Het origineel staat op de b-kant van deze single maar daar gaat mijn aandacht niet echt naar uit. Geef het upbeat jaren zestig-ding aan de mannen van The KBCS en het resultaat is verbluffend. Het tempo gaat flink onderuit en persoonlijk heb ik drie keer het nummer moeten draaien om te concluderen dat het werkelijk hetzelfde nummer is. In de uitvoering van The KBCS met zang van Nora Becker is het opeens een erg ontspannen nummer met een lekkere luie groove en ingebouwde klasse. Helemaal in een lijn met 'The Centre'. Het zal desondanks een jaar moeten wachten voor de Blauwe Bak Top 100, maar wellicht komen we hem in januari al tegen in een lijstje met singles uit 2023.

* Dee C. Lee- Don't Forget About Love (UK, Acid Jazz, 2023)
De tweede vermelding voor Dee C. Lee binnen vierentwintig uur. Ik heb in Stalybridge nog één single nodig om tot een rond bedrag te komen en neem Dee C. Lee mee uit nieuwsgierigheid. Zeker in de afgelopen tien jaar is 'See The Day' uitgegroeid tot een grote favoriet. Dee C. Lee werkt in de midden jaren tachtig nauw samen met Paul Weller en zijn Style Council. Het zal niemand verbazen dat ze binnen de Engelse Mod-cultuur is uitgegroeid tot een legende? Anno 2023 is Dee C. Lee terug met deze single geproduceerd door Acid Jazz-oprichter Sir Tristan Longworth. Beide kanten zijn in het idioom van de springerige Mod met enerzijds een fikse knipoog naar de jaren zestig maar anderzijds ook weer fris en modern. Ik vind het lastig om een favoriet te kiezen want zowel 'Don't Forget About Love' als Be There In The Morning' mogen er zijn. En ze heeft het zingen na 38 jaar nog altijd niet verleerd!

* Mary Love- More Love (Oostenrijk, Record Shack, 1983, re: 2023)
Als je op zoek bent naar 'hypes', dan ben je altijd welkom in de soul. Neem nu het plaatje dat Jalen N'gonda afgelopen zomer heeft uitgebracht in Engeland. Deze promo is binnen de kortste keren uitverkocht en doet momenteel rare prijzen op Discogs. Ik heb inmiddels de 'pre-order' geplaatst voor de officiële uitgave en deze gaat eind januari verschijnen. Naar verwachting zakt de prijs van de demo dan weer even hard als dat het is gestegen. Ook Mary Love is onderdeel van een 'hype'. Record Shack kondigt de release met groot bombarie aan en de plaat zal ten doop worden gehouden tijdens het soul-weekend in Wenen. De 'pre-orders' vliegen over de toonbank als warme broodjes maar Juno blijkt nog een paar te hebben liggen. Niet goedkoop maar stukken goedkoper dan op Discogs. Mary Love is de zangeres die in de jaren zestig een paar enorme Northern Soul-'hits' heeft op het Modern-label. Ik heb een paar van haar jaren zestig-nummers. Het is me onbekend dat ze tot in de jaren tachtig actief is gebleven en daar komt 'More Love' in beeld. Op deze goed bedoelde poging tot disco wordt ze bijgestaan door onder andere Fontella Bass (van 'Rescue Me') op de achtergrondzang. Toch moet ik bekennen dat ik me een beetje heb laten leiden door de hype want de single is nog altijd niet helemaal 'gegroeid' bij mij. Op de keerzijde staat een remix welke ik maar helemaal oversla.