De 'Northern Soul Jukebox'-dvd is allerminst een slechte aankoop geweest. Het heeft het afgelopen jaar gefungeerd als leidraar waarmee ik de markt van de Northern Soul op kon, maar ook ontdek ik nog (bijna) dagelijks nummers die ik nog niet eerder had gehoord of die me niet opgevallen waren. Het is enerzijds een gevaarlijke rubriek, als ik eenmaal het verhaal van een artiest heb verteld, kan ik dat moeilijk gaan herhalen als ik besluit een plaat tot Week Spot te benoemen. Ik ben wat dat betreft al wat te voorbarig geweest met mijn bericht over Laura Lee, die écht erom vraagt een weekje de Week Spot te worden. In andere gevallen is het ietsje eenvoudiger om een aflevering van de jeukdoos te doen, zoals in het geval van Pat Lewis. Originele persingen van haar singles worden wereldwijd gezocht en als er eentje opduikt, is die vaak niet voor de poes! Ik sluit niets uit, maar de kans dat ik zeer binnenkort een Week Spot heb met Pat Lewis als onderwerp is zeer gering.
Toch is Pat hier al eens voorbij gekomen, toen in het verhaaltje over haar zus Diane. 'I Thank You Kindly' was begin dit jaar 'tune of the week' en dat heb ik toen gevierd met een berichtje. Ook al zo'n mevrouw waarvan de platen welhaast een prestige-object vormen. Ik heb immers ook bijna 35 euro betaald voor die Diane Lewis-single, dat is een schijntje in verhouding tot haar meest gezochte klassieker 'Without Your Love', die brengt al snel vierhonderd pond op en soms meer! Met Pat Lewis is het niet anders. Het is meer waarschijnlijk dat je een zuurstokroze Bugatti met een caravan tegenkomt, dan dat er een single van Pat Lewis bij je lokale kringloopwinkel ligt voor vijftig cent. Toch heeft menig soul-verzamelaar meer Pat Lewis in de kast staan dan dat je lief is!
Pat Lewis mocht vorige week dinsdag 64 kaarsjes uitblazen op de verjaardagstaart. Ze is geboren in Pennsylvania, maar verhuist als peuter met haar familie naar Detroit. Met zus Diane en vriendinnen Betty en Jackie Winston vormen ze de groep The Adorables. Ze nemen een single op voor Golden World die sindsdien wordt aanbeden door menig soul-verzamelaar. Ook verzorgen de dames achtergrondkoortjes voor datzelfde label. In 1966 neemt ze haar eerste solo-single op, 'Can't Shake It Loose', rond dezelfde tijd dat Diane een contract tekent bij Wand Records en 'Without Your Love' opneemt. De zusjes scheiden daar elkaars wegen en Pat blijft achtergrondzang doen. Ze komt in contact met The Andantes, een vast koortje dat op veel Motown-werk is te horen. Als Stevie Wonder zijn hit 'Uptight' wil opnemen, kan één van de leden van The Andantes plotseling niet en dan neemt Pat haar plaats in. Ze is naar verluid ook te horen op 'Like A Nightmare', de single van The Andantes die enkel is weggelegd voor miljonairs. Ze doet vervolgens veel meer sessies voor Motown. Haar tweede single uit 1966, 'Look What I Almost Missed', één van de voornaamste redenen om haar in deze jeukdoos te stoppen, verschijnt via Solid Hit Bound Records. Een liedje met alle kwaliteiten van Pat Lewis, dat ongeveer zeven jaar later plotsklaps ontzettend populair wordt in het noorden van Engeland. Dat geldt eveneens voor de opvolger, 'Warning', uit 1967. Ze maakt nog een handvol singles, maar evenals haar zus Diane ligt er in de jaren zestig geen succesvolle carriére in het verschiet. Ze gaat zich weer concentreren op achtergrondzang en schrijft ook een aantal nummers voor Isaac Hayes. Als achtergrondzangeres is ze te horen bij dezelfde Hayes, Aretha Franklin en later bij George Clinton.
De Brit Ian Levine hebben we eind maart nog eens lof toegezwaaid in een bericht over Venicia Wilson. Levine is een populaire Northern Soul-deejay rond 1980 en is in 1983 met Fiachra Trench de architect van de Hi-NRG: Hippe disco met de energie van Northern Soul en uitgevoerd door artiesten die voor Northern Soul-klassiekers hebben gezorgd. Onder hen bevinden zich Miquel Brown, Evelyn Thomas en The Flirtations. In 1989 start Levine Motorcity Records. Zonder 'social media' en andere hedendaagse hulp, traceert hij godvergeten Motown-artiesten, die de bühne al geruime tijd vaarwel hebben gezwaaid en met gezinnetjes en doorsnee-beroepen de dag door komen. Hoewel Pat Lewis niet voor Motown heeft opgenomen, is ze prominent aanwezig bij de eerste Motorcity-projecten, zowel solistisch als met The Andantes. Pat wordt aangesteld als coördinator van de achtergrondvocalen en arrangeert zo honderden opnames, maar maakt er zelf in die tijd ook zo'n slordige vijftig. Haar single 'Seperation' uit 1991 dreigt zelfs even een hit te worden. Motorcity is geen lang leven beschoren, maar als het doek in 1992 valt, blijft ze aan de zijde van Levine. In 1997 neemt ze voor hem een vijftigtal cover-versies op van beroemde Motown- en Northern Soul-klassiekers, maar slechts een handjevol daarvan vinden hun plaats op cd's. Sinds de eeuwwisseling treedt ze geregeld op met The Vandellas, de voormalige begeleidingsgroep van Martha Reeves. In 2007 meldt ze zich in eerste instantie aan om mee te doen aan een nieuw prestigieus project van Levine, maar moet vanwege haar gezondheid verstek laten gaan.
Een artieste die geen grammetje succes heeft gehad in de jaren zestig, onder eigen naam alleen voor kleine labels heeft opgenomen en de combinatie met fijne uptempo nummers, maken dat Pat Lewis wellicht het ultieme voorbeeld is van een Northern Soul-zangeres. Binnen dat vreemde wereldje is het een godin, maar er buiten haalt menigeen de schouder op bij het horen van haar naam. Omdat ik me schaar in 'dat wereldje' kon ik er niet omheen om deze dame eens te voorzien van een berichtje. Waarvan akte!
