Ik ben net klaar met 'Afterglow' en heb de foto al eerder op de avond genomen. Ik heb in 2016 bewust gekozen voor deze rubriek op de donderdagavond omdat het vrij ontspannen is om dit te schrijven en dat dit nog net even kan voor het slapen gaan. Toch wijst de praktijk vaak uit dat ik niet meer aan publiceren toe kom op de vroege vrijdagmorgen. Hoe dit in het vervolg gaat, kan ik niets over zeggen maar vanavond neem ik wel even de moeite om een bericht te schrijven. Vandaag de vier Week Spots uit week 10 in 2016, 2017, 2018 en 2019.
2016: My Love Keeps Getting Stronger-Gloria Edwards (1972?)
Het is omstreeks 2010 dat deze opname van Gloria Edwards wordt ontdekt. Tot zover ik kan nagaan is het nooit officieel als single verschenen en de eerste maal dat ik verneem van het nummer is middels een mp3 van een bedroevende geluidskwaliteit. Door het gepiep (dat vaak voorkomt bij vroege mp3's in een zeer lage bitrate) heen hoor ik echter een geweldig nummer. In 2016 brengt Record Shack uit Oostenrijk het dan eindelijk op een officiële single en dat is een opname waar ik nog altijd van geniet. Het is echter de b-kant van een nummer dat ik, ik zweer het jullie, nog nooit hebt gedraaid. Beter dan Gloria Edwards kan het immers niet worden? Ik ben afgelopen maandag met een collega op de plek geweest waar ik dit voor het eerst hoor. Het is het stuk tussen Meppel en De Wijk ter hoogte van de afslag naar Rogat. De mp3 maakt deel uit van de 'Northern Soul Jukebox'.
2017: For The First Time-The Georgia Prophets (1969)
Mijn 2017 begint in diepe armoede en sta ik een paar maanden praktisch 'droog' voor wat betreft het vinyl. Ik heb in 2016 echter genoeg singles gekocht waarvan enkele smeken om alsnog Week Spot te worden. Daaraan kunnen jullie het niet hebben gemerkt. The Georgia Prophets is een single die ik omstreeks maart of april 2016 koop van Mark en dat plaatje is verder gaan groeien middels de 'Vakantiemix' zodat ik het bijna een jaar later alsnog de Week Spot maak.
2018: Looking Over My Shoulder-Marva Hicks (1978)
Dan lukt het in 2018 beter? Nou, ook dan moet ik een voordeeltje krijgen om wat lucht te krijgen. Dat gebeurt vanaf half februari en dan trakteer ik mezelf wel op singles. Marva Hicks is zo'n single die me naar deze bewuste periode brengt in 2018. Eigenlijk is het best een bijzonder jaar geweest als ik er zo aan terugdenk. En de singles uit dat jaar bewijzen het: Ik draai ook Marva Hicks altijd nog met evenveel enthousiasme als de eerste keer dat het op mijn draaitafel ligt. En dan ook nog in de fraaie Engelse promo-versie. Wat wil een mens nog meer?
2019: Cry To Me-Loleatta Holloway (1974)
In maart 2019 lijkt het allemaal nog zonnig qua financiën en nu zal ik pas in mei even vastlopen op dat gebied. Anno 2020 hoop ik het hele verhaal te kunnen uitzingen zonder al teveel problemen. Het zou leuk zijn als het vakantiegeld dit jaar echt als een meevallertje komt in plaats van dat ik achterop ben met de huur, wat de voorgaande jaren steeds het geval is geweest. Hand op de knip en geen rare sprongen! Ik kan in de eerste maanden van het jaar nog vrolijk iedere maand tot twee maanden afrekenen bij Mark en een fraaie partij tegemoet zien. Ik hoop later deze maand de huidige negentien te kunnen afrekenen, verder gaat morgen in Schotland een partijtje singles op de post waaronder de Engelse Jay Boy van George McCrae. Ook sta ik op het punt om twee singles op Discogs af te rekenen waaronder een hagelnieuwe single (hoewel... het is in november uitgebracht). Er komen dus afleveringen van de 'Singles round-up' deze maand! 'Cry To Me' van Loleatta Holloway is nog altijd zinderend mooi, maar toch is het moeilijk om het styreen goed te houden en verbeeld ik me dat de plaat achteruit hobbelt per draaibeurt. Zaterdag mag die toch nog een keertje als onderdeel van de Week Spot Carousel. Overigens zijn de laatste Do The 45-shows alsook andere shows van mijn hand te vinden op Mixcloud. Even zoeken naar Wolfmanradioshows en er staat uren luistergenot op jullie te wachten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten