De inspiratie voor 'Met genegenheid terugblikken' piekt vooral in de eerdere afleveringen. Het is gewoon een stuk eenvoudiger om een paar jaar terug over de schouder te kijken dan de recente jaren. Bij 2019 zou ik ook menig fietstocht, wandeltocht of vakantiedag kunnen gebruiken, maar daarover heb ik afgelopen jaar immers uitgebreid geschreven. In het begin van deze serie (die vanavond definitief tot een einde komt) wil ik ook iets uitlichten waarover ik niet veel heb geschreven op Soul-xotica maar wat wel een wezenlijk onderdeel heeft uitgemaakt van het bewuste jaar. Als ik terug kijk op 2019 dan zie ik allereerst de tien jaar zonder de drank en de succesvolle (lig)fietstocht. Vervolgens een kapotte ligfiets in de schuur en vooral veel werk met behulp van een elektrische fiets. Wat kan ik over het werk schrijven? Niet genoeg om tot een boeiend verhaal te komen. Ik doe het werk echter met heel veel plezier en heb iedere dag wel een 'hoogtepuntje' tijdens de werkzaamheden, alleen kan ik dat vaak een week later al niet meer herinneren. Is er dan nog iets uit 2019 dat ik nooit ter sprake heb gebracht en dat toch zeer sterk aanwezig is geweest gedurende het jaar? Volmondig ja! Er is wel iets, alleen heb ik altijd geprobeerd om dat zoveel mogelijk voor mezelf te houden. Een dag voor de tiende verjaardag van Soul-xotica mag het er dan toch eenmalig uit.
,,Wie voor zijn dertigste niet-links is, heeft geen hart. Wie na zijn dertigste niet-rechts is, heeft geen verstand". Deze wijsheid pik ik eens mee uit een Duitse film. In een documentaire die ik recent heb gezien, heb ik geleerd dat je voor je dertigste 'kneedbaar' bent en daardoor eenvoudig een ander patroon kan aannemen. Na dertig jaar in het leven ben je zó geprogrammeerd geraakt dat een plotselinge verandering zwaar kan vallen. Ik moet erkennen dat het een paar jaar heeft geduurd bij mij. Het is begin 2016 als een Steenwijker kameraad (die dan enige tijd in Duitsland woont) een paar uitlatingen doet op Facebook waar ik van schrik. Ik herinner nog goed de dagen dat we samen flyers aan het uitdelen waren van de SP en zijn uitlatingen staan lijnrecht tegenover het gedachtegoed van deze partij. Ik besluit niet onder het bericht zélf te antwoorden maar om hem een privé-berichtje te sturen. Hij spreekt dan profetische woorden naar mij toe. ,,De rollen zijn omgedraaid. Op dit moment zijn de goedwillende mensen niet per definitie links. Er is in de linkse hoek van de maatschappij steeds meer verzet tegen de eindeloze vluchtelingenstroom". Ik kan er begin 2016 nog helemaal niks mee. Ik moet bekennen dat ik politiek té weinig actief ben en dat ik zelfs niet helemaal op de hoogte ben van het nieuws dat op dat moment speelt. Mijn reacties op dergelijke berichten op Facebook zijn dan vaak ook kinderlijk naïef en niet zelden word me (terecht) de mond gesnoerd.
Een aantal collega's bij Wolfman Radio zijn echter wel politiek actief en bevinden zich stuk voor stuk in het 'Remain'-kamp bij het Brexit-referendum. Ik heb in 2016 nog niet echt een mening over de Europese Unie. Als je je niet verdiept in de materie en uit gaat van datgene dat je in de jaren negentig is beloofd? We kennen allemaal de uitslag van het referendum en deze avond vind bij mij een eerste verandering plaats. Ik meen tot dat moment dat wij, als links, de gemoedelijke kant vormen van het politieke spectrum tegenover de 'gemene' en op geld beluste rechterkant. Als ik vervolgens zie dat 'Remain' meteen op de eerste avond zegt dat ze de Brexit op alle manieren zullen dwarsbomen, krijg ik een ander inzicht. Ik word kritischer ten opzichte van links en kijk al eens om het hoekje bij partijen aan de rechterflank. Ook al heeft dat nog geen effect op de laatste verkiezingen. Ik geloof dat de SP mijn stem heeft gekregen omdat het aan de linkerkant de partij is waarmee ik het het minst oneens ben. Ik ben nog altijd in de veronderstelling dat het 'over links' zal moeten gaan om er zelf nog wat beter van te worden. Mijn stem heeft geen invloed want de SP krimpt per verkiezing en ik zou anno 2020 geen enkele reden meer kunnen vinden om mijn stem aan deze partij te geven.
Het is pas in 2019 als de stukjes op zijn plek vallen voor mij. Ik volg de politiek dan inmiddels twee jaar op de voet. Ik probeer zoveel mogelijk complete debatten mee te krijgen en trek steevast een uur uit voor het vragenuurtje op dinsdagmiddag. Het vragenuur staat overigens een paar dagen later volledig op Youtube. Daarbij ben ik me ook meer gaan verdiepen in de gang van zaken met de Europese Unie. Als je eenmaal de beerput opentrekt, dan is er geen weg meer terug en het betekent dat ik een goed deel van mijn leven heb ingericht voor 'onderzoek' op het internet naar hoe bepaalde zaken in elkaar steken. Hoewel ik de journalistiek al lange tijd geleden heb afgezworen en ik dankzij het ongeval van 2009 een deel van mijn grammatica kwijt ben, word mijn journalistiek instinct weer aangewakkerd. 'No for an answer', bestaat niet meer en we willen het naadje van de kous weten. Word je er gelukkiger van? Nee, dat niet echt. Maar... zoals ik eerder schreef... als je de beerput eenmaal hebt geopend, is er geen weg terug.
Het is in augustus dat ik tot de ontdekking kom en daarvan ben ik een tijdje flink van de kaart. Ik ga in zien dat ik niet langer links ben en juist een zwaai naar rechts heb gemaakt. Het voelt aanvankelijk alsof ik een switch heb gemaakt van 'good guy' naar 'bad guy' en ik probeer op alle manieren te toetsen of ik nog steeds de 'good guy' ben. Na verloop van tijd kan ik gelukkig concluderen dat ikzelf totaal niet ben veranderd maar dat ik mag vaststellen dat mijn blik op de wereld (en met name de politiek) drastisch is veranderd. Het jaar 2019 heeft vooral in het teken gestaan van de acceptatie van mijn nieuwe standpunten en ze, desgevraagd, te kunnen uitdragen. Omdat er hier niet naar wordt gevraagd en ik evenmin trek heb om Soul-xotica om te gooien naar een politiek weblog zal ik er hier niet verder op in gaan. Elkanders standpunten politiek aanvechten is tot zover, maar je mag de mening van een ander best respecteren. Wat dat laatste betreft is helemaal niets veranderd want zo stond ik vóór 2019 ook in het leven. Het is uiteindelijk het Engelse 'remain'-kamp geweest die dat mijns inziens niet heeft gerespecteerd en dat heeft me 'wakker' gemaakt. Eigenlijk moest ik ze dankbaar zijn, maar aan de andere kant: Gewoon verder 'slapen' is ook een optie...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten