Als het mogelijk zou zijn om een jaar uit te wissen, dan zou 1995 bovenaan mijn lijstje staan. Er zijn in de nieuwe eeuw ook een aantal jaren waarmee ik niet meer zoveel op heb, maar 1995 doet eigenlijk een paar weken tot maanden al pijn. Omdat 'Het zilveren goud' zo'n leuke serie is en 1996 en 1997 mooie jaren zijn om over te schrijven, moet ik dit jaar dus even door de zure appel heen bijten. Ik ben de regisseur van Soul-xotica en bepaal dus zelf wat ik met de wereld wil delen en wat niet, zonder dat ik nu meteen al een lijst heb liggen waar ik het niet over wil hebben. Ik zal over verschillende onderwerpen en voorvallen schrijven waar de tenen me van krom gaan staan, maar ik kan onmogelijk 1995 omturnen in een fantasierijk sprookje. Ik pak vanavond in het eerste deel van maart 1995 ook meteen de singles uit februari van dat jaar mee en ben qua verhaaltje ook in de eerstgenoemde maand. We gaan in de tijdmachine terug naar februari 1995 en mijn Jeugdwerkgarantieplanwet-contract ibj de gemeente afloopt.
Ik zag vanavond dat het precies achttien jaar is geleden dat Leefbaar Rotterdam onder leiding van Fortuyn een monsterzege heeft behaald en 's avonds in een televisie-programma schittert met andere lijsttrekkers waarbij Ad Melkert 'the life of the party' is. Ik heb zelden iemand zo zuur zien kijken. Het is dezelfde Melkert die een paar jaar eerder de Jeugdwerkgarantieplanwet en de Banenpool de nek heeft omgedraaid. Het laatste wordt vervangen door de zogenaamde Melkertbanen en ook deze zijn alweer jaren van de baan. Het JWG heeft nooit optimaal 'gewerkt'. Het is meer bezigheidstherapie voor schoolverlaters die een half jaar later toevallig werkloos zijn. Nee, ik moet erkennen dat ik later wel interessante 'baantjes' heb gehad, maar in 1994-95 is het toch vooral bezigheidstherapie. Natuurlijk hoort het bij de leidinggevenden om het personeel zo op te voeden dat ze nog bruikbare stenen zelf van de oplegger opstapelen op het terrein en niet op een hoop te gooien. Omdat ik op dat moment werkloos ben en een uitkering ontvang, kan ik dan mooi worden gebruikt om de stenen te stapelen. Het mogen ook niet bestaande vacatures zijn. Na een half jaar kan worden verlengd naar een tweede termijn, maar dan is het definitief over. Je kan nergens voorgoed blijven, anders dan bij de Banenpool en de latere Melkertbanen. Ik heb bij de gemeente tweemaal een half jaar gewerkt. Dat is met inbegrip van het demonteren en herbouwen van de droogloods bij de houtzaagmolen. In de zomer van 1994 word ik met keet en al verhuisd naar dorpen om rommel te rapen. Hoewel ik nimmer in het café heb gezeten (zoals ooit wel is beweerd door collega's), zijn het weinig productieve weken. Eind januari komt het einde van het dienstverband met rasse schreden in zicht en heeft de sociale dienst al een volgend station voor mij gevonden.
Wie is verantwoordelijk geweest voor dit grandioze idee? Natuurlijk heeft mijn vaste consulente een stevige vinger in de pap. Heeft zij het nieuwe adres 'gebruikt' om mij weer 'normaal' te laten worden? Ik ben met alles een beetje later en dat geldt eveneens voor de rebellie. Als andere kinderen op vijftienjarige leeftijd hun ouders de eerste grijze haren bezorgen, ben ik nog een brave borst. Rond mijn twintigste komt dan eindelijk eens het beest los in mij en dat gaat dan meteen gepaard met de deelname aan een duivelse deathmetalband en een fascinatie voor het occultisme. Dat 'scoort' goed in het dorp. De halve gemeenteraad van de gereformeerde kerk is aanwezig bij het debuutoptreden van de band. Met lang haar en een duivelse sik ben ik nauwelijks representatief te noemen (hoewel er dan nog wel een gave zachte huid schuil gaat achter de beharing) en heb ik al aangegeven mijn symbolen niet te willen af doen voor wie dan ook. Zo komt mijn consulente op het idee om me als conciërge te sturen naar een christelijke basisschool. Met de kennis van 2020 kan ik zeggen dat ik een héle leuke periode had kunnen hebben. Ik zie echter in de véél té oude hoofdonderwijzer iemand doe ik moet 'bevechten' en had mezelf een jaar eerder of een jaar later beter in het gezelschap gepast van de overige onderwijzers. Als verlate opstandige puber zijn dit juist de mensen waartegen je je afzet. Er is echter één onderwijzer bij wie ik over een paar maanden nog eens op bezoek ga. Hij zegt hardop dat hij door mijn façade heen prikt en iemand ziet die aan een vroegere versie van hemzelf doet denken. Hij heeft dan ook nooit begrepen waarom ze mij naar deze plek hebben kunnen sturen, ook al praat hij niet goed over hoe ik ben weg gegaan. Dat is een kwestie van een grote mond geweest. Ik meen in mijn recht te staan nu is uitgekomen dat de hoofdonderwijzer over mij heeft gelogen naar de gemeente toe. Alsof ik niet genoeg in het echt heb uitgehaald dat mijn carrière vroegtijdig kan beëindigen. Ik denk dat ik zes weken op de school ben geweest en daar zit de voorjaarsvakantie bij in. De zaterdag vóór de voorjaarsvakantie koop ik de singles van februari 1995.
2097 Blommenkinders-Armand (NL, Fontana, 1967)
2098 Andorra-Colin Blunstone (NL, Epic, 1973)
2099 Upon A Painted Ocean-Barry McGuire (Duitsland, RCA Victor, 1965)
2100 Moef Gaga-The Mods (NL, Philips, 1966)
2101 Only You-The Platters (NL, Mercury, 1956)
2102 Good Times-Cliff Richard (NL, Columbia, 1969)
2103 Goodbye Sam, Hello Samantha-Cliff Richard (NL, Columbia, 1970)
2104 You Don't Know What You Mean To Me-Sam & Dave (NL, Atlantic, 1968)
2105 Gilbert Green-Soft Pillow (NL, Park, 1968)
2106 Water Water-Tommy Steele (NL, Philips, 1958)
Deze singles komen van de vlooienmarkt in Sneek en ik heb deze ochtend ook nog elpees gekocht. 'World Of Hits Vol. 3', de Decca-compilatie met 'Nothing But A Heartache' van The Flirtations is daar eentje van. Ik 'mis' ook nog steeds een aantal platen want ik kan me herinneren dat 'The Price' van Hearts Of Soul deze dag heb gekocht. Die plaat heb ik echter in twintig jaar niet meer gezien in of rond mijn collectie. Ik moet het dus doen met de singles die anno 2020 in de bakken staan en waarvan ik me kan herinneren dat ik ze deze dag heb gekocht. Voor het tijdsbesef: Armand kost in februari 1995 zeven en een halve gulden, puntgaaf en met fotohoes. Colin Blunstone kost dan bijvoorbeeld weer niet meer dan een gulden en is eveneens met fotohoes. 'Upon A Painted Ocean' is de opvolger van 'Eve Of Destruction' en klinkt bijna hetzelfde. The Mods is een gewild item in de nieuwe eeuw. Toch mist de mijne al het kleurrijke fotohoesje in 1995. 'Good Times' van Cliff Richard heeft in 1995 geen fotohoes, deze vervang ik in 2010. Sam & Dave is de Nederlandse persing zonder fotohoes en in 2011 vervang ik deze door eentje met fotohoes. Ik heb hem ook in de Duitse persing. Soft Pillow is een Nederpop-band met een nummer van The Bee Gees dat ook bekend is (vooral in Duitsland) als 'Everybody Knows'. Veel platen van Park-Basart krijgen een Amerikaanse uitgave en ik zie dat Soft Pillow een persing heeft gehad op Musicor. Honest Men uit Enschede is de eerste Nederlandse band met een single op het Motown-label. Tenslotte Tommy Steele. Eigenlijk is 'Shiralee' de a-kant en het verschijnt in november 1957 op bakeliet en twee maanden later als single. Philips is dus nog redelijk lang door gegaan met de 78 toeren-platen?
In één van de volgende afleveringen zal ik meer erover vertellen maar sinds mijn 'bedevaart' in december 1994 wordt Tuk meer en meer een hangplek voor mij. Ik zal er vele weekenden en weekdagen spenderen in 1995. Ik koop op verschillende momenten singles en weet bij veel niet meer precies wanneer en waar ik ze heb gekocht. Die heb ik samengevoegd bij de singles van maart 1995, maar het zijn in werkelijkheid nog veel meer geweest!
2107 Couch Potatoes E.P.-Antic Hay + Disturbing Foresights (NL, WRF, 1990)
2108 My Best Friend's Girl-The Cars (Duitsland, Elektra, 1979)
2109 Rattlesnakes-Lloyd Cole & The Commotions (NL, Polydor, 1984)
2110 Forest Fire-Lloyd Cole & The Commotions (NL, Polydor, 1984)
Tha Cars komt van 'De Gouden Kikker' en is vermoedelijk hetzelfde weekend als de houseparty. Dat is wellicht het eerstvolgende verhaal dat ik wel uit de doeken wil doen. De overige drie associeer ik met de kringloopwinkel in Steenwijk. De eerste single is een plaatje dat is verkocht door middel van zogenaamde distro's. In 2006 zal ik nog eens flink boodschappen doen bij zo'n distro. Het plaatje hoort oorspronkelijk bij de fanzine Couch Potatoes en dat heeft een hoog AFA-gehalte. De plaat zelf heb ik echter nooit gedraaid en dat geloof ik graag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten