Ik ben vandaag extra 'rustig aan' begonnen in de postbezorging. Het is de eerste keer dit jaar en als ik in de wijk arriveer, is mijn collega bijna klaar. Er is gewoon erg weinig. Vijftien brieven en twee pakketjes en ik ben weer vrij! Donderdag hebben we altijd een paar omroepbladen en tijdschriften erbij en die maken het de moeite waard van de fietstocht Uffelte-Meppel vice versa. Ik vermoed dat ik 'Het zilveren goud' naar morgen schuif zodat ik wellicht foto's kan maken bij daglicht en bovendien wil ik vanavond niet te laat naar bed. Omdat we 'achterop' liggen, doe ik nu eerst de Week Spot. Ja, dit kon ook bijna niet anders. Het gebeurt niet vaak dat ik naar muziek luister van Youtube en al helemaal niet vijf keer per dag. Dat is het effect dat 'Christine' van Executive Suite op me heeft, hoewel ik in de database ook een cd heb gevonden met het nummer. Deze is nu alweer overbodig want ik heb de single bijna een week in huis. Wel oppassen met het styreen! Het klinkt nu nog 'schoon', maar hangt er wel tegenaan. Enfin, hij staat sinds zondag op de 'Vakantiemix' en dus is die tijdens de vakantie in Sleen nog kakelvers. De kersverse Week Spot luistert naar de naam 'Christine' en is van de band Executive Suite.
De informatie over de suite is summier en ik richt me dan vooral op de 'one time member'. Ik heb het dan over Daryl Franklin Hohl die ervoor kiest om als Daryl Hall door het leven te gaan. Inderdaad, dé Daryl Hall van Hall & Oates. Voor wie ze niet uit elkaar kan houden: Hall is de blonde en Oates de donkere met de snor. Daryl wordt op 11 oktober 1946 geboren in Pottstown in Pennsylvania. Het dorp ligt veertig mijl buiten Philadelphia. Zijn vader is een professioneel zanger en zijn moeder geeft zangles. Je kan stellen dat het zingen hem met de paplepel is in gegeven. Hij is op jonge leeftijd al erg muzikaal en leert door de jaren heen niet alleen piano en gitaar spelen maar ontwikkelt ook het songschrijven en zijn productietechnieken. Hij studeert aan de Temple University en richt in 1965 zijn eerste groep op. The Temptones is een zanggroep zoals Philadelphia deze méér heeft, maar het neemt een speciale plek in omdat de leden blank zijn. Hij wordt echter met open armen ontvangen in de zwarte gemeenschap van Philadelphia en rond 1967 werkt hij voor de eerste maal samen met Kenny Gamble en Leon Huff. The Temptones is dermate goed dat het op een talentenjacht The Delfonics achter zich laat.
In 1967 bevindt Hall zich op een dansvloer als er een akkefietje uitbreekt waar hij part noch deel aan heeft. Hij vlucht weg en duikt een lift in. Daar staat op dat moment een andere jongeman met wie hij meteen bevriend raakt. Het is John Oates die eveneens muziek studeert aan de Temple University, maar een 'freshman' is waar Hall een 'major' heeft. Oates gaat in 1969 naar een andere school en dan scheiden hun wegen voor de volgende drie jaar. Hall trouwt voor de eerste maal en doet voornamelijk sessiewerk. Oates maakt een album met Gulliver terwijl Hall deel uitmaakt van Executive Suite. De eerste single is een 'powerhouse'-project met Len Barry, Tom Sellers en John Madara in de studio. Op de keerzijde staat het meer uptempo 'Mother Nature' en waar Hall geen credits heeft verdiend. Mijn voorkeur gaat desondanks uit naar de fraaie ballad 'Christine'. Het leunt zwaar tegen de eerder genoemde The Delfonics. Het verblijf van Hall bij Executive Suite is van korte duur. In 1972 scheidt hij van zijn eerste vrouw en gaat een muzikaal huwelijk aan met John Oates dat ruim zestien jaar stand zal houden en waarvan iedereen de hoogtepunten weet te herinneren. Voor het huwelijk met Bryna Lublin heeft hij een offer moet doen. Hall is van huis uit Methodist en bekeert zich tot het geloof van zijn vrouw: Het Judaïsme. Desondanks heeft hij zich sinds 1972 weinig meer ingegeven met het geloof en heeft zelfs een tijdje een interesse voor occultisme gehad.
Eindigt hier het verhaal van Executive Suite? Nee, beslist niet! De groep zal nog jaren doorgaan met soms aardige funky singles. Als ik in de catalogus kijk, zie ik opeens een titel voorbij komen. Het zal toch niet? Even op Youtube kijken en, warempel, het is hetzelfde nummer! Een paar maanden geleden heb ik 'When The Fuel Runs Out' van Chuck Jackson hier gepresenteerd in de 'Singles round-up' en kan maar niet warm lopen voor de plaat. Het staat dan ook in de reserve-Blauwe Bak (waar ook Jay Dee Bryant is terecht gekomen). Welnu, dat nummer is oorspronkelijk door Executive Suite opgenomen in 1974.
In 2007 begint Hall met een webcastL 'Live From Daryl's House'. Hij is 'moe' van de tournees door verschillende plaatsen en landen en besluit één van zijn huizen in te richten en muzikale gasten te ontvangen. Hij doet dit doelbewust zonder publiek. Publiek moet worden onderhouden en doordat alle ogen zijn gericht op de muzikant zou deze wellicht 'voorzichtiger' kunnen zijn. De toeschouwer is een 'fly-on-the-wall' in 'Live From Daryl's House' en er is meer ruimte voor creatieve uitspattingen dat tijdens een concert niet altijd geapprecieerd zou worden door de 'fans' die voor de hits komen. Er is sprake ervan dat in de jaren tachtig een bootleg is verschenen met daarop vroege nummers van Hall en ook met dit 'Christine'. Het is een plaatje voor de diehard-verzamelaars want de gemiddelde 'Out Of Touch'-koper zit hier niet op te wachten. Daar staat weer tegenover dat 'Maneater' niet in de Blauwe Bak komt, ook al heb ik een enorm zwak voor 'I Can't Go For That'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten