Zuivere koffie!

Tijdens het schrijven van de 'Raddraaier' van gisteren heb ik genoten van mijn eerste bakje van het nieuwe apparaat. Geen bericht is goed bericht en vandaar dat jullie later in het bericht niets meer hebben gehoord over de nieuwe aanwinst. Het doet precies wat er gevraagd wordt en ik word op een dwaalspoor gezet door de dubbele cijfers. '6/9' is 'ontbijt', '8/12' is mijn doordeweekse avond en '10/15' is voor marathonuitzendingen en ontbijt plus thermoskan voor onderweg (bij eventuele fietstochten). Wat hebben we toch veel te danken aan de Europese Unie? Dankzij hen hoef ik niet meer bij Havelte te herinneren dat ik de koffie niet uit heb gezet. En ach... als je drie kwartier later bij het apparaat komt, is de koffie nog steeds heet. Nu is het woensdagochtend om half acht. Ik moet even flink 'inhalen' op Soul-xotica en later op de morgen op de fiets door de sneeuwresten naar Meppel. Nu maak ik dus eveneens gebruik van de '8/12'-optie. Laat me eens koffiedik kijken in een berichtje met een foto van het oude apparaat en (de doos van) de nieuwe.

'Blue Monday'. Ik zou kunnen zeggen dat ik nóóit iets met die dag heb gehad, maar dat is niet helemaal waar. Ik 'ontdek' de dag pas in 2011 en weet niet hoe lang het dan wordt gevoerd. Ik heb er zelfs over geschreven en dat levert anno 2019 alleen maar vraagtekens op. Wie is de I. waarvan het 'wishful thinking' zou zijn dat ze familie zou zijn? De A. weet ik wel te identificeren en zij vertelt me over 'blue Monday'. ,,Ik ben zonder druppels aan het werk gegaan", schrijf ik namens de redactie. ,,Ik zou ze maar heel snel weer nemen, dat gaat vast helpen", is mijn reactie in 2019. Druppels? Ik heb niet de moeite genomen om verder te kijken, maar ik ben op dat moment, geloof ik, aan de antibiotica ook al weet ik niet meer waarvoor het precies diende. Enfin, we gaan een jaartje vooruit. Op 'blue Monday' in 2012 beleef ik een 'lange' dag. Ik ben reeds vroeg wakker en ga op de trein naar Meppel en op de bus naar Nijeveen. Daar zijn twee redenen voor. Ten eerste heb ik in Nijeveen de schoorsteenveger besteld. Omdat ik op hem zal moeten wachten in het koude huis, heb ik de zaterdag ervoor een koffiezetapparaat gekocht. Het is de eerste bewoner van de Julianastraat 27. Had ik trouwens al eens verteld dat de huizen een paar maanden geleden toch nog zijn afgebroken? Ze hebben ruim een jaar onbewoond op de slopershamer gewacht. Daaropvolgende 'blauwe maandagen' ben ik eveneens voor het krieken van de dag wakker en afgelopen maandag is geen uitzondering. ,,Het zijn vooral de overige 51 maandagen die 'blue' zijn", grap ik tegen een Engelse collega. Als deze morgen weer wordt afgeschaft, ben ik de laatste die staat te protesteren. Als je negativiteit een feestdag geeft? Of een excuus?

In Jutrijp kun je er de klok op gelijk zetten. Er zijn vaste koffie- en thee-tijden. Thee bij het ontbijt, koffie rond een uur of tien, absoluut geen koffie of thee bij de lunch, thee om drie uur, koffie als 'heit' uit het werk komt en om half negen de laatste sloot koffie van de dag. Als kinderen doen we mee met de thee en als er koffie komt, krijgen wij frisdrank. Ik weet niet hoe het mijn broers en zus is vergaan, maar ik ben meteen gebiologeerd door de koffie. Ik drink nog wel eens een plasje uit het kopje van mijn moeder. Die gebruikt op dat moment alles? In ieder geval wel koffiemelk. Het is net zoals bij het eerste sigaretje: Het is niet per definitie het lekkerste dat er is, maar het geeft wel een bepaalde statuur om als kind 'met de volwassenen mee te mogen doen'. Het is al tijdens de lagere school-leeftijd dat ik koffie ga drinken. Met een sloot melk en suiker, wel te verstaan. Op het voortgezet onderwijs weet ik steeds vaker de thee te vermijden en maakt moeder in het begin speciaal koffie voor me als ik 's middags om drie uur thuis ben. Tegenwoordig drinkt ze, volgens mij, alleen nog thee bij het ontbijt. De twee koffiemomenten van de middag zijn inmiddels één geworden, vooral sinds 'heit' er niet meer is. Hij was niet alleen een koffie-'junk', maar had bovendien een loden pijp. Moeder bracht eerst de koffie en liep dan terug naar de keuken om koekjes te pakken. Als ze de kamer binnenstapte, nam 'heit' het laatste slokje.

,,Thee is voor zieke mensen". Een post-collega is eveneens 'verslaafd' aan koffie. Als ik in Engeland ben geweest en daar thee heb gehad (vaak beter te pruimen dan Engelse koffie!), ben ik klaar met de Nederlandse procedure van het thee zetten. Als ik dan toch thee moet drinken, dan wil ik zelf bepalen hoe lang het zakje in de pot of het glas blijft hangen. Moeder kijkt verontrust als ik haar om twee zakjes vraag voor een pot. Thee krijgt geen rode gloed meer bij mij, maar evenaart de kleur van koffie. 'Builders tea', noemen ze dat in Engeland. In Mossley hebben we Nescafe-korrels en de cafetière (ja, stomme spellingscontrole: Keur het maar af, maar dit is de enige correcte schrijfwijze). De laatste wordt zo heel nu en dan gebruikt na de lunch met verse Douwe Egberts. Toch doe ik vaak niet mee want het wordt té sterk gezet voor een 'zwartdrinker' en bovendien zit er prut in de koffie. Ik weet niet meer hoe en wanneer ik zwart ben gaan drinken. De suiker verdwijnt als eerste of is het toch de melk? Nee, de suiker is het laatste. In het begin van de Rembrandtstraat in Steenwijk vraag ik bij vrienden nog om suiker bij de koffie, maar heb ik zelf nooit suiker in huis. De melk is inderdaad al vóór Engeland afgeschaft. ,,Melk is voor de kalfjes", leer ik op de ADM van een veganist en dat zal mijn lijfspreuk worden.

Is koffie een verslaving? Ja, cafeïne is zeker even verslavend als nicotine, maar zelf beschouw ik het als 'een ritueel'. Bij Marianne maak ik vooral kennis met de Senseo en dat is meteen de reden waarom ik weer een ouderwets filterapparaat heb gekocht. Een Senseo is voor de snelle trek, binnen drie kopjes heb ik schoon genoeg van het spul. Drie kopjes op een avond zou een eenhaps-cracker zijn voor mij. Dat het sneller is, bestrijd ik ook graag. Als het reservoir gevuld moet worden bij een Senseo en het moet eerst koken? Dan duurt het even lang als het doorlopen van vier kopjes in een filterapparaat. Toch nog een recensie tot slot? De koffie is een beetje slap. Toch nog maar een half schepje extra erbij in de volgende keer!