Raddraaien: Tony Borders

Er komt altijd een einde aan een leven en dat geldt eveneens als je geboren bent als koffiezetapparaat. Mijn trouwe machientje heeft me vanmiddag nog van een paar lekkere bakken koffie voorzien. Zonder dat ik het in de gaten heb, is dit het laatste avondmaal dat ik ontvang van de koffiezetter want het is helemaal afgelopen met hem. Wel een beetje balen: Ik ben vanmiddag naar Havelte gelopen voor boodschappen en met de bus terug. Ik had net zo goed dus een apparaat bij de kringloop kunnen halen zodat ik me eerst even kon redden. Jezelf wel ziek melden maar in Meppel gezien worden omdat je koffiezetapparaat stuk is? Morgenmiddag dus maar opnieuw naar Havelte. Ik heb het geluk dat ik vorige week nog een voorraad chocolademelkpoeder heb gehaald en ook heb ik enkele zakjes Wiener Melange. In het uiterste geval kan ik koffiezetten zoals ik dat op de ADM heb geleerd: Kokend water op een filter met koffie. Nu dan eerst 'Raddraaien'. Ik ga deze week waarschijnlijk een 'Classic Week Spot' doen, maar moet nog een besluit nemen welke single het gaat worden. Voor 'Raddraaien' mag ik eveneens de Blauwe Bak in: De 42e single in de eerste rij van de eerste koffer. Daar vinden we meteen een single die verder nog niet uitgebreid aan bod is geweest op Soul-xotica: 'I Met Her In Church' van Tony Borders uit 1969. Ik heb gewoon de Amerikaanse persing in het label-hoesje, maar vond voor het bericht de afbeelding van de Franse fotohoes wel passend.

Waar en wanneer? Op 13 juli van het vorige jaar is de betaling verricht en had zal in de voorgaande drie weken zijn geweest dat ik hem voor het eerst heb gehoord. Mark beschrijft het als 'twee uitstekende Quinvy-kanten' en dat spreekt me wel aan voor die prijs. Als puntje bij paaltje komt is de single uitgebracht op Revue en dat is een soort van collectie-binnen-de-collectie geworden. Hij haalt echter niet de Blauwe Bak Top 100, daarvoor is de concurrentie té zwaar. Het is evenwel een fraaie double-sider. Er is niet zoveel te vertellen over Tony Borders zélf, maar de single heeft enkele aanknopingspunten voor een bericht.

Hoewel? Ik was vergeten even bij Sir Shambling te kijken en, hoera, hij noemt ook Tony Borders in zijn 'Deep Soul Heaven'. Voor hem is het eveneens een mysterieuze artiest waar hij geen biografische gegevens van kent. Borders' muzikale loopbaan begint in 1961 met de single 'Can't Stand To See You Cry' op het Texaanse Delta-label. Sir Shambling is erg kort door de bocht voor wat betreft de vroege opnames van Borders. Het is een schril contrast: De jaren met Quin Ivy levert geen slechte plaat op, maar alles daarvoor is grotendeel ondermaats. Borders wordt onbedoeld de country in geschoven en de begeleidende koortjes en matige refreintjes helpen hem niet als rhythm & blues-zanger.

Quin Ivy wordt in 1937 geboren en werkt als dj bij verschillende radiostations in Memphis en Nashville en vindt uiteindelijk zijn plek in Sheffield in de staat Alabama. Daar begint Ivy een platenzaak en gaat hij zich toeleggen op het schrijven van liedjes. Hij gaat in dat laatste een samenwerking aan met Rick Hall, de eigenaar van de FAME-studio's. In 1966 zet hij zijn eigen platenlabel op: Quinvy Records. Quinvy staat voor de liefhebber synoniem aan het allerbeste dat op southern soul-vlak verkrijgbaar is. Het levert slechts een zestiental singles op, maar het is plaat na plaat smullen geblazen! Borders komt in 1967 het imperium van Ivy binnen en Sir Shambling durft hem de meest veelzijdige zanger die met Quin Ivy heeft gewerkt. Buiten Percy Sledge uiteraard! Hoewel Borders de platen in de Quinvy-studio opneemt, verschijnen die eerst op andere labels als South Camp, Revue en Uni. Quin Ivy doet eveneens goede zaken met de heren Spooner Oldham en Dan Penn. Deze hebben op dat moment veel succes met The Box Tops en zo komen we bij de 'Raddraaier'. 'I Met Her In Church' is in de zomer van 1968 uitgebracht door The Box Tops en is een flinke hit geweest in Amerika. Borders' uitvoering doet artistiek niet bepaald onder voor The Box Tops, maar van commercieel succes is evenmin sprake. Ik geef zelf een lichte voorkeur aan de b-kant: 'What Kind Of Spell'. Dat liedje is talrijke malen gebruikt als b-kant voor Tony Borders-singles. We verlaten de kerk (waar de ik-persoon iets heel anders uitspookt dan dat de gewoonte is) en komen terecht in New Orleans. Plots is Borders bezeten van een vrouw.

In 1970 mag Borders nog even platen maken op Quinvy zélf en kort daarop heft Ivy het bedrijf op. Hij gaat zich meer op de achtergrond houden in de muziekbusiness. Hij geeft in latere jaren les aan een universiteit in Alabama en is inmiddels gepensioneerd. En Tony Borders? Van hem is sinds de singles op Quinvy helemaal niets meer vernomen. Ik zou in eerste instantie verder hebben willen schrijven over Penn en Oldham, maar vind dit al een flink bericht voor een obscure zanger als Tony Borders. Ik ga een Week Spot uitzoeken!