Raddraaien: Erasure

,,Is het niet té koud daarvoor?", vraagt mijn moeder als ik haar het relaas van deze avond heb verteld. Ik lijk de smaak te pakken te hebben gekregen want ik ben vanavond uit het werk ook nog een blokje om gefietst. Op zichzelf niets bijzonders: Over Nijeveen en Havelterberg via Darp naar Havelte en Uffelte. Het scheelt niet heel veel extra in kilometers. Of het koud is geweest? Ja, in Meppel krijg ik een hagelbui over me heen. Dt was niet echt prettig. Verder heb ik me goed kunnen wapenen tegen de kou en vanaf Havelterberg gaat het licht regenen. Het is zo'n avond waarop ik even iets moet 'weg trappen' en dat heeft in dat geval met het werk te maken. Enfin, hazenslaapje en avondeten (nu pas?!) heeft me goed gedaan en dus ga ik zitten voor de veertigste 'Raddraaier' in deze serie. Nog vijftien te gaan... De 33e single in de vierde jaren tachtig-bak is 'Sometimes' van Erasure uit 1986.

Waar en wanneer? Natuurlijk kan ik met het vliegtuig, maar in geval van de stad York levert dat een extra reis op van de dichtstbijzijnde luchthaven (Stockport nabij Manchester?). Bovendien rekent P&O in 2002 iedere persoon tot 27 jaar als 'student' en deze kunnen voor halve prijs reizen in het laagseizoen. In geval van York is dit de goedkoopste optie, maar ook vanuit Mossley reis ik naar Hull en pak de boot naar Rotterdam. Als ik 'de monstertocht' (Tuk-Manchester-Tuk) doe, ben ik 25 en wordt twee maanden later 26. Vanaf 27 ben je 'student-af' bij P&O en dus is dat het laatste jaar dat ik voordelig kan reizen met P&O. Omdat tijdens deze 'monstertocht' iets moois is opgebloeid, wil ik later dat jaar perse terug naar York. Het zal een weinig memorabele vakantie worden, ook omdat ik merk dat mijn gevoelens me een half jaar lang voor de gek hebben gehouden. Het is op een dinsdagmiddag dat ik het centrum van York in loop. Ik weet niet meer precies welke 'boodschap' ik heb gehad. In The Shambles (de 'scheve' huizen in York) kom ik langs een 'charity shop' en deze heeft enkele leuke platen. Daar koop ik ook deze 'Sometimes' van Erasure. Een plaat die me reeds 32 jaar een goed gevoel geeft en wellicht is dat eveneens de associatie die ik met het verblijf in York wil maken. Dat is niet echt gelukt, maar deze single blijft staan als een huis!

Verjaardagspartijtjes in de jaren tachtig. Het scheelt moeder heel wat voorbereiding. Ze hoeft geen spelletjes te bedenken en voor te bereiden. Je ontvangt de kinderen, geeft ze een glas fris met een gebakje en dan... licht uit en televisie aan! Het is omstreeks 1985 dat het betaalbaar lijkt te worden om een 'moviebox' te huren: Een videospeler met een speelfilm. Een paar jaar later hebben sommige 'hippe' ouders al een videorecorder staan, maar in het begin zijn we afhankelijk van de lokale videotheek. De films van Bud Spencer en Terence Hill zijn 'favoriet' in de klas. Sommige ouders hebben écht geen kaas gegeten van speelfilms en zadelen de kroost op met 'Jaws'. In de vierde klas van de lagere school (tegenwoordig groep 6) hebben we een zelfgemaakte 'timeline' op de muur gemaakt met de verjaardagen. Hierdoor weet ik van bijna alle klasgenootjes nog de verjaardag te herinnern. Zo nu en dan zie ik een datum en denk dan meteen: ,,Hee, dat is de verjaardag van die en die". Januari en oktober zijn de 'feestmaanden' in de klas. Ramon is op 16 januari jarig. Bij hem is het al jaren vaste prik dat we een film krijgen op zijn verjaardagsfeestje, maar... in januari 1987 heeft hij iets 'nieuws'. Natuurlijk kennen we veel van de getoonde clips uit Veronica's 'Countdown', maar hij heeft een paar uur aan muziekvideo's opgenomen van MTV. Dat laatste is dan weer helemaal nieuw voor ons. Het duurt pas tot 1991 eer we kabel krijgen in de dorpen en dat we zélf ook dagelijks naar MTV kunnen kijken.

Dankzij dit verjaardagspartijtje heb ik een hele heldere herinnering aan de hitparade van januari 1987 en kan de clips ook in herinnering brengen. Ik geloof dat hij een uur aan videoclips heeft en het partijtje is op een zaterdag overdag. We hebben zoveel tijd dat we sommige clips wel drie of vier keer zien. Red Box komt voorbij met 'For America', maar ook Peter Gabriel's duet met Kate Bush. Jullie raden het al: We zien ook enkele malen Andy Bell in de stromende regen. Het moet 17 januari 1987 zijn geweest, heb ik even uitgerekend. Terwijl andere dorpsgenoten ijspret beleven op de ijsbaan zitten wij met half gesloten gordijnen in een kamer naar videoclips te kijken. Dan vraag ik me nu opeens af: Wat doen kinderen tegenwoordig op verjaardagsfuifjes? Ik kan me voorstellen dat kinderen van mijn generatie de kroost niet in een huiskamer wil houden met een videofilm of MTV, dus wellicht dat de partijtjes weer 'creatief' zijn geworden zoals in de jaren zeventig? Ik zal héél eerlijk zijn: De videofilms tijdens verjaardagen hebben me nooit kunnen bekoren en betreur het zelfs als mijn ouders inhaken op de trend (met 'A View To A Kill' in de speler). Koekhappen kon me gestolen worden, maar dat is de vertraagde motoriek. Pinda dobbelen daarentegen? Of andere leuke en bizarre spelletjes? Ik was in die tijd niet vaak winnaar, maar... als ik dan ook won van de rest van de klas?

Zo ben ik bijna aan het einde van het bericht en ben ik letterlijk blijven steken in de jaren tachtig. Ik volg Erasure tegenwoordig weer op de voet, zeker nadat radio-collega Lee me heeft verzekerd dat er helemaal niets 'fout' is aan Erasure. Okay, de synthesizers klinken her en der een beetje gedateerd en 'Sometimes' is een knaller van een hit geweest. Jaren geleden ben ik een tijdje in de ban geweest van het album 'Erasure' uit 1995. Deze heb ik tweedehands op de kop getikt. Het vergezelt me in 2007 menig ochtend op de wandeling vanuit de Rembrandtstraat naar de fabriek. Het is geen overweldigend succes maar wordt door Erasure-fans gerekend tot het betere van hun latere werk. Hoewel? Erasure heeft zich anno 2019 helemaal hervonden en ook hun meest recente album is een topper: 'World Be Gone'. Dat album verschijnt op 10 mei 2017. Bijna een jaar later, 9 maart 2018, verschijnt het 'zusje' van 'World Be Gone': 'World Beyond'. Dat is hetzelfde album maar dan uitgevoerd met échte strijkers. Dat borduurt verder op een huidige trend: Steeds meer groepen en artiesten kiezen ervoor om een 'symfonische' uitvoering van hun album uit te brengen. In geval van 'World Beyond' is het zeer goed geslaagd!