woensdag 9 januari 2019

Het zilveren goud: januari 1994 deel II



Ik heb vandaag de hele dag geslapen en als ik eindelijk ontwaak, is de kringloop in Havelte al een uur dicht. Het is vandaag dus nog even behelpen met de koffie? Ik vond gisteravond ook nog een doosje 'espresso', overgehouden van de vakantie. Voor de stevige koffie-kick werkt dat uitstekend, maar gezien de griep geef ik momenteel de voorkeur aan wat zachtere koffie. Had ik vermeld dat het koffiezetapparaat op de kop af zeven jaar heeft gewerkt? Ik schaf het aan als ik net de sleutels van Nijeveen heb. Die maandag zal de schoorsteenveger langskomen en omdat ik daar vaker moet zijn voor afspraken, wil ik er een koffiezetter hebben. De oude in Steenwijk is niet veel soeps meer en dus investeer ik flink in een betrouwbare koffiezetter. Zeven jaar trouwe dienst is dus het resultaat. Vandaag vervolg ik 'Het zilveren goud' met drie 'dubbele' nummers en dat zijn voorlopig de laatste. Het loopt wel een beetje eigenaardig door elkaar heen.

Ik ben in januari 1994 ruim een jaar van school. De eerste maanden van 1993 heb ik nog geregeld uitzendwerk en dan houdt het op voor mij. In de zomer van 1993 krijg ik een bijstandsuitkering toegekend en begin ik, vanuit de gemeente, aan de beroepskeuzecursus. De regelgeving zal ongetwijfeld helemaal zijn veranderd. In 1993-94 heb je als schoolverlater recht op de JWG als je een jaar nadat je van school bent gegaan geen werk hebt. Ook al heb je vijftig weken wél gewerkt, als je een jaar later werkloos bent, krijg je te maken met de JWG. Het is een afkorting van een woord dat veel punten geeft bij Scrabble: De Jeugdwerkgarantieplanwet. Opvallend is hieraan het woord 'garantieplan'. Het garandeert je alleen maar van tijdelijk werk, maar het biedt helemaal geen garantie voor de toekomst. Als werkloze schoolverlater krijg je een gesubsidieerd baantje van de gemeente van tenminste zes maanden en uiterlijk twaalf maanden. Het werk mag geen bestaande functie of vacature zijn. Je mag niet anderen uit het werk houden en tegelijk kun je ook geen vaste plek verdienen. Het is puur en alleen werkervaring en 'van de straat zijn'. JWG gaat op voor jongeren tot en met 27 jaar, daarna krijg je de banenpool. Als banenpooler heb je opnieuw een niet-bestaande functie, maar kun je daar onbeperkt blijven werken. De JWG gaat een paar jaar later op de schop en in plaats van de banenpool krijgt Nederland de zogenaamde Melkert-banen.

Misschien dat het zelfs wel een half jaar na schoolverlaten is geweest, bij mij wordt het in ieder geval in begin 1994 in gang gezet. De cursus heeft niets concreets opgebracht. Een grafisch opleidingsvakcentrum raadt me het werk af, de audiovisuele opleiding in Leeuwarden gaat een paar weken later failliet. De LEAO is erg minimaal en voor simpel productiewerk, waar nauwelijks meer vraag naar is, word ik met 18 jaar ook al een beetje té duur. Alles draait voor mij in de richting van de JWG en eigenlijk ben ik daar wel content mee. Hele dagen thuis zitten is nergens fijn, maar zeker niet in een ouderlijk huis. In januari 1994 mag ik nog even van de 'vrijheid' genieten en reis nog zeer geregeld naar Leeuwarden. Volgende week komen we daar opnieuw terecht en eigenlijk vanavond al dankzij één single.

1635A Mexico-Jefferson Airplane (Duitsland, RCA Victor, 1970)
1635B Perfect-Fairground Attraction (Duitsland, RCA, 1988)
1636A D.W. Washburn-The Monkees (Duitsland, RCA Victor, 1968)
1636B The Muffin Man-World Of Oz (NL, Deram, 1968)
1637A People Gotta Be Free-The Rascals (Duitsland, Atlantic, 1968)
1637B Little Man-Sonny & Cher (NL, Atlantic, 1966)

Zal ik eerst de boel eens uit de kluwen halen? 1635A en 1636A zijn gekocht bij een antiekwinkeltje in Bolsward. De B-tjes van beide nummers plus 1637A komen van de zwager van Klaas van 'Golden Years' en heb ik vermoedelijk op een vlooienmarkt gekocht. 1637B is de eerste uit een vracht uit Leeuwarden. Daar hoort een verhaal bij en dat krijgen jullie volgende week!

Alleen World Of Oz en Sonny & Cher hebben in 1994 geen fotohoesje. Ik vind de eerste in 2011 in Emmeloord mét fotohoes. Het antiekwinkeltje in Bolsward is eentje waar ik toevallig eens binnenstap. Ik verwacht helemaal niks, maar de man heeft een klein bakje staan. Ik zal nog regelmatig terugkomen en paar meenemen. Ik herinner me nu opeens dat ik er in januari 1995 ook nog ben geweest met Willem. Het is de dag voordat Willem en ik naar Amsterdam gaan om de 'double bass' te kopen. Het is dan een week voor het eerste Horrible Dying-optreden en als dat maar goed komt? Euh... niet dus...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten