Komende zaterdag ga ik een flinke hap nemen in de 'Labels-specials' in 'Do The 45'. Ik ben een paar weken geleden begonnen met het draaien van alle platen uit de Blauwe Bak op alfabetische volgorde van platenlabels. Tot nu toe heb ik de letters A tot en met G gedaan en zaterdag spring ik van Halo naar Jewel. Dat is dus inclusief alle platenlabels die met een 'I' beginnen waaronder ook de Week Spot van deze week. Het Infinity-label is niet bepaald een hoogvlieger hoewel het op een bepaald moment even erg internationaal wordt aangepakt. Dat is met name het geval bij onze Week Spot. Dat is deze week 'Looking Over My Shoulder' van Marva Hicks uit 1978.
Ik ben blij dat ik de enige 'beroemde' Gerrit Louwsma ben. Als je Marva Hicks heet, kun je immers nog verward worden met een andere Marva Hicks. Of spreken we steeds van dezelfde Marva Hicks? Het is andermaal het verhaal van het niet altijd zaligmakende Wikipedia en ditmaal ook de film-database. Volgens beide bronnen zou Marva Hicks een aantal rollen hebben gespeeld, alleen hangt IMDb daar de geboortedatum aan van 5 mei 1975. De geboorteplaats is daarentegen wel correct tot zover ik kan zien. Ik ben niet zo bekend met de films waarin Hicks zou hebben gespeeld maar toch lijkt het me alsof twee personages door elkaar worden gehaald. Of dat '1975' moet per ongeluk '1957' zijn. Wikipedia maakt er ook een potje van. Volgens hen heeft Hicks de single 'Looking Over My Shoulder' in 1981 opgenomen. Het lijken desondanks de enige bronnen te zijn die ik kan raadplegen en dus wordt dit geen lang verhaal.
Ik kijk toch nog even op Discogs en dat vermeldt eveneens dat de mzuikale triomfen en haar leeftijd. Ze wordt geboren als Marva Denise Hicks in Petersburg in Virginia. In 1978 start haar carrière met onze Week Spot. Infinity is een sub-label van MCA dat in 1977 wordt opgezet. In 1979 sluit MCA de deuren en neemt onder andere Spyrogyra mee naar MCA. Voor Hicks is de loopbaan bij Infinity dan reeds voorbij. 'Looking Over My Shoulder' wordt internationaal ingezet en krijgt zelfs een Nederlandse release met fotohoes. Mark heeft onlangs de Nederlandse verkocht voor dezelfde prijs als mijn Engelse demo (zoals op de foto). Op Discogs gaat de single ook in geen geval onder de twintig euro. Na deze single zingt Hicks drie jaar in de Broadway-show van Lena Horne en ontmoet bij een tournee in Londen niemand minder dan Stevie Wonder. Hicks is te horen op Wonder's album 'Characters' en tekent daarna een solo-contract bij Polydor. In 1991 verschijnt haar debuutalbum welke wordt gekraakt door de pers en niet het verkoopresultaat oplevert waar iedereen op hoopt.
Dan wordt het opeens erg druk op de verschillende websites. Eentje bepaalt zelfs dat Hicks 'I Just Can't Stop Loving You' zou hebben gezongen met Michael jackson tijdens een concert in 1996. Siedah Garrett doet uiteraard de zang op het origineel. Wat wel aannemelijk is, is dat Hicks op een bepaald moment de popmuziek de rug toe heeft gekeerd en is gaan zingen met een gospelkoor. Zo komt ze in 2013 terecht op een plaat die ik erg goed ken. Ik heb echter nooit zo gelet op de begeleiding en de Broadway Inspirational Voices zijn aan mijn aandacht ontsnapt. Ik heb het dan over 'Sacrilege' van The Yeah Yeah Yeah's. De Voices krijgen een persoonlijke 'name-check' in het cd-boekje en daar zien we de naam van Marva Hicks terug.
'Een bericht van normale lengte' hoort zo te zijn bij een Week Spot, maar helaas kan ik er deze week niets meer van maken. De acteer-rollen trek ik in twijfel, dat moge duidelijk zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten