In8neming

,,Vroeger toen ik jong was", begon mijn vader vaak aan iets dat hij ter plekke verzon. Het was altijd plagerig bedoeld en dat werkte altijd goed. Nu betrap ik me erop dat ik hetzelfde wil gaan doen, maar... vandaag heb ik daar een goede reden voor. Het is precies acht jaar geleden dat ik met het allereerste bericht Soul-xotica heb geopend voor het publiek. Terug kijkend op mijn eigen leven kan ik stellen dat het leven pas begint op je achtste en zo hoop ik eveneens voor Soul-xotica dat het eens oud en wijs mag worden. Of...? Oud op zijn minst. Volgende week heeft Q Music de Top 500 van de jaren negentig en dan zal ik het woordje 'vroeger' weer vaak horen. Voor menig vijftiger of zestiger zal mijn 'vroeger' ook nog vrij recent zijn? Ik wil jullie vanavond meenemen naar het jaar 1983 toen ík acht jaar oud was. En dat begint op de ijsbaan!

'IJspret'. Bij het woord alleen zie ik vrolijke, dik ingepakte, kinderen op een ijsbaan. Dat The Shadows uit de luidsprekers komt, is een associatie met onze plaatselijke ijsbaan. Ik zie moeders voor me met kindertjes op sleeën en andere kinderen al driftige slagen maken op het ijs. Ik zie niet een grote jongen op bevende benen achter een stoel. Ik heb het nimmer begrepen. Wat heeft een mens nu te zoeken op een gladde vloer over de nabijgelegen vijver? Waarom op zo'n smal ijzertje in plaats van een laars met een zwaar profiel? Er zijn van die dingen die je moet 'leren' zonder dat je het nut ervan in ziet. Schaatsen is daarvan het eerste dat in me op komt. In de voorjaarsvakantie van 1983 ligt er ijs. Dat hoef ik niet eens op te zoeken. Ik hoef maar te denken aan een paar grote hits uit die tijd en de 'ijspret' komt bovendrijven. Ergens heb ik hetzelfde met schaatsen als met parachutespringen. Beide zou ik ontzettend graag goed willen maar weet ook dat ze niet haalbaar zijn. Bij parachutespringen is het de hoogtevrees, bij schaatsen de gebrekige motoriek waarmee ik bijna 43 jaar mee rond loop. Als het hele jaar door ijs zou liggen, dan had ik het wellicht kunnen leren, maar de periodes zijn té kort om het onder de knie te krijgen. Vijfendertig jaar later mag ik gerust stellen dat ik zwakke enkels heb en nu heeft het helemaal geen zin meer. Toch heb ik er heerlijk over kunnen 'dagdromen'. De handen op de rug, licht gebogen en dan die mooie lange halen en zo tientallen kilometers over het ijs. De enige 'ijspret' die ik tegenwoordig heb, bestaat uit bolletjes en slagroom.

Dé grote hit van vijfendertig jaar geleden? Ik twijfel bij een paar maar eentje staat als een paal boven ijs: 'Niemand Laat Zijn Eigen Kind Alleen' van Willy en Willeke Alberti. Het is zelfs een plaat die mijn ouders kunnen waarderen en dat gebeurt zelden! Dat het een Nederlandstalige cover is van 'Save Your Love' van Renee & Renato weet ik dan nog niet en ik heb toen, geloof ik, de Engelstalige versie ook 'gemist'. Mijn muzikale interesse ligt hem dan vooral bij 'The Nutty Boys' van Madness. De herinneringen aan Nederlandstalige meezingers en carnavalskrakers uit die tijd dank ik aan 'Op Volle Toeren' en '50 Pop Of Een Envelop' op de radio. 'Toppop' zorgt voor de overige pop-hits. De liefde voor Madness heb ik gekregen door mijn oudste broer. En eigenlijk ook weer door 'Toppop' dat de videoclip van 'Baggy Trousers' uitzendt. Het moment dat Lee Thompson de lucht in gaat met zijn saxofoon maakt dat ik helemaal 'fan' ben. Als ik probeer overeind te blijven op de houtjes heeft Madness een top tien-hit in Engeland met 'Tomorrow's Just Another Day'. In Nederland zijn de hits echter opgedroogd en hier komt het niet verder dan de Tipparade. Kort voor mijn achtste verjaardag ligt het reeds voor een rijksdaalder te wachten op een liefhebber en zodoende krijg ik mijn allereerste single. De start van een verzameling van...? Ja, sorry als jullie daar een cijfer verwachten, maar ik denk dat ik hier de tel ben kwijtgeraakt. Feit is dat de halve zolder vol staat!

Morgen is weer een nieuwe dag en in tegenstelling tot eerdere berichten lijkt het alsnog een ijskoude dag te worden. Dat heb ik dan weer! Morgen ga ik in Steenwijk bezorgen en zie jullie vervolgens morgenavond voor 'Do The 45' op Wolfman Radio. Vanaf elf uur ga ik de singles uit de Blauwe Bak draaien op labels die beginnen met een 'G'. Ik weet eigenlijk wel op voorhand dat publiceren morgen lastig gaat worden maar dat zien we na het weekend wel weer!