Eretitel: 'Stay'

Jullie hebben zondag kunnen lezen in de 'Singles round-up' hoe ik de ligfiets op het station heb gebracht om daarna Steenwijk in te gaan. Welnu, het is maandagavond als ik boodschappen wil halen in Havelte. Ik kijk in de tas voor het slot en kan het nergens vinden. O nee toch... Is die ongemerkt weer eens uit de tas gevallen in het schuurtje? Ik heb thuis gelukkig nog een 'overlevingspakket'. Intussen blijf ik zoeken naar het slot, maar het is nergens te vinden. Ik meld het zelfs bij de gemeente. Niet dat het zo'n waardevol slot is, integendeel, maar het is op zichzelf nog best goed. Het is gewoon een Action-slotje 'ter decoratie' als ik de fiets parkeer in Havelte voor de supermarkt. Verder staat de Pioneer nergens onbewaakt buiten. Laten we de fietsactiviteiten even doornemen sinds zaterdagmiddag. Vanaf het station over Kallenkote (oneffen klinkers) en zandpad langs de kazerne naar Uffelte. Maandag op en neer naar Meppel. Vanmorgen naar Steenwijk. Ik heb op het station gekeken, maar helemaal niks. Ik koop zelfs al een ander goedkoop slotje in de stad als ik terug fiets naar de zaak. Daar wrijf ik mezelf nog eens door de ogen. Dit kan niet waar zijn... Het kabelslot hangt achter een remkabel aan het frame. Ik weet niet door hoeveel kuilen ik ben gefietst, maar het ding is blijkbaar vrolijk blijven hangen. Met andere woorden: Het slot is terecht. Het pas gekochte slot kan ik niet ruilen (omdat ik de kassabon niet heb meegenomen, eigen domme schuld!) maar dat heb ik reeds beloofd aan een collega. Nu terug naar de realiteit van de 'Eretitel', deze week driemaal 'Stay' in de schijnwerpers.

3. Kygo ft. Matty Noyes (2016)
Geen idee waarom ik Maurice Williams & The Zodiacs, The Hollies of Jackson Browne niet heb genoemd. Feit is dat deze oude 'Listen Carefully I Shall Say This Only Three Times' in 2016 begint met een actuele hit. Kygo is dan een vrij nieuwe naam en brengt een zeer welkom geluid op de hitparade. Twee jaar later moet ik stellen dat het enthousiasme voor Kygo flink is opgedroogd want de man lijkt maar niet te kunnen ontsnappen uit dit geluid. 'Tropical house' wordt het genoemd en hangt inmiddels van clichees aan elkaar vast. Het is mede dankzij de 'Euro Dance Top 30', die ik dan maandelijks doe, dat Kygo een vrij vast onderdeel wordt van mijn 'Floorfillers'-show en luidt daarmee het einde in van de show. Als ik nu naar de drie kandidaten kijk, kan ik niet anders dan Kygo bedanken met een derde plek. Een kwestie van té vaak gehoord...

2. Shakespear's Sister (1992)
Eind 1991 wordt Jutrijp op de kabel aangesloten. Op de radio maak ik kennis met Radio 10 Gold en Sky Radio. Ook ik volg vanaf 1992 nog hele flarden 'Goede Tijden Slechte Tijden' en overdag staat, dankzij mijn broer, MTV geregeld aan. Ik heb doorgaans niet zoveel met videoclips, maar veel platen uit 1992-93 ken ik van de clips op MTV. Shakespear's Sister heeft dan net een grote hit in Engeland met 'Stay' en krijg de video geregeld te zien. In Nederland is de hitparade té hoog gegrepen voor dit prachtnummer. Ik woon net een paar weken in Mossley als ik de single koop in Ashton-under-Lyne. Net zoals Kygo heb ik het héél vaak gedraaid met het verschil dat ik nog steeds kan genieten van Shakespear's Sister. Het zal deze week tóch op de tweede plek moeten.

1. Rihanna ft. Mikky Ekko (2012)
Hoe muziek je kan 'raken'? Ik heb, geloof ik, al eens het verhaal gedaan over 'Video Games' van Lana Del Rey. Hoe een gezellig stapavondje met een vriendin ineens flink wordt ingekort doordat deze plaat wordt gedraaid. Ik 'verdrink' in het nummer. Dan is daar bijvoorbeeld ook nog het geval van 'You And Your Sister' van This Mortal Coil. Je 'kent' de plaat vanaf het moment dat het een hit is geweest, maar je hebt nooit aandacht geschonken aan het nummer en ook niet opgelet. Dan hoor je jaren later dat nummer en plots raakt het je en dan weet je niet meer van 'wie' en 'wanneer'. In geval van This Mortal Coil kost het drie jaar om de identiteit te achterhalen. In 2012 zit ik tot mijn oren in de Northern Soul en de hitparade-muziek passeert als 'behang'. Dan is het 2015 en ben ik op een dinsdagmiddag in de Hema in Meppel. Op de bovenverdieping bij de kantoorspullen. Ik weet niet meer wat ik zocht of wat ik heb gekocht. Plots hoor ik iets uit de speakers. Ik herken het nummer wel. Het is alsof ik even alle besef kwijt raak en wederom letterlijk sta te 'verdrinken' in het nummer. Dit is geen geval als Lana Del Rey waar ik de naam van het beeldscherm kan lezen, maar een 'mysterie' als This Mortal Coil. Ik ben het alweer vergeten als ik thuis ben. Dan hoor ik een jaar later opnieuw dit nummer op Sky Radio. Nu meteen pen en papier erbij en flarden tekst opschrijven. Vervolgens Google raadplegen en... het is dus Rihanna. Qua 'mysterie' niet te vergelijken met Lana Del Rey, maar qua gevoel wél. Beide nummers lijken (mineur-)noten te hebben die een magische uitwerking hebben op mijn gehoor. Het is voor mij als mergpijpen: Eén pakje van zes is in een oogwenk achter de kiezen verdwenen en dan wil je nóg meer. Meer dan dit gaat er niet volgen in dit bericht en dat betekent dat Rihanna deze 'Eretitel' mag aanvoeren.

Laten we hopen dat het volgende week niet té bewolkt is want dan wil ik dolgraag in het licht van de maan dansen. Driemaal, als het even kan. Morgen krijgen jullie het eerste deel van vier 'Singles round-ups' met de 'soul pack' en drie andere singles die ik van Mark heb gekocht.