Raddraaien: The Four Tops

Het heeft zo mooi kunnen zijn. Ik heb expres nog een tiende single besteld zodat ik op zijn minst een 'Eindstreep' kan presenteren. De platen zijn maandag op de bus gegaan en zelfs met Koningsdag tussendoor zouden ze normaal gesproken gisteren zijn binnengekomen. Helaas is dat niet gebeurd maar nu kan ik wel beloven dat volgende maand een 'Eindstreep' gaat plaats hebben. Daar kunnen we Blue Magic bij rekenen, maar op mijn verjaardag heeft Albert iets toegezegd. Hij wil een pakketje singles voor me samenstellen en dat zijn altijd fijne verrassingen. Niet dat ik deze 'belofte' anders zo zwart-op-wit op papier had gezet, maar de 'Raddraaier' van vanavond komt uit zo'n pakket. De 'Raddraaier' komt vandaag uit de eerste reserve-Blauwe Bak en daar staan veel Motown-hits uit de jaren zestig waaronder ook 'Bernadette' van The Four Tops (1967).

Waar en wanneer? Van Albert dus. Het 'wanneer' is een zeer fraaie timing, dat heeft niet beter kunnen uitpakken. Het is slechts een paar weken na het, in mijn ogen, rampzalige concert van Marissa in Zwolle. Het is de vijfde keer dat ik haar zie en mag mezelf daarmee best ervaringsdeskundige noemen, maar dit heeft meer weg van een Amy Winehouse-vertoning dan een optreden van een aanstormend talent. De kater is fiks. Ik besluit haar een boodschapje te sturen. Ik denk ruim een week na over de inhoud van het schrijven en weeg de woorden, als het ware, af. Dat kán niet verkeerd vallen, mits je een over-het-paard-getild mens bent met hoogmoedswaanzin. En dat blijkt ze dan tóch te zijn. De persoonlijke mail wordt, hup, de openbaarheid ingeslingerd en iedereen is het roerend met haar eens. We hebben net nog flink lopen bekvechten via de boodschappendienst van Facebook en dan... kleppert de brievenbus. Een pakketje singles van Albert. Hier monter ik van op en besluit Marissa te laten voor wat het is. Een paar mogelijke 'upgrades' maar ook enkele singles die ik nog niet in de verzameling heb. Deze 'Bernadette' is zo eentje die ik nog niet heb en het is een prachtig stuk met de fotohoes!

The Four Tops is het verhaal van een huwelijk tussen vier mannen dat 44 jaar stand houdt. Levi Stubbs, Abdul 'Duke' Fakir, Renaldo 'Obie' Benson en Lawrence Payton treden in 1953 op tijdens een verjaardagsfeestje. Iemand in het publiek is van mening dat de vier mannen dit vooral moeten voortzetten. Het noemt zichzelf The Four Aims totdat The Ames Brothers rond 1958 erg populair is en Stubbs en zijn gevolg niet verward wil worden met deze groep. Zo verandert het de naam in The Four Tops. Onder leiding van Roquel Davis neemt The Four Tops eind jaren vijftig een paar singles op voor Chess, maar dat levert niet het gewenste resultaat op. Davis schrijft in die tijd liedjes met Berry Gordy en het is de laatste die de groep in 1963 overhaalt om bij zijn Motown-label te komen. The Four Tops maakt aanvankelijk jazzplaten voor het Motown-sublabel Workshop en doet achtergrondzang op platen van The Supremes en Martha & The Vandellas. In 1964 heeft Holland-Dozier-Holland een liedje geschreven dat ze bijschaven tot een popsong welke vertolkt kan worden door The Four Tops. 'Baby I Need Your Lovin' is niet alleen een standaard-werk binnen Motown, maar ook de eerste hit van The Four Tops. Het is even zoeken naar een passend geluid maar The Four Tops voelt zich als een vis in het water bij meer dramatische nummers als 'Ask The Lonely'. Toch zijn het vooral upbeat-nummers als 'I Can't Help Myself' en 'It's The Same Old Song' waarmee de groep lauweren oogst.

In 1966 weet Holland-Dozier-Holland de gepaste drama te plaatsen in de nummers van The Supremes ('You Keep Me Hanging On') en The Four Tops ('Reach Out I'll Be There') en zo komen we vanzelf uit bij onze 'Raddraaier'. 'Bernadette' verschijnt op 16 februari 1967 in Amerika en past naadloos tussen de andere Four Tops-hits. Toch heeft het nummer iets dat het apart maakt: Een 'vals' einde. Een 'instinker' voor radiopresentatoren. Eenvoudig jingle-materiaal voor de promotors. De muziek is afgelopen en The Andantes rekt de laatste zangnoot. Een moment stilte en dan een hartverscheurend 'Bernadette!!!' en gaat het nog een paar seconden verder voordat het wegsterft. Stiltes als deze zijn op de plaat vrij uniek, zeker in de jaren zestig. Het publiek rent massaal naar de winkel om het plaatje in huis te halen. Het levert een vierde plek op in de Billboard Hot 100, de laatste top tien-hit van de groep in de jaren zestig. Op de R&B doet het een plaatsje beter. In Engeland bereikt het in 1967 een zesde plek, het verschijnt in 1972 aldaar opnieuw op de hitparade en doet dan nummer 23. In Nederland is The Four Tops de meest populaire mannelijke soul-act uit die tijd en hier bereikt het een achttiende positiie in de Top 40.

Als Holland-Dozier-Holland later dat jaar Motown verlaat, lijdt vooral The Four Tops daaronder. Bij gebrek aan origineel materiaal krijgen zij covers toegeschoven die benedenmaats zijn voor hun kunnen. De aandacht van Motown voor The Four Tops verslapt per week en in 1972 zijn ze in staat om zich los te weken van het Motown-concern. The Four Tops zal een paar oplevingen hebbeb: 'Don't Walk Away' is in 1982 een grote hit en in de late jaren tachtig scoort het met 'Indestructible' en 'Loco In Acapulco'. Het is een huwelijk van 44 jaar en tot de dood ons scheidt. Op 20 juni 1997 sterft Payton als eerste van het oorspronkelijke kwartet dat nimmer een personeelswissel heeft gehad. De resterende drie willen aanvankelijk verder gaan als The Tops, maar nemen vervolgens de voormalige Temptations-zanger Theo Peoples aan. Peoples zal later de leadzang op zich nemen als bekend is geworden dat Stubbs ongeneeslijk ziek is. Ronnie McNeir komt bij de groep om Payton's leegte op te vullen. Stubbs zal nog eenmaal, aan de rolstoel gekluisterd, een gastoptreden doen met The Four Tops, maar overlijdt op 17 oktober 2008. Benson is op 1 juli 2005 overleden en de zoon van Lawrence Payton komt bij de groep. De laatste jaren is het echter stil rond The Four Tops en dat is niet zo verwonderlijk met de leeftijd van Fakir.