Nee, de inspiratie voor de Week Spot's is nog niet ten einde. Ik ontdekte vorige week nog een plaatje dat vreemd genoeg nimmer de Week Spot is geweest. Of... vreemd? Nee, eigenlijk niet want de artieste in kwestie heeft al eens een Week Spot gehad en daardoor in de schijnwerpers gestaan. Toch is dit plaatje zo'n klassieker waarmee ik terecht erg blij ben dat ik die heb gevonden, dat ik het op zijn minst had moeten eren met een Week Spot. Dat gaat binnenkort alsnog gebeuren en niet eens als 'Classic Week Spot', hoewel de plaat al langer dan een jaar in mijn bakken staat. Nu eerst een artiest waar ik hoognodig eens in moest duiken maar waar het nog steeds niet toe gekomen is: Joe Bourne. Ik denk jaren lang dat Joe Bourne een Arubaan is van het kaliber Euson: Iemand die op een bepaald moment naar Nederland is gekomen en even erg populair is geweest. Het schetst mijn verbazing wanneer ik zijn vroegere 'The One For Me' tegen kom. Dit blijkt een hele echte Amerikaanse single te zijn. Ik heb het jaren fout gehad, weet ik sinds vanmiddag. De Week Spot van deze week is 'Bourne To Satisfy' van Joe Bourne (1978).
Het is goedkoop én nieuwsgierig, ook al heb ik meteen niet zoveel op met het nummer zélf. Zo schaf ik ruim een jaar geleden 'The One For Me' aan bij Mark. De single op het Sophisticated Soul-label wordt nergens genoemd en het jaartal is onbekend. Ik vermoed dat het uit 1973 of 1974 komt. Hoewel ik vooral in de jaren negentig regelmatig werk tegenkom van Bourne laat ik het altijd links liggen. Vóór maart 2016 heb ik dus geen enkele Joe Bourne-single in mijn verzameling. Een paar maanden later heb ik er twee. Hoewel 'The One For Me' eigenlijk best irritant is, vestigt het wel mijn aandacht op Bourne. Hoe zouden de overige singles eigenlijk zijn? Wellicht interessante b-kanten? Het is slechts een paar weken later als ik bij De Tafel dit exemplaar van 'Bourne To Satisfy' tegenkom en, zeker in vergelijking tot 'The One For Me', smaakt meteen goed. Ik heb niet eens de moeite genomen om de b-kant op te zetten. Toch is er een jaar geleden een 'overkill' met platen van Inell Young en Gale Eason (om maar een paar te noemen) die op dat moment meer aandacht opeisen dan dit 'Bourne To Satisfy'. Op de eerste dag van de vakantie neem ik dan de 'mixen' op en daardoor zal 'Bourne To Satisfy' méér favoriet worden. Recent is de plaat nog eens voorbij gekomen en omdat de 'logische' Week Spot's 'op' beginnen te raken, besluit ik dat dit zeer binnenkort Week Spot moet worden. Bij deze dus!
Laten we eerst eens beginnen met het goede nieuws: Joe Bourne is springlevend! Waar Carl Douglas bijvoorbeeld in het verleden leeft en de moeilijke jaren graag een romantisch tintje geeft, daar doet Joe Bourne niets specifiek met het verleden. Hij zadelt ons op met een lange lijst van plaatsen waar hij heeft opgetreden. Veel concerten in Nederland, maar hij is in praktisch iedere uithoek van de wereld geweest. Bourne hoeft niet over zijn schouders te kijken: Hij heeft het druk genoeg met het heden. Niet alleen is hij actief als visueel kunstenaar, ook biedt hij zichzelf nog immer aan als zanger. Sterker nog: Hij kan zich op talrijke manieren presenteren en vrijwel voor iedere gelegenheid. Of het nu acapella is tijdens een huwelijksceremonie of een showavond in een schouwburg, Joe Bourne en zijn bedrijf heeft er een passende oplossing voor. Je kan hem boeken in een hoeveelheid aan uitdossingen: Van een ode aan Nat 'King' Cole via blues en boogie naar een 'Rat Pack'-aangelegenheid of pure gospel voor bij een kerkdienst. Ik hoef niet zo nodig reclame te maken voor het bedrijf, maar kom het allemaal tegen op mijn zoektocht naar enige informatie omtrent Joe Bourne.
Helaas, de achtergrondinformatie is erg summier. Hij wordt geboren in Cambridge in de Amerikaanse staat Massachusetts. Hij ontwikkelt zich al op jonge leeftijd van kerkkoor via zanggroepjes op straat naar leadzanger van een allround top 40-orkest. Joe Bourne wordt veel geboekt als openingsact voor vooraanstaande artiesten als Dionne Warwick en The Pointer Sisters. Wederom slechts twee namen van de lange rij prominente artiesten en groepen. Wat hem in 1975 heeft bezield, wordt dan ook niet duidelijk. Het zou ermee te maken kunnen hebben dat Bourne regelmatig optreedt voor militairen, maar dan opnieuw... Leiden ligt een flink stuk van de Amerikaanse legerbasis in Duitsland. In 1975 strijkt hij neer in Nederland. Hij maakt een paar platen voor het kleine Burdorff-label waarvan 'To Know You Is To Love You' en 'Baby You're The One' bescheiden Top 40-hits worden. Onze Week Spot bereikt tenslotte een 35e positie in 1978 en daarna vermeldt het 'Hitdossier' alleen nog de cover van 'Hold On To What You've Got' uit 1982. NLDiscografie vermeldt nog een paar singles maar stelt duidelijk dat dit enkel platen zijn die in Nederland zijn opgenomen. Er vallen gaten in de discografie en getuige zijn biografie op de website is Bourne in meerdere Europese landen actief. In de midden jaren tachtig gaat hij echter weer terug naar Amerika en tegenwoordig houdt hij huis in Tucson in Arizona.
'Bourne To Satisfy' is juist dat jaren zeventig-geluid dat sinds een paar jaar een rol gaat spelen in de Blauwe Bak. Het is een soort 'crossover' tussen verstandige pop en soul. Het doet het goed op de dansvloer zonder al teveel disco te worden. Het is me niet bekend dat deze singles internationaal iets hebben betekend, maar dit nummer past op zichzelf in het huidige beeld van de 'Modern Soul' en dus kan ik hiermee een kleine missie hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten