dinsdag 25 april 2017

Week Spot: Barbara Lewis



Ik denk dat ik er pas achter kom nu ik ruim vijf jaar de Week Spot hanteer. Er zit een bepaalde risico-factor aan de Week Spot. Sinds juni 2012 is het vaste prik dat ik een bericht van normale lengte schrijf over de betreffende Week Spot, maar als je meteen de levenswandel uit de doeken doet, kun je dit moeilijk een paar maanden later gaan herhalen. Hoewel dat in het begin nog niet zo belangrijk is want in 2012 laat ik maar liefst drie singles van Barbara & Brenda Week Spot worden. Bij iedere potentiële Week Spot moet ik tegenwoordig denken: Bestaat er de mogelijkheid dat ik de artiest later eens wil gebruiken voor een plaat welke het nóg meer verdient dan deze? Dat is natuurlijk niet te doen en toch lijk ik 'oude' artiesten te mijden als het komt tot de verkiezing van de Week Spot. Het is meer dan een jaar geleden dat ik een vreugdedansje maak. Het Engelse kwaliteits-label Kent gaat 'The Stars' van Barbara Lewis opnieuw uitbrengen. De bootleg uit de jaren tachtig klinkt nergens naar en dus is deze zeer welkom. Hoewel? Lewis heeft omstreeks het avontuur in Watford reeds de Week Spot gehad met 'Don't Forget About Me' en is meer dan eens aan bod geweest op Soul-xotica. Erg logisch dus om de plaat niet tot Week Spot te maken? Dit ontdek ik een paar weken geleden tot mijn grote schrik. Deze móet Week Spot worden en wel meteen!

Ik moet het nog eens controleren, maar nee... 'The Stars' is géén Week Spot geweest. Ik zie wel dat 'Don't Forget About Me' dat in de week van 17 december 2013 is geweest. Het is dan de gedroomde 'laatste plaat' in Watford, maar dat zal anders lopen. De single is niet eens uit de koffer geweest! Omdat het tóch geen Week Spot gaat worden, heb ik het verhaal van 'The Stars' vorig jaar al blootgelegd in de betreffende 'Singles round-up'. Het is oorspronkelijk een track van een album dat Barbara Lewis in 1970 opneemt voor het Enterprise-label van Stax. Elpees zijn 'not done' in de grote Northern Soul-clubs maar vinylperserijen genoeg en zo verschijnen de eerste bootlegs van 'The Stars'. In de jaren tachtig krijgt het een bootleg voor de consument in plaats van de dj's en deze op Kent is uiteindelijk de eerste officiële release van het nummer dat zich heeft opgewerkt tot een publieksfavoriet in de Northern Soul- en Crossover-beweging. Op de keerzijde staat 'I Play For Keeps' van Carla Thomas, eveneens een album-track uit de archieven Stax, maar het is vooral 'The Stars' dat maakt dat ik de portemonnee trek voor dit plaatje. Het bereikt in december een achtste plek in de Blauwe Bak Top 100.

Ik leer 'The Stars' kennen via de 'Northern Soul Jukebox' en hangt voor mij samen met een herinnering aan een fietstocht. Het is bijna een jaar geleden dat ik in Uffelte ben gaan wonen. Het is niet verschrikkelijk ver weg van Nijeveen, maar toch... Als ik vanuit Nijeveen richting Ansen of Dwingeloo wil fietsen, dan is het stuk tot en met Havelte 'routine'. In de buurt van Uffelte begint vervolgens de 'nieuwe wereld', daar overvalt me een soort van vakantiegevoel en ben ik opeens ver van Nijeveen. Ik kan me de eerste zondag in Uffelte nog goed herinneren. Ik stap 's middags op de Pioneer en verbaas me erover. Normaal gesproken heb ik al een hele rit achter de rug als ik door Ansen fiets, nu ben ik net opgestapt. Het Dwingelerveld ligt vrijwel binnen handbereik. Ik denk dat ik dit weekend nog wel even ga terug blikken op de eerste dagen in Uffelte, maar toch ligt het niet ver van mijn associatie met 'The Stars'. Het is een zondagmiddag in augustus 2012. Het is snikheet als ik een fietstochtje ga maken. Natuurlijk vergezeld van de mp3-speler. Ik weet niet meer de hele rit te herinneren, want het is ook alsof andere fiets-herinneringen er doorheen lopen. Nee, de kwartjes vallen alweer op hun plek. Ik ga beide keren langs de Drentse Hoofdvaart naar Uffelte. De heenweg de brug over en via Rheebruggen. Ik heb limonade en koekjes in de rugzak zitten. Ik beland ergens in het niemandsland tussen Ansen en Dwingeloo en ga op een bankje genieten van de limonade. Ik kom regelmatig langs de plek fietsen. Het is nu misschien een kwartiertje op de Pioneer, maar in 2012 heb ik dan wel een uur gefietst. Op dat bankje word ik verliefd op 'Earthquake' van Bobbi Lynn dat via de koptelefoon mijn oren binnen glipt.

Het is drukkend warm en er is onweer voorspeld. Ik ga het onweer als het ware 'ophalen'. Het is het moment waar je naar uit kijkt. Niet dat ik veel op heb met onweer en zeker niet onderweg, maar deze warmte is gewoon vies. Tussen Ansen en Dwingeloo kun je eindeloos 'dwalen'. Je kan de bossen in gaan richting de schotel, maar er zijn ook tal van fietspaden die de ruilverkavelingswegen met elkaar verbinden. Ik weet niet precies meer hoe ik ben gefietst maar wel dat ik flink wat kilometers heb gemaakt als ik in het centrum van Dwingeloo kom. De meegebrachte frisdrank is op en bovendien verlang ik wel naar een hartige hap. Ik schuif aan in een cafetaria waar ik even word overmand door de hitte en een beetje heftig reageer op iets of iemand. Na een paar frietjes en een slokje cola gaat het al een stuk beter! Op de terugweg begint de lucht te betrekken. In de buurt van Uffelte krijg ik een frisse regenbui over me heen, maar de kleren zijn al gedroogd als ik in Nijeveen kom. Even daarvoor krijg ik voor de tweede maal 'The Stars' van Barbara Lewis op koptelefoon. Beide keren vrijwel op hetzelfde punt. Barbara Lewis kan dan al niet stuk bij mij, maar de bootleg laat ik vooralsnog links liggen. Vorig jaar heb ik dus alsnog mijn zin gekregen. Ik kan 'The Stars' van Barbara Lewis niet alleen draaien in 'Do The 45', maar het ook tot Week Spot bombarderen. Over 'Do The 45' gesproken: Vanwege een live-uitzending vanuit Reading is er deze zaterdag geen show.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten