maandag 17 april 2017

Het zilveren goud op 33 toeren: april 1992



Elpees hebben nooit echt mee gedaan in mijn verzameling. Volgens mij komt die zin in iedere aflevering van 'Het zilveren goud op 33 toeren' wel eens voorbij en het is waar. Van de singles hou ik ruim vijf jaar een kaartenbak bij. Bij de elpees haak ik in 1992 plotseling af. Waarom? Dat zullen jullie de komende maanden zien. Niet alleen de singles-collectie groeit aanzienlijk in 1992, maar wat te denken van de elpees. Ik denk dat het zuinigheid is geweest dat ik vanaf de zomer van 1992 de elpees niet meer tel. Deze maand komen slechts twee elpees in mijn verzameling, dus dat is nog te overzien. Bij de tweede heb ik lange tijd gedacht dat ik hem pas in 1993 of zelfs 1995 heb gekocht, maar dat kan niet mogelijk zijn met een kaartenbak die tot september 1992 loopt. Voor die tweede moet ik de portemonnee trekken en is, goed beschouwd, een beetje 'luxe'. De eerste krijg ik gratis en voor niets en ik ben er op dat moment erg gelukkig mee!

Mijn vader komt van oorsprong uit Gaasterland, mijn moeder woont bijna 79 jaar in Jutrijp. De familie aan de kant van mijn vader tref ik enkel met verjaardagen, de Gaastra-kant kom je dagelijks tegen. Oom Jelte is vlak voor de kerst overleden, maar heeft tot de laatste dag naast mijn moeder gewoond. Zoals de gezinnen in de jaren zeventig en tachtig ook naast elkaar woonden. Tante Klaasje komt geregeld langs voor een praatje in de keuken, maar verder lopen we elkaars deur niet plat. Ik denk zelfs dat ik het op twee handen kan houden, de uren dat ik bij oom Jelte en tante Klaasje in de woonkamer ben geweest. Bewust dan want in de hete zomer van 1976 ben ik bij hun geweest terwijl de rest van het gezin naar de camping was. Tante Klaasje gaat graag naar rommelmarkten en 'De Goedzooi' (tegenwoordig 'Het Goed') in Emmeloord. In de jaren tachtig zijn er, buiten Emmeloord, vrijwel geen kringloopwinkels in het noorden, dat is iets dat pas in de jaren negentig op gang is gekomen. Ze laat ons geregeld zien wat ze nu weer is tegengekomen en 'expect the unexpected' is dan altijd van toepassing. Zo koopt ze eens een elektronisch orgel en is gedurende een week druk in de weer om liedjes te leren spelen. Zo dun zijn de muren in het rijtjeshuis dan ook wel weer. Helaas zit er alleen kerstrepertoire bij het orgel terwijl het hartje zomer is. Ze is de drijvende spil achter de eerste braderieën in ons dorp. In 1987 koop ik een stapeltje singles voor een dubbeltje per stuk (de nummers 12 tot en met 16 uit 'De prehistorie') en op 17 juni 1989 start ik officieel als platenverzamelaar met de rommelmarkt in het dorp. Het is een dinsdagavond in april 1992 als ik een boodschapje heb bij tante Klaasje. Moeder is naar het zangkoor en 'heit' druk met zijn papierwerk en opeens is het helemaal geen bezwaar dat ik even blijf hangen. We krijgen het over muziek en zo komt tante met een paar elpees van zolder. Ik kies er eentje uit en die mag ik hebben: 'Greatest Hits' van The George Baker Selection.

Ik krijg ook nog enkele BZN-cd's uit de jaren tachtig op de koop toe, maar die eindigen bij vader in de collectie. Ik ben echter zeer in mijn nopjes met de George Baker-elpee. Waarom? Ik heb dan juist 'Little Green Bag' gehoord en vind het een erg fijn nummer. De elpee helpt me daarmee uit de brand, maar niet voor lang. Minder dan een maand later vind ik de single en, ja, als ik het op single heb dan heb ik het ook pas écht. De elpee staat vervolgens bijna kwart eeuw stof te happen, maar dan...? Ik ben bevriend op Facebook met een muzikant en dj uit Meppel. Een man met een voorliefde voor zéér obscure Nederbeat en psychedelica uit alle windstreken. Als je van een single hoort waarvan er maar vijf exemplaren zijn, is de kans groot dat hij deze in de verzameling heeft! Toch verzamelt hij nog steeds met zijn oren wagenwijd open. Als hij 'Suicide Daisy' tegenkomt op de 'Greatest Hits'-elpee móet hij dat met ons delen. Is er iets nieuws onder de zon van heer Bouwens en zijn gevolg?

'Suicide Daisy' blijkt oorspronkelijk op het album 'Love In The World' uit 1970 te stammen en wordt niet gezongen door George Baker, maar door Jan Visser. Je kan de palingpop op meerdere fronten herleiden uit de Amerikaanse Westcoast-muziek van die tijd en 'Suicide Daisy' is daar een mooi voorbeeld van. Het zou bijna 'sitar-beat' zijn, ware het niet dat er een klavecimbel wordt gebruikt. Verder een rockende 'hook' en een geestverruimende brug. Voor wie nu meteen denkt dat het wiel wordt uitgevonden en dat het een knaller van een psychedelisch rocknummer is: Nee. Het past alleszins wel in het plaatje van The Selection, maar het is nét even anders en eigenlijk ook best goed gedaan! De elpee heeft na bijna vijfentwintig jaar rust weer werk gekregen en mag regelmatig haar rondjes draven op de platenspeler.

We blijven in de Nederpop en in de compilatie-elpees. In de Paasvakantie onderneem ik een fietstochtje naar Lemmer. Helaas zijn er geen singles en schoorvoetend ga ik door de elpees. Ik moet immers nog terug naar huis op de fiets en dat is vijftien kilometer. Een elpee past niet in de tas, kan ook niet onder de snelbinder en dus moet het aan een tasje aan het stuur bungelen. Het gros van de elpees interesseert me niet maar dan hou ik 'The Best Of Brainbox' in mijn handen. Totaal overbodig! Ik heb een jaar eerder de dubbelaar 'To You' gekocht en ik kan me niet heugen dat er op 'The Best Of' nummers staan die niet op 'To You' voorkomen. Het is het 'gevoel' van een méér originele Brainbox-elpee dat maakt dat ik de daalder achterlaat bij de handelaar en van Lemmer naar Jutrijp fiets met een tas aan het stuur. Ziehier de uiteindelijke reden waarom ik singles ben gaan verzamelen! De hoeveelheid elpees in mei komen uit Sneek en ook dat is een hele onderneming om die thuis te krijgen. Woensdag komen de singles uit april 1992 aan bod.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten