vrijdag 21 april 2017

Raddraaien: Brook Benton



Ik wil bij het aanbreken van het weekend niet meteen weer het klad erin laten komen en ga dus alsnog publiceren, ook al is het bijna bedtijd voor mij. Een 'Raddraaier' uit de jaren zestig-bak. Hoewel? De plaat is nét niet jaren zestig, maar dat komt omdat ik alle opnames van vóór 1970 in de jaren zestig-bak heb opgenomen. Daarbij zitten ook heruitgaven mits deze een grote hit zijn geweest in een later decennium. Mijn 'Wonderful World' van Sam Cooke zit bijvoorbeeld gewoon in de jaren tachtig-bak. De 103e single uit de tweede jaren zestig-bak slaat helaas The Beatles over, want het is altijd fijn om dieper in te gaan op een opname, maar brengt me bij een artiest welke volgens mijn herinnering al eens aan bod is gekomen. Nee, verder dan de vermelding van zijn naam in een Week Spot van bijna een jaar geleden heb ik het nimmer over Brook Benton gehad. Vandaag gebeurt dat alsnog in het kader van 'Raddraaien'. 'Endlessly' van Brook Benton (1959) is de aanleiding hiervoor.

Waar en wanneer? Hou eens op met lastige vragen stellen! Nee, ik moet jullie andermaal het antwoord schuldig blijven. Toch is het vóór de start van Soul-xotica geweest, anders had ik het wel terug gevonden. Jaren vijftig-singles als deze komen vaak 'per ongeluk' mijn verzameling binnen. Vaak omdat ik tóch singles wil kopen, maar er niets is dat echt interessant is, maar ik kan me geen enkele reden bedenken waarom ik een Brook Benton-single zou meenemen. Ik vermoed dan ook dat het in een partij is binnengekomen. Niet dat ik me hoef te schamen voor een plaat van Brook Benton. Integendeel zelfs! Met de huidige interesse voor soul en gospel is zo'n plaatje van Benton juist interessanter dan ooit.

Benjamin Franklin Peay. Een mooie naam, maar daarmee verkoop je geen platen. Het is de officiële naam van de zanger die we kennen als Brook Benton. Hij wordt op 19 september 1931 geboren in Lugoff in Zuid-Californië. Zijn vader leidt het koor in de lokale Methodist-kerk en het zal geen verrassing zijn dat Benjamin hier zijn eerste vocale stappen onderneemt. In 1948 vertrekt hij naar New York in de poging een professionele carrière in de muziek te beginnen. Dat is in eerste instantie als lid van een aantal gospel-groepen waarvan The Golden Gate Quartet wellicht het meest bekend is. Toch is dat kwartet net als de meeste andere koren, door de jaren heen wisselt het personeel continu en dus is lastig vast te stellen op welke opnames met Golden Gate hij hoorbaar is. Hij keert kortstondig terug in Lugoff om een rhythm & blues-zanggroepje te beginnen, The Sandmen, waarmee hij later naar New York zal trekken. Het tekent bij het Okeh-label en The Sandmen heeft daarvoor enkele successen. Okeh ziet echter wel iets in Peay en schuift hem naar voren als solo-artiest. Daar wordt ook de naam Brook Benton bedacht.

Aanvankelijk werkt Benton als producent en liedjesschrijver en is mede-verantwoordelijk voor 'A Lover's Question', de grote hit van Clyde McPhatter. Zelf scoort hij in 1958 zijn eerste hit met 'A Million Miles From Nowhere', zijn laatste single voor het Okeh-label. Hij tekent daarop bij Mercury en de volgende plaat betekent zijn grote doorbraak. Het is 'It's Just A Matter Of Time' dat onder andere door Benny Latimore is vertolkt en waarvan de keerzijde, 'Let's Move And Groove Together', vorig jaar tot Week Spot is gekozen. Natuurlijk is het nummer zélf een 'evergreen' geworden, maar dit is de enige keer dat ik Brook Benton tegenkom op Soul-xotica. 'Endlessly' is Benton's tweede grote hit uit 1959 dat een bijzonder succesvol jaar is voor de zanger. Begin jaren zestig is hij een consistent hitmaker zonder uitschieters. Tussen 'The Boll Weevil Song' uit 1961 en 'Rainy Night In Georgia' uit 1970 zijn het middenmoters op de Amerikaanse hitparade. In totaal heeft hij een score van 49 singles op de Billboard Hot 100.

Het tij keert kortstondig voor Benton als hij in 1968 tekent bij Cotillion, een onderdeel van Atlantic. Onder leiding van producent Arif Mardin neemt hij zijn uitvoering op van 'Rainy Night In Georgia', een compositie van Tony Joe White, dat later nóg onstervelijker zal worden gemaakt door Randy Crawford. Het brengt Benton eenmalig terug in de top tien. Benton maakt vijf albums met Mardin waaronder een gospel-album. In 1978 stokt zijn voortdurende 'output' en halverwege de jaren tachtig wordt hij ernstig ziek. Hij overlijdt op 9 april 1988 en is dan nog maar 56 jaar.

In de Blauwe Bak zal de single niet komen, maar moet zeggen dat ik Benton en deze single tot dit schrijven een beetje heb onderschat. Het werpt tevens een licht op latere opnames van de man die ik zeker eens nader ga onderzoeken met het oog op de Blauwe Bak. Vijf jaar na de start van de rubriek blijft het zo nu en dan zorgen voor nieuwe inspiratie en dus zet ik het met alle plezier voort!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten