Ik heb zojuist de eerste 'Afterglow' afgesloten. Een goed gevoel maar ik ben doorgaans iets nerveuzer voor de tweede show. Zo'n eerste show samenstellen gaat meestal van een leien dakje. Nu is de verwachting gekweekt en moet er een vervolg aan worden gegeven. Qua 'Kick-out' zit ik in ieder geval gebakken, want ik heb de volgende al klaar gezet. Vanavond is het de volle 19 minuten van 'What Love (Suite)' van The Collectors, volgende week (verklap ik alvast) is het de 18 minuten van 'By The Time I Get To Phoenix' van Isaac Hayes. Evenals bij 'Floorfillers' kost het me altijd tijd om de adrenaline kwijt te raken voor het slapen gaan en die tijd benut ik graag met het schrijven van een bericht. Vandaag blik ik terug op de Week Spot's uit week 27 in 2012 tot en met vorig jaar.
2012: That Same Old Song-Sherry Grooms
Ik kan niet zeggen dat ik heel hard op mijn muil ben gegaan, maar met een beetje vertrouwen in de mensheid zou het zomaar mis kunnen gaan. Northern Soul is destijds finaal aan Nederland voorbij gegaan en Nederlanders weten vaak ook niet wat Northern Soul precies betekent. De handelaren zijn er al wel achtergekomen dat Northern Soul een mooie handelsterm is om veel geld te krijgen voor een single die qua inkoop minder dan een kwartje heeft gekost. Zoek op 'Northern' in 'Vinyl singles' op Marktplaats en je komt een paar schokkende dingen tegen. Doowop, pure pop, gospel en zelfs country. Een wit label heet al snel Northern Soul en mag vervolgens een fraaie prijs opbrengen. Ik weet niet of die er nog op staat maar er was altijd iemand die onder andere 'Gonna Take A Miracle' van Honey & The Bees in de aanbieding had. 'Inruil scooter mogelijk'. Zelfs een tweedehands snelbinder is nog meer waard dan deze single... Toch kun je geluk hebben! Ik tref deze Nederlandse handelaar op Ebay en zijn startbedragen zijn erg leuk. Ik blijf enig bieder en koop zo drie singles van hem waaronder twee van de 'grote onbekende' Sherry Grooms. Youtube biedt alleen een video van een Roy Orbison-cover en dus gok ik deze twee singles. Niet slecht! Drie van de vier kanten zijn zelfs erg goed. 'That Same Old Song' is niet heel lastig om aan te komen, de andere, 'The Call Of The Wild One', is een stuk schaarser en mag voor drie euro een koopje heten! 'That Same Old Song' is in 2012 de favoriet voor de Week Spot maar is zo'n plaatje dat anno 2016 nauwelijks meer aan bod komt.
2013: One Step At A Time-Maxine Brown
Maxine Brown en 'ondergewaardeerd' gaan niet samen. Ze heeft in de Northern Soul één hit: 'One In A Million'. Dat plaatje wordt in 1975 bijna een hit in Engeland terwijl het origineel uit 1966 stamt. Voor 'One Step At A Time' geldt lange tijd dat het in de schaduw staat van 'One In A Million', maar door de jaren heen wordt het al beter gewaardeerd. Met vaak corresponderende prijzen. Ik grijp dan ook een paar maal mis met deze single, maar ben in 2013 opeens erg vastberaden. Om de zoekopdracht beter te laten slagen, toets ik 'Maxine Brown One' in op Ebay en kom terloops een schaarse originele demo tegen van 'One In A Million'. Dubbeltjes, kwartjes of een paar euro is het niet, zelfs niet een enkel tientje, maar toch word ik voor relatief weinig de eigenaar van deze gezochte single. En win ik 'One Step At A Time' dezelfde dag in een veiling. Het is gemengde gevoelens als de beide platen arriveren. Ik ben juist erg op zoek geweest naar 'One Step', maar 'One In A Million' is toch wel een flinke medaille in de koffers. Nooit verwacht... Toch geef ik ergens de voorkeur aan 'One Step At A Time', dat is zowel in 2013 als in 2016 écht 'mijn liedje' en ik draai hem dan ook nog geregeld.
2014: He's Coming Home-Beverly Ann
Het RCA-label heeft in de jaren zestig een beetje een 'truttig' imago. Het zijn vooral Elvis, Jim Reeves en Perry Como die geld in het laatje brengen. Harry Belafonte is een van de weinigen met een 'kleurtje', verder is de catalogus van RCA erg 'blank'. In de late jaren zestig mag RCA de distributie verzorgen van Colgems, het platenlabel waar The Monkees op wordt uitgebracht, en tenslotte scoort The Archies een miljoenenhit met 'Sugar Sugar' op het RCA-label. Toch blijkt er wel degelijk soul te zijn uitgebracht op RCA. Denk aan The Barons en The Metros, dat is soul van de bovenste plank maar nooit de erkenning gekregen dat het verdient. In de jaren zeventig legt de Northern Soul de archieven van RCA bloot op zoek naar danshits. Dit levert vooral veel 'pop' op waar deze single van Beverly Ann eveneens onder mag worden geschaard. Het 'past' erg goed in het tempo dat wordt aangehouden in The Casino, maar van 'soul' is hier toch echt geen sprake. Toch heeft Beverly Ann de eer om tweemaal Week Spot te zijn. Dat is eerst in 2012 met 'You've Got Your Mind On Other Things', maar die plaat arriveert ernstig kromgetrokken. De keerzijde van de bootleg is 'You Shook Me Up' van Roy Hamilton dat eind 2012 alsnog de Week Spot zal worden. In 2014 koop ik deze nieuwe bootleg met 'Other Things' op een kant en dit 'He's Coming Home' op de andere. Een nummer dat ik vooral aan Wolfman-collega Lee heb te danken. Toch komt ook dit anno 2016 helemaal niet meer aan bod in mijn koffers.
2015: I Need More Time-The Meters
Bij De Tafel ga ik vooral voor de handel van Bart, maar er is méér te koop. Zo heeft iemand een wisselend partijtje platen, vooral piraten-spul en té dure singles. Té duur is twee euro vragen voor een single zonder hoes waarbij de sticker halverwege op het vinyl is geplakt. Zo vind ik ook deze van The Meters, maar ik durf de gok wel aan. Ik kan de sticker zonder kleerscheuren verwijderen en dan is het afwachten hoe het styreen klinkt. Boven verwachting! 'Oodle-Oop' is niet het meest interessante nummer en dus schakel ik snel over naar 'I Need More Time'. Een onheilspellend intro maar daarna funky soul van de bovenste plank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten