dinsdag 19 juli 2016

Classic Week Spot: Jean Knight



De Blauwe Bak-collectie omvat 1020 singles in totaal, de gospel niet meegerekend. 1020 is het maximum, iedere keer als een nieuwe single wordt toegevoegd, gaat er eentje terug naar de 'algemene' bakken. Eén aanwinst voor de koffers betekent dan dat een single uit de koffers naar de reserve-Blauwe Bak gaat en dat eentje uit de desbetreffene bak naar de jaren zestig of zeventig gaat. Het is al jaren een wens om deze 1020 singles eens allemaal te draaien, maar ja... tijd. Zaterdag ben ik heel ambitieus begonnen en kijk nu alweer uit naar dit weekend. Ik heb zaterdag 56 singles weten te behandelen, dus reken zelf maar uit? Intussen kan daar een extra titel bij komen of juist eentje minder doordat de bakken voortdurend veranderen. Mark gaat me deze week een nieuw pakketje sturen en ik weet op dit moment maar drie titels te herinneren. Gaat een leuke verrassing worden! Komend weekend begin ik in het jaar 1994 en hoop een eind op weg naar 1997 te gaan. De Week Spot zit waarschijnlijk in het eerste uur van 'Do The 45', het is namelijk één van de singles die ik indertijd heb gekocht. Een weekend dat steeds verder weg lijkt, maar dat ik nimmer zal vergeten. De Classic Week Spot is voor Jean Knight en haar onstervelijke 'Mr. Big Stuff' (1971).

Vrijdag 19 augustus 1994. 's Ochtends fiets ik naar Sneek om mijn omgedraaid kruisje in het oor te laten zetten en gelukkig weet ik het verborgen te houden als ik in Jutrijp de lunch geniet. Dan kan ik beginnen met het optuigen van de Solex. Nee, er hoeft niet veel mee want ik ga dit weekend 'kamperen' in de openbare legertent. Later die middag rij ik naar Tuk waar ik nét eentje teveel zal drinken waardoor ik bij binnenkomst op het terrein van het Dicky Woodstock Festival in de greppel beland. 'Gerrit Solex' is vanaf dat moment een begrip op de Baarse Vrijstaat en we zijn nog geen halve minuut op het terrein. De volgende ochtend heb ik een nieuw fotorolletje nodig en fiets Steenwijk binnen. Tegenover de fotozaak zit een antiquariaat met een handvol singles. Vanuit daar word ik naar De Gouden Kikker gestuurd. Daar koop ik nóg meer singles waaronder de Classic Week Spot. 'Nothern Soul' heeft de vorige eigenaar op het label gekalkt en ik denk aanvankelijk dat het de naam van de drive-in show is geweest. De kennismaking met het Woodstock-festival. Ik zal daarna nog tien edities bijwonen met een passe-partout. Vorige week had ik héél even ontzettend veel zin in de vrijdag van dit jaar, het concert van Status Quo, maar zie ervan af. De periode van feesttenten heb ik lange tijd geleden afgesloten.

Haar paspoort vermeldt de naam Jean Caliste en haar geboortedatum is 26 januari 1943. De kerk komt niet aan bod in de biografie. Het begint voor Knight als ze klaar is met school. Ze krijgt een residentie in Laura's Place en trekt al snel de aandacht van verschillende bands die haar willen begeleiden. Dan verschijnt Huey Meaux ten tonele. Die heeft haar demo gehoord met een opname van 'Stop Doggin' Me Around', het liedje van Jackie Wilson. Meaux heeft op dat moment de Jet Star- en Tribe-labels en Jean mag een aantal singles opnemen voor deze maatschappijen. Voordat ze dit doet, verandert ze eerst haar achternaam. Caliste blijkt lastig uit te spreken en dus kiest ze voor Knight. De singles verkopen echter mondjesmaat. Omdat er toch brood op de plank moet komen, gaat Jean na verloop van tijd werken in de kantine van een universiteit. Daar had het verhaal roemloos kunnen eindigen met de kleine kans dat een obscure jaren zestig-single zou zijn opgepikt in de Northern Soul, maar gelukkig ligt er iets beters in het verschiet voor Jean Knight.

In 1970 wil componist Ralph Williams demo's opnemen van zijn recente liedjes en hij herinnert zich de plaatjes van Jean Knight. Knight neemt vrijaf op de universiteit en reist naar de Malaco-studio in Jackson, Mississippi om een aantal opnames te maken met Williams. Tijdens deze sessies komt ook 'Mr. Big Stuff' voorbij. Met name het laatste nummer wordt uitgevent naar verschillende maatschappijen maar wordt overal afgewezen. Dan is het 1971 en wordt het typische Malaco-geluid opeens bekend doordat King Floyd een hit scoort met 'Groove Me'. Stax is opeens bereid om 'Mr. Big Stuff' uit te brengen en de rest is geschiedenis. In 1971 bereikt de single een tweede plek op de Billboard Hot 100 en staat bovenaan de R&B-lijsten. Er wordt haastig een elpee uitgebracht en Knight heeft nog twee hits na 'Mr. Big Stuff'. Toch krijgt Knight ruzie met haar producent en dit resulteert in een breuk met Stax. De overige platenmaatschappijen staan dan niet meer te trappelen.

In 1975 krijgt 'Mr. Big Stuff' een opleving als het in Engeland opnieuw wordt uitgebracht. Pye is een jaar eerder begonnen met 'Pye Disco Demand', een serie van oude 'onbekende' opnames welke precies passen in de Northern Soul en disco-bewegingen. Knight is daar vanwege de laatste connectie, het is té funky voor de Northern Soul. Ook in Nederland woont de Engelse persing een paar weken in de Tipparade. Dat is vast dankzij de ondersteuning van Ferry Maat gebeurd? Jean zal in de jaren tachtig nog een paar hits hebben waarvan 'My Toot-Toot' zelfs een hit wordt in Zuid-Afrika. De laatste jaren doet ze vooral aan revival-feesten waar ze vaak in gezelschap is van Gloria Gaynor.

Ik ben inmiddels toe aan mijn tweede exemplaar van 'Mr. Big Stuff'. Als ik omstreeks 2008 de eerste Blauwe Bak samenstel, zit Knight ook meteen in de selectie. Het heeft al eens in de reserve-Blauwe Bak gestaan, maar mag inmiddels weer in de koffer verblijven. De verschuiving in de soul-interesse maakt namelijk dat 'Mr. Big Stuff' weer helemaal in het plaatje past.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten