Gele Bak Top 100: 31-40

Stilte na de storm? Of gaat het nog gebeuren? Het is schitterend fietsweer en ik hoef nog maar vijf kilometer tot de 2500, maar toch zit er momenteel even geen schot in bij mij. Ik zou eigenlijk nog even naar de winkel moeten voor een pak koffie en het lijkt me eigenlijk ook best ontspannen om dat weer eens lopend te doen. Ik mag voorlopig even dubben wat ik straks ga doen, eerst wil ik een start maken met het vervolg van de Gele Bak Top 100. Het komt nu dan steeds dichter bij de top tien. Er is in de Top 100 sowieso al geen plek voor 'mindere' platen, maar de Top 40 is bijna een veredelde top tien.

40. Family Man-Fleetwood Mac (Duitsland, Warner Bros. 928 114-7, 1987)
'I'd rather jack than Fleetwood Mac', zingen de Reynolds Girls in 1988 en ik heb meteen een goed excuus om een hekel te hebben aan die plaat. Wie aan Fleetwood Mac komt? Natuurlijk is Fleetwood Mac anno 1988 een schreeuw uit het verleden. Ondanks een modern pop-geluid is Fleetwood Mac al lang niet meer 'hip', maar eerder 'nostalgie'. Toch heb ik een heel groot zwak voor de groep en ik weet dat veel puristen me dit niet zullen vergeven, maar ik ga uitsluitend voor de tijd ná Peter Green. Dat heeft er dan weer mee te maken dat ik nooit teveel heb op gehad met de 'Britblooze'. Als ik op oudejaarsdag 1999 de twintigste eeuw muzikaal wil besluiten met een cd-aankoop, valt de keuze op de 'The Best Of Fleetwood Mac'. Nu weet ik alleen niet meer of 'Family Man' ook daarop stond, volgens mij is het één van de minder grote hits van 'Tango In The Night'.

39. Marlene On The Wall-Suzanne Vega (Duitsland, A&M 390 033-7, 1985)
Gedurende de weekeinden van juli presenteer ik jullie deze Top 100, maar wat ga ik in augustus doen? Welnu, het laatste weekend ben ik, zoals het nu staat, met vakantie en wellicht dat ik de andere drie probeer te vullen met 'vakantieverhalen'. Ik zit nu bijvoorbeeld even te denken aan een eerbetoon aan de 'CO-9', de kraakkroeg in Zwolle waar ik de laatste maanden van haar bestaan in 2004 veel van mijn vrije tijd doorbreng. Hoe dat zo komt? Tja, ik heb er, geloof ik, al eerder over geschreven. Ik kom op een doordeweekse ochtend uit de 'CO-9' en ga een kopje koffie drinken in, juist, een coffeeshop. Het meisje achter de bar blijkt een enorme Suzanne Vega-fan te zijn en gaat haar idool die avond 'live' aan het werk zien. En haar verhaal maakt de andere aanwezigen ook enthousiast.

38. My Forbidden Lover-Chic (NL, Atlantic 11.385, 1979)
De laatste stuiptrekkingen van 'Floorfillers'. Eén van de laatste échte leuke uitzendingen die ik heb gedaan, is in het tweede weekend in Uffelte als ik even geen vinyl-shows kan doen. Ik doe dan een Nile Rodgers-special en later die week komt 'My Forbidden Lover' op mijn pad. Ik moet bekennen dat ik, in tegenstelling tot de andere Chic-hits, deze niet zo goed ken en dus is het een aangename kennismaking.

37. Everybody's Free-Rozalla (België, Buzz BZZ 106044, 1991)
Ik heb al een paar weken het enorme verlangen om weer 'even terug' te gaan naar Sleen. Ik heb zelfs even aan een 'rondje koffie' gedacht. Maar nee, ik wil dat voorlopig even uitstellen tot de vakantie. Het is niet zonder reden dat ik dit jaar wederom naar Sleen ga met vakantie. Ik heb het gevoel, in tegenstelling tot andere vakantieplekken, dat er nog genoeg valt te ontdekken daar in de omgeving en dat het een mooie basis is voor lange fietstochten. Ook zal ik ongetwijfeld weer even kijken bij Mijn Kraam, alleen zullen de verwachtingen nu minder hoog gespannen zijn. Twee van de drie singles die ik daar koop, gaan die zaterdagmiddag 'bepalen'. Stel je eens voor hoe het voelt om in de brandende zon te fietsen met Rozalla in je hoofd? Ik ga dit jaar voor een herhaling!

36. Rhythm Of Life-Oleta Adams (Duitsland, Fontana 868 048-7, 1990)
Het zal ergens in de midden jaren negentig zijn geweest dat ik hoor dat Oleta Adams die avond gaat optreden in Leeuwarden. En ja, er zijn nog kaarten beschikbaar. Nu is Adams in de midden jaren negentig niet bepaald een naam die me heel erg tot de verbeelding spreekt, maar toch klinkt het idee van een concertbezoek aantrekkelijk. Ik denk dieper na over de zangeres, leg wat liedjes naast elkaar enzovoorts. Ook dan ben ik al een twijfelkont, want ik zal verstek laten gaan. Toch ontwikkel ik die middag een soort van liefde voor Oleta. Toch ontbreekt ze nog steeds in de collectie en dat zet ik in september recht met deze aankoop.

35. Babe We're Gonna Love Tonite-Lime (België, Polydor 2002 137, 1982)
Gaat op één hoop met 'Tell Her Johnny Said Goodbye' van Jerry Jackson op de verzamel-cd 'De vakantie in België in 2007'. Hoewel het niet een van de fraaiste herinneringen is, mag deze plaat desondanks lekker hoog in de Top 100 want dat gevoel geeft het wel. Ik moest laatst nog eens denken aan een ligfietsvakantie naar België, maar ja... waar laat ik de tent enzo? Ik ga niet voor twee weken per jaar een set zijtassen van vijfhonderd euro aanschaffen en voor 'bed-and-breakfast' en 'buiten-de-deur-eten' heb ik de poen niet.

34. Hymn To Her-The Pretenders (Duitsland, WEA 248 502-7, 1986)
Ik ben er nog steeds niet over uit wat ik straks ga doen. Eerst nog maar de laatste kop koffie (voorlopig) en een rokertje buiten op het terras. Ik wil het mezelf niet nóg moeilijker maken, maar ik zou ook op het terras kunnen gaan zitten met een boek. Met een boek? Ja, ik ben begin vorig jaar heel enthousiast begonnen met het boek van Peter Van Bruggen, maar ben ernstig blijven steken. Ik zou dan nu moeten beginnen met zijn ervaringen met Chrissie Hynde en de rest van The Pretenders. We zullen zien... Geeft wel een fraai stukje tekst bij de nummer vierendertig.

33. When Doves Cry-Prince (US, Warner Bros. GWB 0516 CCA 2914S, 1984, re: 198?)
Toen Prince eerder dit jaar overleed, zal menig lezer hebben gedacht dat Prince geëerd zou worden met een plaatsje in de 'Dodenrit'? Nee, ik heb de mythe rond Prince lange tijd niet begrepen en vond 'Een leven met Prince' daarom beter op zijn plek. Op een gekke manier zijn Prince-singles altijd al duurder geweest dan die van bijvoorbeeld Madonna. Vandaar dat ik een zeer beperkte collectie heb van de Koninklijke Paarsheid. Deze 'When Doves Cry' is op papier erg aantrekkelijk doordat het uit de 'Back To Back Hits'-serie komt van Warner Bros. en 'Let's Go Crazy' als b-kant heeft. Toch ken ik dat laatste nummer vooral in de 'lange' versie en daar blijft op deze single niets van over. Ik ga dus uiteindelijk toch voor 'When Doves Cry'. Wanneer deze opnieuw is uitgegeven, is onbekend, maar het moet in de eind jaren tachtig zijn geweest. Het is typerend voor de 'Back To Back Hits'-serie dat er niet eerst tientallen jaren overheen moet gaan voordat een single in deze serie mag verschijnen, dit in tegenstelling tot veel andere 'jukebox-series'.

32. Try Jah Love-Third World (NL, CBS CBSA 2063, 1982)
Je steekt nog eens iets op van zo'n Top 100? Ik zie net dat 'Try Jah Love' niet alleen is mede-geschreven door Stevie Wonder, maar dat hij ook de productie voor zijn rekening neemt. Verder is dit vooral de herinnering aan de zomer van 1982, de laatste die de familie Louwsma doorbrengt in Nunspeet.

31. Promise Me-Beverley Craven (NL, Epic 655943 7, 1990)
Sinds een jaar ontwaak ik iedere dag met de tonen van Q Music. Het is een van de weinige zenders waarbij het lukt om wakker te worden. Radio 2 is teveel behang geworden en de stem van Daniël Dekker deed me ook altijd ontwaken, dit in tegenstelling tot de gast die ze nu hebben aangenomen voor de doordeweekse ochtenden. Laatst viel de wekkerradio van de zender en toen had ik hem per ongeluk weer op Sky Radio staan. Als er één zender is waarbij ik vrolijk door slaap, is het deze non-stop-jukebox. Bij Q trek ik ook wel eens een uur door en droom dan dat ik in een radioshow zit. Qua muziek kan het soms zo passen. Ik denk dat het toendertijd is gebeurd met Sky Radio, want ik heb het wel een tijdje geprobeerd. Ik word wakker in tranen en weet de rest van de dag alleen dit nummer te herinneren. Blijkbaar heb ik net over iemand gedroomd die ik geregeld 'mis' en 'Promise Me' is dan goed voor een waterval.