Ik heb het me erger voorgesteld. Natuurlijk is wel een paar uur verdwenen in de samenstelling van de lijst, maar het bij elkaar zoeken van de nummers valt reuze mee. Ik ga de lijst door en zoek uitsluitend naar 'bijzondere' platen en kom dan aan het einde uit op 92 nummers. Omdat ik in het begin van het zoeken iets té kritisch ben geweest (in de angst om met 200 nummers te eindigen), zoek ik de laatste acht uit de eerste maanden. Dan zijn er honderd platen die alleen maar in volgorde hoeven worden gezet. Dan kom ik tot de volgende top 100 waarover ik best tevreden ben, hoewel het een momentopname is en de lijst er nu anders zou uitzien. Vandaag de onderste tien. De onderste 25 draai ik overigens volgende week in 'The Vinyl Countdown'.
100. Little Boy-The Four Seasons (US, Vee Jay VJ-713, 1965)
Eigenlijk zou de nummer 99 de nummer 100 moeten zijn, maar dat is wel een heel raar begin voor een radioshow. Ik start het liefste met iets van drie tot vier minuten en The Nice gaat daar fors overheen. Dan valt de keuze op deze van The Four Seasons. Zomaar een leuk plaatje, niet wereldschokkend, maar daarom ook een geschikte hekkensluiter.
99. America-The Nice (NL, Immediate IM 068, 1968)
Een beetje vreemd, maar wel lekker. Zeker na het schrijven van het verhaal over Keith Emerson raak ik best weer een beetje onder de indruk van de kunsten van de man. Ik ga met frisse oren luisteren naar nummers als 'America'. Het is al vijfentwintig jaar een 'kick' als na het intro de band invalt. De woeste drums en het sonore mono-geluid levert bij mij kippenvel op, maar doorgaans is dat enthousiasme na drie minuten verdwenen. Het is natuurlijk best een draak en vandaar dat die ook niet de top vijftig heeft gehaald.
98. Coming Out Of The Dark-Gloria Estefan (NL, Epic 656574 9, 1991)
Je kan zeggen van de NCRV wat je wilt, maar hun zaterdagen op het oude Radio 3 waren op zijn minst opzienbarend. Er zijn platen die je doordeweeks nergens anders zou horen en welke bij de NCRV meteen de 'Favorietschijf' zou worden. Zo heb ik in 1991 kennis gemaakt met 'Birds And Bees' van Warm Sounds (naar aanleiding van de solistische actie van Felix Meurders om de plaat op de hitparade te krijgen, helaas wilde de platenmaatschappij niet meewerken) en is 'Wash Your Face In My Sink' van Dream Warriors ook zo'n typische NCRV-plaat. Gloria is drie jaar vóór 'Coming Out Of The Dark' nog een superster, maar haar succes is tanende als ze in 1991 met dit nummer komt. Ik denk dat we het bescheiden succes vooral aan de NCRV hebben te danken?
97. Near Wild Heaven-R.E.M. (UK, Warner Bros. W 0555, 1991)
Een plaatje dat me niet is bijgebleven, maar dat desondanks erg goed smaakt na een kwart eeuw. Ik heb dan ook een enorm zwak voor de groep uit Athens en vandaar dat 'Near Wild Heaven' op 97 mag in dit overzicht.
96. The Fittest Of The Fittest-Burning Spear (EEG, EMI 1A 006-20 0048 7, 1983)
Voordat ik bij Wolfman begin, moet ik weinig hebben van reggae en zeker de reggae uit de jaren tachtig. Dankzij de radioshows aldaar leer ik het niet alleen waarderen, maar leer eveneens 'onbekende' namen kennen. Burning Spear is daar eentje van en ik ken 'The Fittest Of The Fittest' niet als ik het uit de bak haal bij De Tafel. Ik heb hem in het begin veel gedraaid maar inmiddels is de plaat naar de achtergrond gegaan en is 96 nog steeds een hoge notering.
95. Cities In Dust-Siouxsie & The Banshees (NL, Polydor 883 473-7, 1985)
Ik heb nooit een hoge pet opgehad van Siouxsie en haar kameraden, maar kan deze 'Cities In Dust' niet weigeren voor een paar dubbeltjes. Het blijkt achteraf zelfs één van haar betere singles te zijn en dus kan dit worden gerekend tot een 'lucky shot'?
94. I Couldn't Live Without Your Love-Petula Clark (Duitsland, Vogue DVS 14552, 1966)
De Duitse versie koop ik vlak vóór 1 juli 2015 en doet dus niet mee in deze Top 100. Ik kom na de eerste schifting uit op 94 platen want deze van Petula Clark zit bij de eerste 94 en niet 92 zoals ik in de inleiding heb geschreven. Het plaatje had gerust hoger gekund, maar dan opnieuw... bovenin is de concurrentie erg hard en het is 'gewoon' een leuk plaatje voor de heb.
93. I Only Have Eyes For You-The Merriboys (Barbados, Merribeat MB 107, 1976)
Ik heb al stiekem zitten denken om naast de gospel-box ook een Barbados-box aan te leggen. Maar... aan de andere kant: Ik heb ook een tijdje een reggae-koffer gehad en die zijn ook weer in de oorspronkelijke bakken terecht gekomen. Sommige van de 'spouge'-dingen zitten nog steeds in de Blauwe Bak, maar deze van The Merriboys is een 'novelty' maar niet interessant genoeg voor de Blauwe Bak. En zo komen we deze tegen op 93 in deze lijst van Gele Bak-favorieten.
92. Ame Caline-Michel Polnareff (Duitsland, AZ HT 300123, 1967)
De originele gezongen versie van 'Soul Coaxing'. Daarnaast is het wellicht met 'L'Amour Est Bleu' één van de weinige platen dat door een instrumentale versie aan een nieuw leven begint. In het geval van 'Ame Caline' helemaal waar want Peggy March neemt in 1968 een héle andere versie op als 'If You Love Me'. Die valt goed in de Northern Soul waar Michel het veel té folky houdt.
91. Last Time I Saw Him-Diana Ross (NL, Tamla Motown 5C 006-95100, 1973)
Haar Supremes-singles staan ook op de nominatie om de jaren zestig-bakken in te gaan, Diana staat solistisch slechts met drie singles in de bakken. Dit 'Last Time I Saw Him' bezorgt weliswaar een goede bui, maar heel interessant is het niet voor de soul-shows.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten