Mijn gebeden zijn verhoord. Ik wil niet te ver achterop raken en dus vandaag dubbel publiceren, maar ik zit er eigenlijk ook niet op te wachten om nog uren achter de computer te zitten. 'Raddraaien' beloont me met een exoot. Een naam die me meteen terug brengt naar de zomers van de jaren negentig. De muffe lucht waar iedere 'Køb Og Saelg' in Denemarken patent op lijkt te hebben. Uiteraard ben ik daar ook op zoek naar exoten: Populaire jaren zestig-singles in afwijkende fotohoezen en voor hetzelfdge geld een single kunnen tegenkomen die je nóóit weer zal zien. Alleen ga ik al bij de inleiding de mist in. Waar en wanneer? 'Waar' is logisch, dat moet in Denemarken zijn geweest. 'Wanneer' moet in de zomer van 1996 of 1997 zijn geweest, want de single staat niet meer in de kaartenbak (welke tot en met 1994 loopt). Toch kan ik me niet meer herinneren waar en wanneer ik precies deze single heb gekocht. Ik ga toch proberen een verhaaltje in mekaar te zetten. De 'Raddraaier' komt uit de negende jaren zestig-bak en is 'En Tysindfrid I Min Hand' van Keld & The Donkeys (1966).
Sinds mijn oudste broer naar Denemarken is verhuisd, is het Scandinavische land plotseling de favoriete vakantiebestemming geworden van de familie Louwsma. Het zijn 'goedkope' vakanties. Henk woont in een boerderijdeel met genoeg lege kamers om onderdak te bieden aan ons gezin. In overnachting, voedsel en een deel van het vermaak is dus voorzien. Vanuit daar maken we dagtripjes en ook mag ik zo nu en dan de racefiets lenen van mijn broer. In dat laatste geval gaat het steevast naar een iets grotere plaats op zoek naar singles, maar dat mag geen verrassing heten. Met name in het noorden van Nederland is de kringloopwinkel een relatief nieuw begrip in de eind jaren tachtig, maar je kunt een 'Køb Og Saelg' eigenlijk ook geen kringloopwinkel noemen. Dat tweedehands zaken opnieuw worden verkocht in een winkel, dat is 'nieuw' voor mij. Toch heeft een 'Køb Og Saelg' meer weg van een 'Piet koopt alles'. Etensborden met een stoflaag van twintig jaar, maar ook de meest exotische uithangborden en ik heb zelfs eens een tweedehands Saab gezien bij zo'n winkel. De singles zijn altijd vijf kronen per stuk. Het is dan nog het gulden-tijdperk en vijf kronen komt uit op 1,67 gulden afgerond. Je deelt de prijs in kronen dus door drie. Voor 1,67 gulden is de wereld te koop aan muziek. Het geldt voor buitenlandse singles met afwijkende fotohoezen (en soms ook afwijkende platenlabels), maar ook een stevige selectie aan Deense pop- en schlager-singles.
In 1992 koop ik de eerste twee singles van Keld & The Donkeys. Met uitzondering van eentje is 'Ved Landsbyens Gadekaer' ook de eerste single van de Deense groep. Uitgebracht op His Master's Voice in 1966 is dit het startschot voor de succesvolle reeks in Denemarken. 'En Tysindfrid I Min Hand' is de directe opvolger van 'Ved Landsbyens Gadekaer'. Ik heb geen zin om naar zolder te lopen en de single op te halen, de Youtube-video wordt geblokkeerd vanwege 'auteursrechten-schending' en ik kan alleen een recente opname vinden van Keld Heick. In de moderne versie klinkt het als een soort van Deense Cats. Schuifelmuziek. In een 'Raddraaien' omtrent 'Juanita Banana' van The Peels heb ik nog eens de cover van Keld & The Donkeys genoemd. Het brengt 'Juanita Banana' uit in 1970 als de groep haar deel van de 'bubblegum' doet inclusief een cover van 'Gin-Gan-Goolie'.
De voorman van de ezels is Keld Heick. Hij wordt op 24 februari 1946 geboren in Frederiksberg. Zijn Engelse Wikipedia slaat echter de Keld & The Donkeys-periode over en noemt meteen zijn bijdragen aan het Nationale Songfestival in Denemarken. Heick werkt tussen 1978 en 1993 mee aan achtentwintig liedjes voor de Dansk Melodi Grand Prix. In 1993, 1996 en 1999 draagt hij drie nummers bij die niet de voorronde zullen halen. 'Ka' Du Se Hva' Jeg Sa'?' van Hot Eyes uit 1988 en 'Vi Maler Byen Rød' van Birthe Kjaer uit 1989 scoren het beste op het Eurovisie Songfestival, beide keren een derde plek. Zijn discografie met Keld & The Donkeys laat zien dat de band het tot 1978 heeft uitgehouden en dat Heick zich toen is gaan toeleggen op het Eurovisie-werk. Waar Piet Veerman weigert om liedjes van The Cats te vertolken, daar doet Heick tegenwoordig veel televisie-optredens met zijn oude hits.
Dankzij mijn wollige taalgebruik is het evengoed een bericht van normale lengte geworden, maar meer kan ik echt niet kwijt over deze single.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten