De vergadering is nauwelijks gesloten of er wordt me iets in het oor gefluisterd. Nee, dat zal wel niet het geval zijn, dus dat hoef ik evenmin mee te nemen in de vergadering. Of toch? Kan het zo zijn dat Mark abusievelijk het pakketje singles naar Nijeveen heeft gestuurd? Middels een berichtje deze middag blijkt dat de waarheid te zijn geweest. Geen man overboord, want het pakketje is 'onbezorgbaar' afgeleverd in Engeland. Dat is vandaag opnieuw op de post gegaan en zal dus niet eerder dan volgende week binnen zijn. De laatste 'Singles round-up' van juli wordt dus de eerste van augustus. In plaats van morgen te 'snipperen', denk ik dat morgen en zaterdag de top twintig van de Blauwe Bak Top 100 ga doen en zondag alleen de 'Eindstreep'. Ik denk dat ik zondagavond ook nog wel eens een lange radio-avond kan hebben, dus komt het allemaal weer op zijn pootjes terecht. Nu, na alweer een zinderende 'Afterglow', ga ik de Week Spot's van week 30 behandelen.
2012: Don't Bring Me Down-Rita Dacosta
Een Engelse soul-vriend doet mee aan een uitdaging om iedere dag een Northern Soul-stamper uit te kiezen en op zijn Facebook te delen. Hij staat bekend als een 'vernieuwer' in de Northern Soul die tegenwoordig obscure jaren zeventig en tachtig op de draaitafels heeft. 'Moving on' betekent volgens hem niet het afkammen van een vroegere liefhebberij en je opeens bevangen voelen door een 'goede smaak'. Het is helaas datgene wat je maar té vaak ziet met tegenwoordige 'crossover'- en 'modern soul'-dj's. Nee, er staan geen 'Casino Classics' op zijn lijstje. In 2012 draait het bij mij ook nog helemaal om het snelle en hardere werk. De 'Northern Soul Jukebox' voedt nog steeds mijn Blauwe Bakken en dat is te merken bij de Week Spot van vier jaar geleden. 'Don't Bring Me Down' verschijnt vrijwel uit het niets in 1974. De single is dan ongeveer zeven jaar oud en originele exemplaren zijn nauwelijks te traceren. De bootleg uit mijn Blauwe Bak-koffer is de eerste mogelijkheid voor de dansers om aan de plaat te komen. Een jaar later brengt Contempo een legale uitvoering op de markt maar tegen die tijd is er geen Northern Soul-dj die er nog iets van wil weten. Ik komdoor de huidige hobby nauwelijks meer toe aan stampers als deze, maar toch... het blijft één van de meest aangevraagde nummers op Northern Soul-feesten en ik kan me dat helemaal voorstellen. Helemaal niks mis mee!
2013: When Your Love Is Gone-Jackson Sisters
De kennismaking met 'I Believe In Miracles' voert terug naar 2006. Ik ontdek een paar jaar geleden dat het in 1988 in Engeland opnieuw is verschenen en zet deze op mijn 'verlanglijstje' van Discogs. Ik heb hem een week geleden verwijderd want het deprimeert mij eerder. De schaarse single die te koop komt, gaat niet beneden de vijftig pond en nog steeds zijn het zoete broodjes. Dan maar niet! Ik ben sinds 2013 ook erg gelukkig met deze 'When Your Love Is Gone', ook al is die niet te vergelijken met 'Miracles'. De overige singles van de Jackson-zussen zijn voor een habbekrats te bemachtigen en zijn allemaal minstens zo leuk. Het enige nadeel: De Amerikaanse persingen zijn op styreen en die klinken binnen de kortste keren 'beroerd'. Toch klinkt door het styreen-geknetter heen een plaatje dat me nog altijd in vuur en vlam zet.
2014: I'm So Glad-The Fuzz
Vorige week zag ik nog een Calla-origineel voor tien pond. Dan is het opnieuw styreen en, evenals in 2014, hou ik meteen op met zeuren. Een 'professionele' Northern Soul-dj wil niet gezien worden met een Pye Disco Demand in zijn of haar koffers, maar het boeit mij niet echt. Doordat het 'hartje' is uitgebroken, kan ik de single extra goedkoop krijgen. Er gaat geen dag voorbij in de zomer van 2014 of ik draai deze single niet, maar het is een van die platen waar ik niet genoeg van kan krijgen. Ook al vergeet ik hem recentelijk nog wel eens om uit de koffer te halen. Dit 'Week Spot kwartet' zorgt ervoor dat die straks weer even mag.
2015: All Of A Sudden My Heart Sings-Jean Dushon
Niet slecht voor een single die mee gaat om de verzendkosten op een mooier gemiddeld te brengen. De single dreigt als 'wees' achter te blijven in een veiling als ik een minimaal bod uitbreng. Dan win ik niet alleen deze kant, waarmee de single wordt geadverteerd, maar ook dé originele versie van 'For Once In My Life'. Stevie Wonder zal het zijn eigen maken in 1968 maar Jean is in 1966 de eerste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten