Alle begin is moeilijk. Toch moest de Schijf van 5 in dat geval geen probleem meer zijn. De rubriek begint vandaag immers aan zijn derde jaargang. Het Word-documentje dat niet alleen alle Schijf van 5-lijstjes bevat, maar ook als kladblok dient, is ver verstopt in mijn archief, waar het anders bovenaan in de lijst staat. Zondag 25 november, dat is zes weken geleden, was de laatste 'georganiseerde' Schijf, degene daarvoor was op 21 oktober. Ik merk ook dat ik de routine even kwijt ben, want een Schijf met 5 liedjes over 'beginnen' en 'starten' moest geen probleem zijn, maar ik ben na drie plaatjes even helemaal op een dood spoor. Gelukkig komt er nog een lijstje van Peter binnen en zo kan ik dan toch nog uit de voeten met deze Schijf. Het voelt echter als een begin, maar daar staat tegenover dat ik alweer tien verschillende thema's in gedachten heb. Genoeg geschreven, laten we... euh... beginnen.
De hekkensluiter herinnert me aan een belofte die ik een jaar geleden heb gemaakt, maar wat er tot op heden nog niet van is gekomen. Gladys Knight & The Pips verdienen een plekje op Soul-xotica. Is de groep nu in 1952 of 1953 opgericht? Hoe dan ook: Het zestig-jarig jubileum van Gladys en haar inwisselbare Pips is elk moment aan de orde. Zo'n nummer 5 in de Schijf van 5 mag dan nog niet een 'echt' bericht heten, dus dat komt evengoed nog, toch vind ik de titel erg van toepassing op de Schijf van 5: 'Come Back And Finish What You Started'. Hoewel er van 'beëindigen' nog helemaal geen sprake is, na twee jaar heb ik nog volop inspiratie! 'Come Back And Finish What You Started' van Gladys Knight & The Pips staat dus op vijf.
Soms moet je de 'klanten' tevreden houden. Er zijn twee volgers onder ons (waarvan eentje, geloof ik, al in twee jaar niet meer is langs geweest) die beide enorme Velvet Underground-fans zijn en dan kan een Schijf van 5 uitkomst bieden. Velvet Underground heeft immers meerdere malen een doorstart gemaakt, maar ook hebben ze een liedje waar 'beginning' in voorkomt. En die zet ik dus om die reden op vier, hoewel ik het persoonlijk niet het meest memorabele VU-nummer vind. 'I'm Beginning To See The Light' staat op het derde album van Velvet Underground, simpelweg 'The Velvet Underground', en is het album waarop Lou Reed vrij spel heeft. John Cale is dan net vertrokken en Doug Yule maakt op 'Loaded' zijn intrede. Zélfs Maureen 'Moe' Tucker mag 'After Hours' zingen en doet dat even goed als dat ze kan drummen! 'What Goes On' en 'Pale Blue Eyes' zijn de echte uitschieters op het album, maar 'I'm Beginning To See The Light' heeft deze Schijf gehaald.
Op drie staat die ontzettend leuke groep die echter drie nadelen kent. Eén: Emerson. Twee: Lake. Drie: Palmer. Nee, zonder gekheid, ik lust eigenlijk alles wel van Emerson Lake & Palmer. Wat ik het leuke aan die groep vind, is dat je kán horen dat het op persoonlijk vlak niet botert tussen de mastodonten. In de klassieke 'work-outs' hoor je Greg Lake met enige tegenzin bassen, want hij wil liedjes maken. En zijn liedjes zijn eigenlijk gewoon solo-projecten, want dan gaan Emerson en Palmer naar de pub. Als ze terug komen en Lake is nog steeds aan het 'pielen' met een nummer, dan gaan ze een beetje klieren met de Moog en dan krijg je dus de finale van 'Lucky Man'. Uit dezelfde periode stamt ook 'From The Beginning', een prachtig akoestisch liedje van Lake waarin Emerson en Palmer schitteren door afwezigheid. Dat nummer mag vandaag op drie.
Een jaar geleden heb ik net de sleutels van Nijeveen en dus fiets ik meerdere malen per week op en neer tussen Steenwijk en Meppel. De 'Northern Soul Jukebox' voor een gedeelte op de mp3-stick. Het is in deze tijd dat ik dit nummer van Brenda Holloway leer waarderen. Ik ben zelfs even op Ebay aan het speuren naar een exemplaar van de single als ik plotseling ontdek dat ik hem al heb: Het is namelijk de b-kant van 'Just Look What You've Done'. Ik kan me nu niet meer voorstellen hoe ik jarenlang dit magnifieke nummer over het hoofd heb gezien, er zit immers meer tempo en drama in dan 'Just Look What You've Done' en zou daarmee al jaren een favoriet zijn geweest. Vandaag mag het kantje op twee: 'Starting The Hurt All Over Again'. Alle begin is moeilijk, maar gelukkig is de Schijf allesbehalve pijnlijk...
Ik heb, wegens enorm succes van voorgaande jaren, geen goede voornemens. Tóch staat er eentje bovenaan in deze Schijf. Kun je het jaar niet beter beginnen met een kersverse Schijf en Chicago op één? Ik heb Nieuwjaarsdag ook al 'Street Player' gedraaid in Het Pandje. Allemaal goede voornemens. 2013 heeft meer Chicago nodig! 'Beginnings' is wat dat betreft zo'n verwenmomentje dat best wel dagelijks mag. Als ontbijt, maar ook als koekje bij de middag-thee. Een plaat die even ontspannen klinkt als een wandelingetje over Nijeveense Bovenboer. Niks aan de hand, lekker ontspannen. Mezelf niet meer druk maken? Misschien is dat wel het ultieme voornemen voor 2013! Wie weet... Ik zet in ieder geval mijn beste beentje voor door 'Beginnings' van Chicago op de eerste plek van deze Schijf te parkeren.
Volgende week maandag is het, als ik me niet vergis, 'Blue Monday'. Voor Soul-xotica en haar volgers een mooie gelegenheid voor wat tegengif op die negativiteit? Volgende week wil ik vijfmaal een glimlach hebben. Titels met 'glimlach' (kom maar op met Willy Alberti!) en 'smile' en dat vijfmaal. Jullie 'schijfwaardige' suggesties zijn welkom!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten