Tóch wel een beetje jaloers? Ja, ik geef het toe, als ik mezelf door 75 kleurrijke fotohoesjes van James Brown heb geworsteld, had ik toch gewenst dat de funk- en soul-hobby eerder op gang was gekomen. Nu moet ik het met een handjevol James Brown-singles doen, alleen de meest gangbare met fotohoes. Ik ben ze ooit ook wel tegen gekomen, maar had in de jaren negentig weinig oog ervoor. Zo'n 'Mother Popcorn' heb ik dan nog voor een kwartje meegenomen, maar overige James Brown-singles waren toen ook niet zo gek duur. Gelukkig is er singlehoesjes.nl en kunnen we allemaal genieten van het feest dat James Brown-singlehoesjes heet. Er is één ding wat je de man niet kan ontzeggen: Hij was zeer actief in de jaren zestig en zeventig. Om de zes weken een nieuwe elpee met oorspronkelijk materiaal, alhoewel: Het was altijd wel heel erg typisch James Brown en de albums zijn dan ook inwisselbaar. Voor de singles geldt dat overigens niet minder. James Brown is een dimensie in het heelal, iets wat vaak is gekopieerd maar nimmer geëvenaard. In deze aflevering van raddraaien mag ik de 'Godfather' in het zonnetje zetten met zijn hit uit 1969: 'Mother Popcorn'.
Het moet in 1987 zijn geweest. De hoofdonderwijzer van de basisschool legt nog eens het principe uit van de playbackshow bij de komende dorpsfeesten. ,,Je mag zo vaak meedoen als je wilt. Als je eerst... euh... laat zeggen... Fats Domino wil doen, dan mag dat. Als je daarna ook nog... euh... nog zo'n ouwe schreeuwerd... James Brown wilt doen, dan mag dat ook". Ik geloof dat ik de enige in de klas ben die van beide heeft gehoord. James Brown een 'ouwe schreeuwerd', ja, daar kan ik nog wel mee leven. Fats Domino? Van dat heupwiegende 'Blueberry Hill' dat wekelijks voorbij komt in de Arbeidsvitaminen? Dat is toch geen 'schreeuwerd'? Dezelfde onderwijzer had ons eerder dat jaar kennis laten maken met 'Don't Cry For Me Argentina' van Julie Covington na lessen over Evita Peron en had zich toen ook weinig vleiend uitgelaten over popmuziek, dus ik kon het wel met een korrel zout nemen...
Sneek is nu niet meteen één van de meest bruisende steden van Nederland, maar in de jaren tachtig kwam het een aantal malen in opspraak. Wat te denken van de Franse Week? Bij wijze van publiciteitsstunt werd aangekondigd dat Brigitte Bardot op zaterdagmiddag op het Grootzand zou aantreden. Drommen mensen, maar geen B.B.! Het Sneekwave-festival heeft slechts een paar edities geduurd. Mojo beloofde hen grote namen, maar op het laatste moment kwamen altijd bands die op hun retour waren. Eentje daarvan was The Ramones en menigeen heeft daar nog warme herinneringen aan. Maar dan... het James Brown-debacle. Brown zou naar Sneek komen en dat moet ergens rond 1985 zijn geweest. Er werd naarstig uitgekeken naar een geschikte locatie en die werd gevonden in de voormalige Philips-hal op het industrieterrein Houkesloot. Naar verluid is Brown wel in de buurt geweest en raakte met zijn limousine verstrikt op het industrieterrein. ,,Maar ik ga niet tussen de fabrieken optreden", moet de grote man hebben gezegd, waarna hij zijn chauffeur de opdracht gaf om rechtsomgekeerd te maken. Althans..., dat is het verhaal zoals ik het ken, maar helaas ontbreekt dat stukje geschiedenis op het wereldwijde rag.
Met het verzamelen van singles uit de jaren zestig en zeventig komen ook de hits van James Brown binnendruppelen. Door toedoen van een buurvrouw heb ik geleerd dat soul voor doetjes is en dus schenk ik weinig aandacht aan de plaatjes. En tóch haal ik leuk spul binnen: 'Givin' Up Food For Funk' van The J.N.'s bijvoorbeeld, een klasse-single! 'Sex Machine' en 'Hot Pants' heb ik nét gekocht in Leeuwarden als ik een lift terug krijg naar Jutrijp van mijn volger Almar. 'Mother Popcorn' heb ik op 5 mei 1992 gekocht in Franeker. Ik kan de dag nog helemaal voor de geest halen. Ik rook mijn eerste sigaret buiten en vind dat een merkwaardige ervaring. Je merkt minder van de rook... Overigens een peukje uit mijn allereerste pakje, waarmee ik toen twee (!) maanden heb gedaan. Als het zo was gebleven...
En nu loop ik toch wel een beetje achter de feiten aan met James Brown. De beste man is ons intussen ontvallen en zijn Famous Flames-platen uit de midden jaren zestig met fotohoes zijn onbetaalbaar. Maar nogmaals: Ik kan niet genoeg reclame maken, op www.singlehoesjes.nl kunnen we allemaal genieten van de diversiteit aan hoesjes die de singles van James Brown door de jaren heen hebben omhuld. En nog zo'n 5000 andere hoesjes op de koop toe. Je kan er zo een middag ronddolen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten