raddraaien: Donny Osmond

Een dag nadat ik de regels van het raddraaien nog eens heb uitgelegd, begin ik meteen te sjoemelen. Ik moest van kapsalon Cindy in Zwolle acht plaatjes vooruit in een jaren zeventig-bak. De eerste is 'Bier Bier Bier' van Normaal & Johnny Hoes. De enige fotohoes die ik op Youtube kan vinden, moet een vergrootglas bij, bovendien vind ik de 'namedropping' van beide artiesten wel genoeg. Weer acht plaatjes verder hebben we het volgende feestvarken: Oliver Onions. Nee, nog niet eens 'Sandokan', maar zo'n afzichtelijk Polydor-ding uit 1979 waarbij ik al eens heb lopen twijfelen deze te verhuizen naar de kliko, maar wat er nog niet van is gekomen. Probeer trouwens ook maar wat zinnige informatie over Oliver Onions te vinden... Acht plaatjes verder hebben we dan deze fijne gozer. Nou, vooruit, het moest maar! Het is ook alweer bijna een maand geleden dat we de laatste Jezus-freak in de schijnwerpers hadden (Barry McGuire), Donny Osmond is dan wel de overtreffende trap. Wikipedia citeert stukjes van zijn website. Het is slechts een muisklik verwijderd van mijn scherm, maar ik bespaar mezelf ervan. Drie zinnen van zijn website en je hebt gegeten en gedronken!

Maar natuurlijk, The Osmonds is immers de eerste popgroep die bestaat uit Mormonen. Later zal Bachman Turner Overdrive zich nog voegen in het rijtje. Alles wat leuk of lekker is, mag-nie! Dat een dergelijke onthouding wel voor een prachtig gebit zorgt, bewijzen de fotohoesjes van de gebroeders Osmond. Veel kinderen krijgen mag wel, want Donny komt uit een gezin van negen kinderen. Zijn twee oudste broers zijn vanaf de geboorte doof, dus die doen niet mee. Zodra een kind van de Osmond-familie kan lopen, mag het optreden met The Osmond Brothers. Deze groep, nog zonder Donny, wordt in 1960 ontdekt door Andy Williams. Doe maar lekker ruig! Donny maakt zijn debuut voor de televisie met het liedje 'You Are The Sunshine' en de knaap van zes jaar oud is meteen de publiekslieveling. Europa blijft vooralsnog bespaard van het succes van The Osmonds. Dat verandert met 'One Bad Apple' in 1971. De groep treedt op bij Willem Duys en dan gaat Nederland ook overstag. Dan komt het grappigste van The Osmonds. Terwijl ze door de platenmaatschappij worden 'gedwongen' om suikerzoete liedjes te zingen, zijn de broers eigenlijk fervente Led Zeppelin-aanhangers en willen zelf ook wel eens 'rocken'. En zo komt 'Crazy Horses' tot stand, met de créme-de-créme van de sessiemuzikanten. Het rockt in Nederland, maar ook elders, naar de eerste plaats van de hitparade.

Intussen worden ook solo-carriéres opgestart die parallel lopen aan de opnames met The Osmonds. Donny begint een samenwerking met zijn zus Marie die tot ver in de nieuwe eeuw zal doorgaan. Eerst op het vinyl, maar later als 'hosts' van eigen tv-shows. De solo-singles van Donny zijn vaak mierzoete bewerkingen van tienerdrama's uit de jaren vijftig en zestig. Daartoe behoort ook 'The Twelfth Of Never', oorspronkelijk in de jaren vijftig opgenomen door Johnny Mathis. Ook dát liedje heeft een Wikipedia-pagina en opeens blijkt het deuntje nog ergens politiek-beladen te zijn. Dat heeft het publiek in 1973 niet in de gaten, want het stoomt moeiteloos naar de eerste plaats in Engeland. In Nederland doen vooral de singles van The Osmonds en van de jongste telg Little Jimmy Osmond het goed op de hitparade, Donny speelt tweede partij met zijn singles. Na 1975 is het voorbij met de plaatsuccessen van The osmonds, maar Donny weet desondanks, met Marie, nog vijf jaar in beeld te blijven. In de jaren tachtig begint zijn voormalige tiener-imago tegen te werken. Zijn grote vriend Michael Jackson suggereert een naamsverandering, maar zijn persoonlijk manager komt met een nóg beter idee. Als ze nu eens geweldig gingen liegen over een drugszaak, misschien zou dat het imago van Osmond goed aan doen. Hij ziet af van beide opties en in 1987 horen we nog heel even van hem in Nederland. De single 'I'm In It For Love' haalt de Top 40, maar het houdt niet over! Kort daarna wordt Osmond gekoppeld aan Peter Gabriel en zo verschijnt in 1988 de single 'Soldier Of Love'. Het wordt een hit, hoewel enkele radiostations aanvankelijk een 'mystery artist' van hem maken. Enerzijds uit schaamte om überhaupt een plaat van een gesjeesd tieneridool te draaien. Maar de kwaliteit wint het en de plaat betekent een fraaie comeback voor Osmond in Amerika.

Donny is overtuigd Mormoon en zal dat tot in zijn graf blijven. Tien jaar geleden kon hij nog wel wat relativeren ten opzichte van zijn 'superster'-status van de jaren zeventig, maar tegenwoordig is het weer 'halleluja voor én na'. Zal ik toch nog even stiekem op de link klikken? Hij schijnt een brievenrubriek te hebben op zijn website. Een kort levensvraagje wordt beantwoord met een brief van drie kantjes inclusief strofen uit de bijbel. Nee, ik weet me in te houden! Het gaat op Soul-xotica bovendien om de muziek, maar het blijft een aardig randverschijnsel!

Ik hoop niet dat jullie een muzikaal oordeel over de single van me verwachten... Geen flauw idee, namelijk! Ik ben alweer jaren geleden gestopt met het kopen van dergelijke singles, maar 'The Twelfth Of Never' is in de Engelse persing en daar heb ik altijd een zwak voor. Hij zal vast ook niet meer dan vijftig cent hebben gekost, maar dan nog... het staat wel weer in de bak. Wat dat betreft neem ik mijn pet af voor Peter (singlehoesjes.nl), want hij heeft niet eentje van Donny op zijn site staan...