hoesbui: Yvonne Baker & The Sensations

Ook wel bekend als de 'smoesbui', de hoesbui was twee jaar geleden een geregeld voorkomend onderwerp op Soul-xotica. Als ik hoegenaamd geen inspiratie had (vandaar de smoesbui), publiceerde ik een gezellig fotohoesje uit de collectie van Peter. Vaak was het omdat ik geen zin had, mijn kop er niet naar stond of als ik het te druk had. Als ik nu een keuze moet maken uit die laatste drie, dan denk ik dat de laatste het beste van toepassing is. Het is inmiddels ruim na middernacht en ik heb zojuist mijn programma opgenomen. Moe, maar voldaan! Ik wil aanvankelijk gaan raddraaien, maar de raddraaier in kwestie (zal morgen wel zijn entree maken) is niet bepaald een eenvoudige. Jawel, er zijn Wikipedia's vol geschreven over de man, maar het plaatje is niet een beetje uit de oude doos en spitten in de jaren veertig en vijftig spreekt me even niet aan. Ik was toch nog steeds op zoek naar een hoesje van de boosdoener toen ik deze van Yvonne Baker & The Sensations zag staan. Aaaah! Wat is die Yvonne Baker toch een lief meisje. En opeens past ze ook in het verhaal, want ik heb een aanvulling op woensdag en nog wat meer...

Woensdag droeg ik op aan Lillian Dupree. Welnu, ik kijk toch stiekem tweemaal in de week even op Ebay met Lillian als zoekfunctie, maar ook The Para-Monts en Little Jewell. Opeens sta ik oog in oog met een 'Hide And Seek', die echter middels de b-kant 'Shield' wordt aangeprezen. Het exemplaar ligt in Michigan, Detroit en de handelaar heeft een sound-clip van 'Shield' bijgevoegd. Omschrijving: Een keurige VG met WOL. Wat? Tja, dat is platenverzamelaarsjargon. VG is na Ex (bijna nieuw) en Mint (hagelnieuw) de derde beste gradatie voor een plaat. Enig achtergrondlawaai is toegestaan, maar het mag het draaien niet hinderen. Dus geen ernstige krassen die de plaat doen overslaan of laten hangen. WOL is 'writing on label'. In veel andere platenverzamelaarswereldjes wordt vooral gelet op krasjes en betekent een pen- of viltstift op het label of een stickertje niet zoveel. In de Northern Soul is het precies andersom. Lillian Dupree is dus een fijn exemplaar om te draaien. Er is één bieder en de plaat staat nog op de startprijs: 10 dollar. Ik mag mezelf twee uren de hoogste bieder noemen met 28 dollar (met een maximumbod van 34,50), maar wordt kort daarna overboden. Ik heb geprobeerd degene in te halen, maar het is me niet gelukt. De teller staat nu op 52 dollar, dat is ongeveer veertig euro en eigenlijk ook mijn maximum. De veiling loopt dinsdag af en ik hou jullie op de hoogte!

Verder was ik sinds maandag de enige bieder op 'If You Loved Me' van Peggy March, dat is 'Soul Coaxing' van Raymond Lefevre met een nieuwe Engelse tekst. De leek zal het voornamelijk kennen als herkenningsmelodie van de Top 2000. Het blijft angstvallig stil tijdens de laatste minuten, net zo stil als de afgelopen dagen. Ik voel dat er iets gaat gebeuren. En jawel... drie seconden voor het einde word ik uitgeschakeld. De Engelse demo uit 1979 in bijna-nieuwstaat gaat weg voor 17 pond. Dat is twee keer mis op één dag. Sindsdien heb ik besloten om dan maar wat singles uit te zoeken bij Rarenorthernsoul.com en zie dan dat een andere wens is uitgekomen. Outta Sight, bekend van vele Northern Soul-heruitgaven op single, is bezig met de Fairmount-catalogus en tot mijn grote vreugde is 'Packin' Up' van Damon Fox opnieuw uitgekomen. Acht pond klinkt beter dan de 45 pond voor een bootleg uit de jaren zeventig. En de zevenhonderd pond voor een origineel... Als de dames en heren van Outta Sight nu ook eens Lillian Dupree op die manier beschikbaar kon maken... Kon handig zijn! Ik heb nog geen definitieve keuze gemaakt, maar 'You Didn't Say A Word' van Yvonne Baker is nog lang niet uitverkocht en kan dus nog wel even wachten? The Tan-Geers moest ik toch eens hebben en vind die nieuwe heruitgave van The Demures ook ontzettend fijn. Qua oud werk heb ik al 'Doomsday' van Evelyn Thomas, 'Be Young Be Foolish Be Happy' van The Tams en 'Tighten Up' van Archie Bell & The Drells in mijn winkelmandje liggen...

Normaliter was een hoesbui écht een kattenbelletje, maar dit is evengoed nog een gevuld bericht geworden. Morgen gaan we raddraaien met een veteraan, maar... morgenmiddag eerst naar Do The 45 luisteren op www.wolfmanradio.co.uk. Dat is tussen twee en drie 'onze' tijd.