Natúúrlijk heeft Soul-xotica een gezicht! Het zit vast geplakt op een lichaam van bijna twee meter, dus dat kun je niet over het hoofd zien? Ik begin mijn bijdrage vandaag eens met een persoonlijk nieuwtje. Ik heb in begin september mijn intrede gemaakt in de WSW (na een wachtlijst van bijna vier jaar) en in eerste instantie voor een halfjaar. Dat was nodig omdat de kabinetsplannen voor 2013 nog niet bekend waren. Vandaag is mij medegedeeld dat mijn contract is verlengd tot 1 januari 2014. Dat is de dag dat de nieuwe WSW-wet in werking treedt. En dan? Waarschijnlijk zal ik worden gedetacheerd, maar of dit mogelijk is in de postverwerking is maar zeer de vraag. En dus mag ik dit jaar nog even extra genieten van het werk! Dan gaan we nu maar over naar die andere orde van de dag, de invulling van wat ruimte op Soul-xotica. Dat doen we wederom met een raddraaier en niet zomaar eentje... The Pooh Sticks hadden ooit een liedje genaamd 'Million Seller': ,,I'm gonna write a million seller tonight". Het liedje verkocht overigens voor geen meter... Ik ga vanavond ook een 'million seller' schrijven. Als ik terug kijk op bijna drie jaar Soul-xotica en daarbij de kijkcijfers in ogenschouw neem, dan springen er een paar berichten uit. Alles waar The Shoes in voor komt, maar ook Robbie Van Leeuwen is een magische woordcombinatie. Vooruit..., daar gaan we: De raddraaier van vandaag is 'Starship 109' van Mistral.
Robbie Van Leeuwen heeft geen vrienden gemaakt met het Mistral-project, 'Starship 109' is dan ook goed te vergelijken met 'Weekend' van Earth & Fire. Het kost hem, evenals Earth & Fire, enkele oude 'fans', maar het platenkopend publiek denkt er anders over en beloont beide Nederpop-producties met een vette hitnotering. Ook ik ben heel lang in de veronderstelling geweest dat ik kilometers om Mistral heen moest fietsen, maar kom daar in 2007 op terug. Van deze single weet ik exact waar en wanneer ik hem heb gekocht, bijna tot op het tijdstip nauwkeurig, en het ademt vooral een mooie herinnering. In 2007 zijn mijn ouders 45 jaar getrouwd. Om de vijf jaar gaan we dan met de familie een weekendje weg, maar tot 2007 was dat steeds rond de huwelijksdag. Qua weer hebben we het zeer afwisselend getroffen, want ze waren in half maart getrouwd. Voor 2007 hadden ze een ander plan in petto: Met het hemelvaartweekeinde van 2007 met zijn allen naar Bakkeveen. De sfeer was als vanouds, er werd weer veel gelachen en tijdens dit soort bijeenkomsten kun je de familieband bijna aanraken. We werden allemaal heerlijk vrij gelaten, er moest niets, maar één ding sprak ons allen wel aan: Op zaterdagochtend werd er een grote vlooienmarkt gehouden in het centrum van Bakkeveen. Allemaal met verschillende interesses (mijn broers hebben beide een uitgebreide vinylcollectie, maar kopen geen 'nieuwe' platen meer) en ik ga dus uitsluitend voor de 45-toeren-draaiers. Ik heb er mooie dingen op de kop getikt, maar ook fijne koopjes. Mistral valt namelijk in die laatste categorie.
De tijd vliegt en zondagmiddag komt in het vizier. Zondagochtend hebben we nog een eind gelopen, het is broeierig warm, maar hoe dichter tot het afscheid, hoe grijzer het wordt. Ook de emoties laaien op. Louwsma's laten niet graag hun tranen zien, maar bij allen zijn ze niet héél ver weg. We realiseren ons heel goed dat dit wel eens de laatste keer met zijn allen samen kan zijn. Wellicht dat de volgende keer minder feestelijk is. Dat zal ook uitkomen, want de eerstvolgende kans dat we als broers, zus, partners én kinderen bijeenkomen, is na het overlijden van 'heit'. Dankbaar over het mooie weekend en dus een beetje melancholiek gaan we uit elkaar. Mijn ouders brengen me naar Steenwijk, waar ik me meteen stort op de gekochte singles. Mistral is één van de eerste die ik draai en schrik dan op van een klap onweer en een daaropvolgende heftige regenbui. Mistral absorbeert het gevoel en dan glijden ook bij mij de tranen over de wangen. Voor iemand die eens per jaar huilt, maar soms ook wel eens een 'sabbatical' houdt, voelt het aangenaam en uniek aan. De tranen zijn snel gedroogd, maar ik voel me altijd weer melancholiek als ik het plaatje van Mistral opzet.
En daar zijn we dan: Het einde van het bericht is in zicht en twee woorden gespendeerd aan de single zélf. Ach... er kunnen nog wel wat kijkcijfers bij:
http://soul-xotica.blogspot.nl/2011/05/telefoontoppertje-11-trio-robbie-van.html.
Daar heb ik uitvoerig over de carriére van Van Leeuwen geschreven, dus we staan weer quitte? De zoveelste keer het verhaal van 'Venus' afdraaien? Hoewel... er is natuurlijk wel een nieuw feitje bij gekomen. Op het moment van schrijven staat een deelneemster van The Voice Of Holland, Sandra Van Nieuwland, in de Mega Top 100 met haar bewerking van 'Venus'. Nee, ik heb hem niet beluisterd en was het ook niet van plan. Als ik dat juist wél moet doen, dan moeten jullie maar een mailtje sturen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten