raddraaien: Sir Douglas Quintet

Ik geef het toe, het is op dit moment eerder raddraaien.blogspot.com, maar dat komt vooral omdat ik deze serie graag voor 1 maart wil besluiten. Dan beginnen we trouwens weer van voren af aan, want ik kan er niet genoeg van krijgen! Zoals ik vaker heb geschreven, is het iedere avond weer een verrassing wat er uit de hoge hoed komt. Vaak gun ik mezelf dan een half uurtje aan huiswerk, maar soms ook minder, en dan ga ik aan de slag met het verhaal. Vanavond zitten we in de jaren zestig-bak waar 'Sammy' van Ramses Shaffy vooraan staat. De kapper-van-de-dag werkt op nummer 26, maar het is niet de 27e single geworden... Dat is 'Daylight' van The Shoes, maar die groep heb ik voorlopig even genoeg propaganda gegund en misschien dat ik, in het kader van wat promotie van het Nederlands produkt, nog een Shoes-single tot Week Spot ga bombarderen. En dus tel ik 26 singles verder na 'Daylight' en kom uit bij 'Mendocino' van The Sir Douglas Quintet. En dát is natuurlijk een hele fijne raddraaier, die groep verdient zijn plekje wel op Soul-xotica.

Het dansen op popmuziek-van-de-plaat is in de eind jaren zestig in veel landen nog niet een dagelijkse bezigheid. Duitsland is één van de eerste Europese landen waar de zogenaamde discotheken ontstaan. Nederland is het buurland en kopieert al snel het Duitse fenomeen, zodat ook hier in 1969 menig zaterdagavond wordt gevuld met het dansen op de plaatjes van de discjockey. De Stax- en Atlantic-soul plukken er de vruchten van, maar de Nederlanders en Duitsers geven zich even gemakkelijk over aan de bayou-rock van Creedence Clearwater Revival en de Texmex van The Sir Douglas Quintet. De raddraaier van vandaag, 'Mendocino', is slechts een bescheiden succes in Amerika, maar in Europa is het hun allergrootste hit. In Nederland bereikt het de top 5 in de eerste maanden van 1969. Het is écht de Nederlandse single die als 53e in de bak zit, dus met bovenstaande fotohoes. De 54e is de Duitse uitgave met een andere fotohoes.

De Douglas uit het gezelschap is Doug Sahm, een zanger-gitarist die bij de oprichting van het kwintet zijn sporen al heeft verdiend in de Texaanse muziek. Dat geldt evenzeer voor Augie Meyers. Zij vormen samen de creatieve spil van Sir Douglas Quintet, hoewel het nergens tot egotripperij komt. De muziek van het kwintet kenmerkt door een fraaie harmonie van doorgewinterde muzikanten, zonder dat er iemand op de voorgrond treedt. Doug is de leadzanger van het gezelschap, maar Augie is niet minder prominent met zijn orgel. Dit instrument wordt vaak uitgescholden voor een Farfisa, maar is in werkelijkheid een Vox Continental. De groep komt uit een streek die rijk is aan verscheidene culturen en al die stromingen zijn vertegenwoordigd in hun muziek. De groep ontwikkelt als het ware het Texmex-genre, maar er zitten ook invloeden in uit de Balkan. Het is 1965 en de Beatlemania is op zijn top en dus wordt er door wat handige producers een rock-draai gegeven aan de muziek van Sir Douglas Quintet. Ze hebben zelfs even dezelfde haardracht als de Liverpudlans, maar ontwikkelen al snel hun eigen stijl. 'She's About A Mover' is in 1965 het eerste succes van de groep. Een geheide hit in Amerika, in Europa slechts opgepikt in de 'underground'. In Nederland groeit het ogenschijnlijk simpele 'Mover' uit tot een favoriet van menig Nederbeat-band. Het succes wordt in 1966 dunnetjes over gedaan met 'The Rains Came', maar dan is het even twee jaar stil. Niet dat de muzikanten een 'sabbatical' hebben, bijna het tegenovergestelde! In 1968 maakt de groep haar rentree met 'Mendocino' en dat wordt ook aangekondigd in het intro van het liedje.

Gedurende 1969 brengt de groep een aantal singles uit, waarvan 'Dynamite Woman' nog een vaderlandse top 15-hit is, maar in 1972 is het even voorbij met de pret. Zowel Sahm als Meyers maken elk solo-platen, maar op de meest onverwachte tijden komt de groep weer bijeen. In Nederland heeft de groep niet alleen een schare devote fans gekregen dankzij hun hits uit 1969, maar ook omdat de VPRO hen op de voet volgt. Hetzelfde werk dat The Byrds in de vroege jaren zeventig en The Flying Burrito Brothers in de schijnwerpers heeft gezet, wordt ook gedaan voor Sir Douglas Quintet. Zo verschijnt in 1975 een exclusieve Nederlandse single, die echter geen hit wordt. In 1981 verschijnt een exclusieve Engelse EP, die eveneens geen zoden aan de dijk zet. Toch staan Sahm en Meyers in de jaren negentig nog heel even in de volgspots als ze de Texas Tornados vormen met Freddy Fender en Flaco Jiminez. Doug Sahm overlijdt op 18 november 1999 aan een hartaanval in een motel in Taos, New Mexico. Augie Meyers zet echter de traditie en de naam voort.

Er werd in de jaren zestig uitgebreid feest gevierd op de muziek van het Quintet en dat kan nog immer. De groep kenmerkt zich van een opgewekte stijl, hoewel er zeker blues-invloeden in zijn te vinden. Sir Douglas Quintet is dus muziek waar je nauwelijks bezwaar tegen kan maken en ik maak daar als dj wel eens misbruik van. Hoewel het dan tóch vaker 'Dynamite Woman' is die zijn rondjes mag draven...