Allereerst: Het bericht van gisteren krijgen jullie deze week nog terug. Ik ga namelijk nog een Soul-x-rated opnemen om tóch nog een beetje gebruik te maken van mijn peperdure Podomatic-abonnement. Bij het zoeken naar het hoesje van deze raddraaier op Google Afbeeldingen blijkt andermaal wat een vlucht Soul-xotica heeft genomen. De zoekopdracht 'Hildegard Knef Leest Voor' levert namelijk alle gebruikte fotohoesjes uit mei en juni 2011 op. Dat is namelijk de tijd geweest dat ik de single heb gekocht en genoemd. Om aan te tonen wat voor bonte verzameling singles ik bezit, heb ik besloten deze erin te houden, maar natuurlijk is het niet representatief voor zowel het raddraaien als mijn collectie. 'Hildegard Knef Leest Voor Uit Eigen Werk' is een single die gratis werd geleverd bij een boek, maar het wekt al wel meteen mijn nieuwsgierigheid als ik deze in de kringloopwinkel van Dieverbrug uit de bakken trek. Gelukkig is er genoeg te vertellen over Hildegard Knef en dus zie ik geen reden om deze raddraaier over te slaan. En bovendien past die term, 'raddraaier', ook uitstekend bij de persoon van Knef.
Sommige dingen worden nooit beter, maar het tegengestelde is waar bij Blogger. Erg handig: Tegenwoordig zit er een knopje op de 'schrijfpagina' waarmee je, zonder de tekst te hoeven afsluiten, in een nieuw venster naar het blog kan gaan. En dus heb ik het even na gekeken: Het verhaal is op maandag 30 mei 2011 gepubliceerd, maar het gaat over de vangst van de zaterdag ervoor. Ook zie ik dat ik twee weken ervoor nog 'Macky Messer' van Hildegard had gekocht, die was ik alweer even vergeten. Dat krijg je als je duizenden singles hebt... Een niet erg gelukkige periode... Vlak na het overlijden van heit, maar het is vooral het UWV en de Sociale Dienst die me het geluk goed in de weg zitten. Ik slaap verschrikkelijk slecht en dat is ook de reden waarom ik zaterdag 28 mei vroeg 'bij de pinken' ben. Ik heb dan al een paar dagen iets uitgesteld waar ik veel zin in heb: Ik ga op de fiets naar Hoogeveen om daar de kringloop eens uit te kammen. De heenweg via Dieverbrug omdat ik een jaar ervoor daar nog een fraaie single van The Soul Children heb gekocht. Ditmaal is de vangst erg bescheiden in Dieverbrug, maar in Hoogeveen is het feest! Hoe had mijn leven eruit gezien zonder 'You Got Your Finger In My Eye' van Willie Parker? Of 'I Want To Go Back There Again' van Thelma Houston? Of 'Seven Days Too Long' van Chuck Wood? Nee, dit uitstapje naar Hoogeveen is ongemerkt een volgende stap geweest in mijn Northern Soul-interesse. Ik moest er hoognodig weer eens naar toe, maar het is de tijd die me ontbreekt.
Hildegard Knef vinden we niet in dat rijtje. Ik heb de single kwalijk gedraaid en eigenlijk is het ook niet bepaald een luisterplaatje. 'Hoezo exotica?', schrijf ik op maandag 30 mei 2011 achter de vermelding van de single. Hij is te leuk om te laten liggen en misschien ook nog wel zeldzamer dan dat je zou denken. Hildegard Knef komt op 28 december 1925 ter wereld in Ulm. Op haar veertiende begint ze met haar acteerstudie. Het is het ogenblik dat de Tweede Wereldoorlog uitbreekt en de meeste van de producties van Knef tijdens de oorlogsjaren verschijnen pas erna. Ewald von Demandowski is in 1945 haar vriendje en ze gaat met hem mee in de verdediging van Schmargendorf. Knef en Von Demandowski worden opgepakt door de Russen en naar een strafkamp gestuurd. Dan blijkt dat Knef in de voorliggende jaren een vriendschap heeft opgebouwd met Joseph Goebbels, die haar vrij weet te krijgen. De associatie met deze afschrikwekkende Nazi zal haar latere Amerikaanse carriére ernstig in de weg zitten. In de late jaren veertig is Knef vooral in Oost-Duitsland een opzienbarende actrice. 'Die Mörder Sind Unter Uns' is de eerste film die in het naoorlogse Oost-Duitsland verschijnt, maar het is vooral 'Die Sunderin' die veel stof doet opwaaien. Knef is heel kort spiernaakt te zien en dat kennen ze dan nog niet. Als de Rooms-Katholieke kerk zich ermee gaat bemoeien, is Knef snel met haar commentaar: ,,Ik begrijp niks van de commotie, vijf jaar na Auschwitz".
Het is kenschetsend voor Knef die wat dat betreft overeenkomsten treft met Marlene Dietrich, een vrijgevochten vrouw. Zeker te vrij voor het communistische Oost-Duitsland en een actrice die de wijde wereld moet opzoeken. De jaren zestig spendeert ze vooral als zangeres en ze treedt enkel op in low budget-films, maar halverwege de jaren zeventig rijst haar ster opnieuw. Knef wordt uitgenodigd om naar Hollywood te komen, maar ze weigert dat. Het contract houdt in dat ze haar naam moet veranderen in Gilda Christian en dat ze zich moet voordoen als een Oostenrijkse. Dit heeft natuurlijk alles met de Goebbels-connectie te maken, maar Knef weigert. Ze zal later in haar loopbaan nog wel haar achternaam tot Neff maken voor de Amerikaase markt en ook voegt ze wel eens een 'e' toe aan haar voornaam, maar meer concessies doet ze niet. Als ik me niet vergis, publiceert ze in 1977 haar boek 'Teksten' waar deze single bij hoort.
Knef vecht verscheidene malen tijdens haar leven tegen kanker en raakt daardoor verslaafd aan medicijnen. In 2001 raakt ze drie weken in coma en zal op 1 februari 2002 aan een longontsteking overlijden. Knef weet zelfs in de laatste fase van haar leven niet van opgeven. Ze weet dat de dood op haar wacht, ze noemt het zelf het 'noodlot'en blijft er tot de laatste minuut tegen vechten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten