woensdag 9 januari 2013

raddraaien: Bolland & Bolland


Het moet wel wennen. Iedere keer als ik via de achteringang van Soul-xotica binnenkom, het stukje dat alleen zichtbaar is voor de beheerder, word ik geconfronteerd met een grafiekje met de bezoekersaantallen per dag. In eerste instantie lijkt dat weinig indrukwekkend, zeker in vergelijking met een maand en langer geleden, maar... o ja... dat is ook zo! Omdat ik vaker onder de tien zat dan erboven, liet de grafiek eerder de lijn zweven tussen 1 en 10, maar inmiddels ligt die lijn tussen 1 en 50. Vandaar een warm welkom aan alle niet-geregistreerde volgers. Zal ik voor de nieuwkomers dan nog eens het raddraaien uitleggen? Ik heb mijn singles-verzameling in vier categorieën ingedeeld. De eerste categorie zijn singles tot en met 1969, de tweede is strikt jaren zeventig, de derde is 1980 en later en tenslotte hebben we de Blauwe Bak: De Northern Soul-platen en directe verwanten. Ik ben in april met deze serie begonnen. In het begin liet ik de lezers en Facebook-vrienden een getal noemen en zocht dan de zoveelste single uit. Inmiddels wordt dit bepaald aan de hand van de huisnummers van de kappers in de Gouden Gids regio Zwolle. De single die tevoorschijn komt, moet een verhaal van normale lengte krijgen. Soms zwoegen, soms een makkie en soms ook een nieuwe ontdekking. Neem nou de raddraaier van vandaag: 'Ooh La La' van Bolland & Bolland had anders niet snel een bericht gekregen op dit blog...

Ik ken iemand die braakneigingen krijgt bij het horen van de naam, zelf moet ik altijd even grinniken. Zélf herinner ik nog het beste het debacle van 'Alles Voor De Band', het idee dat een paar jaar later middels Starmaker een enorm succes wordt, maar het lukt de gebroeders niet om 'Follow That Dream' goed in de markt te zetten. Het lachen vergaat me wel een beetje als ik de biografie van de heren bekijk. Hoewel het de laatste vijftien jaar ofwel lulligheid-ten-top is of nét-niet, zijn de andere successen best wel van het niveau waarop je jaloers mag zijn. Het 'lullige' verhaal dat het eerst bij me opkomt, verbleekt snel bij het vergaren van de info. Toch kan ik over 'Ooh La La' heel kort zijn, ik heb hem niet kunnen weigeren om het fraaie fotohoesje, maar verder word ik niet warm of koud van het deuntje. De wapenfeiten die erna gaan volgen, maken ook dat zo'n single uit 1973 opeens helemaal niet meer belangrijk is!

Vader en moeder Bolland hebben er maar lol in. Nauwelijks vijftien maanden nadat Rob is geboren, komt zijn broertje Ferdi ter wereld. Ze hebben dan al een oudere broer, Ton, die zijn broertjes die de eerste beginselen in de muziek bij brengt. Het gezin woont dan overigens nog in Zuid-Afrika en daar zijn de gebroeders in 1966 al zo'n sensatie dat ze een platencontract krijgen aangeboden. Echter, de wet tegen kinderarbeid gooit roet in het eten en de broers mogen nog even volgroeien. In 1969 woont het gezin even in Duitsland, maar verhuist later dat jaar naar Den Haag. Ton, Ferdi en Rob vormen The Swingkickers, maar in 1971 gaan ze zonder Ton verder. Die zal in de loop der jaren nog een aantal singles opnemen als George Riley. Bolland & Bolland komen onder contract bij Negram en treden op bij Willem Duys. Het liedje dat ze brengen, 'Summer Of '71', is meteen een grote hit, maar de opvolger 'Wait For The Sun' overtreft dat. De gebroeders mogen hun debuutalbum opnemen, 'Florida', een prachtig product van zijn tijd. Piet Souer bespeelt de Moog op de plaat die verder gevuld is met 'niks-aan-de-hand'-middle of the road-deuntjes. Polydor heeft Greenfield & Cook, Negram gooit Bolland & Bolland in de strijd. Hoewel Hans Van Hemert zich in 1975 nog even mag bemoeien met hun geluid, hebben de gebroeders daar toch andere ideeën over.

In 1978 verschijnt de single 'Spaceman', hun eerste eigen productie. Een jaar later tekenen ze een contract met Bovema-Negram waarin ze verklaren dat hun productiemaatschappij onafhankelijk wordt. Ze verzorgen onder andere de muziek voor 'Colorado' van Xandra. Sandra Reemer is dan namelijk het liefje van Rob Bolland. In 1981 lijkt Nederland opeens te klein voor het duo. Hun elpee 'The Domino Theory', als Bolland, slaat in eigen land nog geen deuk in een pakje boter, maar is buiten de landsgrenzen een goedlopende plaat. Dan breekt in 1985 de samenwerking aan met Falco, 'Rock Me Amadeus' flopt aanvankelijk in ons land, maar zal pas na de nummer 1-hit 'Jeanny' alsnog op de hitparade komen. Hun compositie en productie 'Love House' van Samantha Fox is beduidend minder succesvol. Ze staan zelf in de eerste weken van 1990 even in de Top 40, het zal de laatste keer zijn. 'The Walls Came Tumbling Down' is geïnspireerd op de val van de Muur. In 1992 verschijnt het album 'The Darwin Theory' van The Bolland Project met gastvocalen van Colin Blunstone en Suzi Quatro. Buiten het album 'Pure' doen ze verder uitsluitend aan producties. Opvallend is hun succes in 1996-97 met een serie boy- and girl-bands. B.E.D., WOW! en O Die 3 zijn allemaal geënt op Backstreet Boys, Spice Girls en ander puberaal vertier.

In 2002 werken de broers voor het laatst samen. Een familiekwestie, zo wordt de breuk omschreven. Ze moeten met lede ogen aan zien hoe 'hun' project tot een fenomeen zal uitgroeien middels Starmaker. Het meest recente wapenfeit van Ferdi is de cd die hij met Wilfred Genee en Johan Derksen heeft opgenomen voor het EK voetbal in Polen. Van Rob ontbreekt sinds 2007 ieder spoor...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten