Natuurlijk is het draaien in Het Pandje op Nieuwjaarsdag zo'n traditie geworden, dat ik er alweer op had gerekend. Toch nog een telefoontje van Klaas op de donderdag voor Kerst. Hij hoeft alleen maan 'nieuwjaarsdag' te zeggen en ik antwoord 'graag'. Klaar! Hij zal me Nieuwjaarsdag bellen over hoe laat hij in Nijeveen is. Klaar! Toch krijg ik de volgende middag, op mijn werk, nóg een telefoontje van Klaas. Hij wil me koppelen aan een andere Steenwijker dj die natúúrlijk op mijn apparatuur zal draaien. Hoewel ik het hem duidelijk heb gemaakt dat ik daarvan niet gediend ben, maalt het in me om. Ik pak met een dubbel gevoel mijn platen in. Ik zal toch niet op het laatste moment nog een onaangename verrassing krijgen? Kijk ik er, ondanks de zorgvuldig ingepakte platen, niet een beetje tegenop? Een goed teken, want als ik ergens niet meteen zin in heb, valt het altijd reuze mee. En dat mag de conclusie zijn van deze dag. Het viel niet alleen reuze mee, ik heb me gewéldig goed vermaakt!
De eerste twee jaren, 2010 en 2011, heb ik met nagenoeg identieke bakken gedraaid, maar vorig jaar voelde ik dat ik het niet meer wilde. En dus filterde ik alle 'negatieve' platen eruit. Wat is negatief? Platen die geen fijn gevoel geven of die alleen maar kunnen dienen om een bepaalde (nare) herinnering op te roepen. En dus was het ruim baan voor de Northern Soul, tot zover ik die vorig jaar had, en alleen maar plezierige en opgewekte platen. Sinds de verhuizing staan mijn singles weer gerubriceerd en nu kies ik erg willekeurig ongeveer 300 jaren zeventig en evenveel jaren tachtig uit. Plus al mijn interessante 12"-singles, een stuk of zeven elpees en de 'blauwe bakken'. Het idee was om heel erg Northern Soul te beginnen en met een gigantische jaren tachtig-fuif te eindigen. Het eerste stuk is geslaagd, maar na een uurtje ga ik heerlijk 'hutseklutsen'. Alles door elkaar draaien en ook veel jaren tachtig. Het publiek, niet veel, is laaiend enthousiast. Geen gezeur om verzoeknummers, ze schijnen de mix zoals het is te kunnen waarderen. En wie houdt daar het meeste van? Inderdaad, uw deejay hemzelf!
Marianne is één van de eerste klanten en gaat, tot opluchting van mij, pal naast de draaitafels aan de bar zitten. Geen plek voor een lastpost met kritiek en doordat zij het waardeert, geeft ze het als het ware door. Verderop zitten een paar die anders vaak 'praatjes' hebben, maar nu bijzonder stil blijven. Als Marianne weg is, komt Willemijn nog even langs en daarna lijkt het alsof de plek besmet is. Iedereen gaat verderop zitten. Een gast die ik niet bij naam zal noemen, hij zou het een eer kunnen vinden, zeurt me al jaren om Lynyrd Skynyrd aan mijn hoofd. Vandaag had ik 'Nuthin' Fancy' bij me en draaide er een nummer van. Het viel hem nauwelijks op! Maar bij het weggaan, drukte hij me de hand. ,,Je hebt geweldig gedraaid". En dat is zowaar het eerste positieve dat ik in achttien jaar uit zijn mond heb horen komen. Maar zo zijn er nog een paar mensen die ik niet tot mijn vriendenkring reken die vooraan staan om complimenten te maken. En toch... Toch hang ik niet de 'hoer' uit die precies draait wat iedereen wil horen. Ik sta lekker voor mezelf te draaien, geniet daarvan met volle teugen en dat werkt blijkbaar aanstekelijk. Op een bepaald ogenblik kijk ik op de klok. Voor mijn gevoel is het tegen tienen, maar dan is het al voorbij middernacht. En ik voel me opperbest! Ik kan met gemak nog vier uren doordraaien...
Het is rond deze tijd dat ik met de échte 12"-krakers begin: 'The Sex Mix- From Dry To Moist' van 'Relax' van Frankie Goes To Hollywood, 'The Murder Mix' van 'You Spin Me Round' van Dead Or Alive en 'Forever Young' van Alphaville in die rare rock-versie. Ik heb 'Lost In Music' van Sister Sledge (de 1984-remix) klaar liggen, alsook 'Clouds Across The Moon' van Rah Band (als eerbetoon aan Gerry Anderson) als Klaas voorstelt dat we ermee gaan kappen. Het is één uur en ik kan wel huilen. Het gaat zo lekker dat ik met gemak nog drie uren kan vullen. Het is niet anders en 'Lost In Music' is mijn laatste track van de avond.
Wat schuift het? Ik had er tijdens het draaien al over nagedacht. Dat is bij Het Pandje altijd weer een klein drama, maar ditmaal begon Klaas er zelf over. Ik mocht iets noemen. Ik stelde een nieuwe naald voor en hij stemde er zomaar mee in! Als ik hier naar kijk en na het ontvangst van mijn gedraaide muziekjes, dan denk ik dat 2013 het jaar van de verrassingen gaat worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten