Allsods januari 2013

Ik was vanavond nog aan het twijfelen, maar was er ook snel klaar mee: Opnemen die hap! De eerste (en misschien ook laatste, je weet maar nooit?) Allsods wordt nu geüpload en ga ik dadelijk publiceren. De speellijst heb ik verder niet openbaar gemaakt, dus die kunnen jullie hier vinden plus nog wat korte verhaaltjes. De Soul-x-rated is door Do The 45 drastisch overleden en om nu een tweedehands Do The 45 te maken? Nee, ik heb ervoor gekozen een hele diverse podcast te maken: Van Sarah Vaughan tot Kaiser Chiefs en ver daarbuiten. Overigens heb ik eind juni ook al eens een dergelijke podcast opgenomen, maar die durfde ik toen niet te publiceren. Nu ik met de podcasts niets meer heb te verliezen, moest het van mij kunnen! De link staat weer onder 'opmerkingen', maar het is een tussendoortje en ik vind hem zelf niet professioneel genoeg...

1. More Action Less Tears-Thee Silver Mountain Reveries (2003)
We trappen af met een poepje postrock. Om toch met de deur in huis te vallen, zo'n nummer kondigt meteen goed aan dat het niet een gebruikelijke Soul-x-rated of Do The 45 wordt. Hoewel dit nummer niet is gespeeld tijdens het optreden, ademt 'More Action Less Tears' de herinnering aan het concert van Silver Mt. Zion in het Groningse Vera, april 2010. Toen bestond Soul-xotica ook al en ik heb er toen nog over geschreven! Terug naar Allsods: We zijn binnen!

2. A Piece Of The Action-The Babys (1978)
Nieuwjaarsdag in Het Pandje draaien, is ook zo'n traditie. Het is in 2010 begonnen en afgelopen nieuwjaarsdag was dus de vierde maal in successie. Soul-xotica heeft haar bestaan nog aan de eerste keer te danken. Omdat ik toen nog niet de discipline had om singles terug te zetten, had ik één van de bakken vlakbij mijn draaitafels staan. Al draaiende besloot ik om weer een muzikaal weblog te beginnen, waarvan akte. Toen was Juicy Lucy, maar ook Oscar Benton & Monica en Clover Leaf, onder de platen die ik sinds Nieuwjaarsdag opnieuw was gaan waarderen. In 2011 gebeurde dat met 'I'm Mandy Fly Me' van 10CC. En dit jaar... is het The Babys die ik erg geregeld draai, alsook Stevie Nicks die we verderop nog horen.

3. Caroline-Espers (2009)
Pas op! Het is Espers en niet The Espers of iets dergelijks. Overigens maak ik een foutje bij de opname. Ik geef de voorkeur om na de presentatie met de snelste platenspeler te starten en ik heb ze omgewisseld, dat gooit mijn presentatie ook in de war want nu begin ik met andere platen... Terug naar Espers: De nu-folk supergroep uit Philadelphia onder leiding van Greg Weeks en met de markante leadzang van Meg Baird. Hier lust ik wel pudding van. Zélfs zonder slagroom...

4. Winter In America-Doug Ashdown (1978)
Nee, we gaan het niet hebben over die Amsterdamse zanger. 'Winter In America' is al jaren een favoriet van mij, ik heb het nummer in een zomer opnieuw leren waarderen en vind het jammer dat je hem alleen maar met de kerst op de radio hoort. Want het is immers géén kerstnummer, maar wel een favoriet bij samenstellers van kerst-cd's. Hoewel ik mijn hand er ook niet voor zou omdraaien om in Allsods een kerstplaat te draaien, heb ik dat gevoel dus niet bij Doug Ashdown. Gewoon een liedje voor de eeuwigheid!

5. How's Your New Love Treating You-The Debonaires (1967)
Ja hoor, we doen ook een piepklein beetje Northern Soul, ook al valt hier niet heel enthousiast op te dansen. Meer een tijdloos Detroit Soul-nummer van een ondergewaardeerde klasse.

6. Rain-The Cult (1986)
Een vergeten 12"-single, ik heb hem in 2007 gekocht van iemand op Marktplaats. Een dame die in een echtscheiding zat en opdracht had gekregen alle platen van haar ex-man te verkopen. Ik was een groot afnemer en ontwikkelde ook een persoonlijk contact met de dame. We zouden elkaar nog eens ontmoeten, vooral om verzendkosten te besparen, maar het is er nooit van gekomen en opeens was ze spoorloos verdwenen. Ach, ik heb de platen nog en deze 12"-EP van The Cult is daar eentje van.

7. Run Run Run-Psychedelic Furs (1982)
De punkbeweging zette zich af tegen de gevestigde orde, ook binnen de muziek. Hoe zou je dezelfde punkbeweging kunnen shockeren? Welnu, een band beginnen die prima mee kan in het punk-idioom en het dan een jaren zestig-naam als Psychedelic Furs mee te geven. Het is ze gelukt! In 1982 maakt de band, evenals generatiegenoten, keurig aangepaste muziek zoals dit fijne 'Run Run Run'. Ik had hem al sinds 2003 niet meer gehoord!

8. Cheatin' Woman-Lynyrd Skynyrd (1975)
Hier had dus 'Am I Losin'?' moeten staan, gewoon de verkeerde tweede track van een kant geplukt, maar de hele elpee mag er wel zijn. Ik heb er eerder deze maand nog een bericht aan gewijd, dus hou ik het nu kort.

9. What's On Your Mind-Madrugada (2008)
De serie 'nieuwgekochte vergeten platen' is ernstig overleden, terwijl we nog niet klaar waren. Er staat me iets van bij dat Madrugada nog wel voorbij is gekomen. Onderdeel van de serie was dat ik de plaat integraal moest draaien en dat ging bij Madrugada niet helemaal lekker. Want buiten dit schitterende 'What's On Your Mind' heb ik het héél snel gehad met de inktzwarte muziek van Madrugada. Ik denk dat deze plaat mezelf van 2008 heel mooi schetst, maar dat dit waarschijnlijk ook de reden is waarom ik er nu nauwelijks meer naar kan luisteren...

10. Be Young Be Foolish Be Happy-The Tams (1968)
Natuurlijk de tune of the week of The Week Spot zoals-ie hier dan weer heet. Omdat de Week Spot vooral op papier het leukste is, heb ik in Do The 45 de Tune Of The Week weer in het leven geroepen en ongemerkt is dat hier ook gebeurd.

11. Rooms On Fire-Stevie Nicks (1989)
Halverwege de podcast en ik zeg iets dat niet heel erg vriendelijk klinkt... ,,Ik hoop dat jullie het leuk vinden en anders maar niet...". Zo bot was het niet bedoeld, maar het mag duidelijk zijn dat ik écht mijn eigen lolletje zit te vieren en dat het mij nog enkele malen plezier gaat bieden bij fiets- en wandeltochten. Dat iemand anders het ook leuk vindt, is voor mij even van secundair belang. Maar leuk dat jullie er zijn!!!

12. Let My Heart And Soul Be Free-The Tan Geers (1968)
En dat is een Week Spot in de nabije toekomst, dus daar horen jullie binnenkort meer over!

13. The Luckiest Girl-Holly Golightly (2004)
O, wat lopen we weer te stamelen... Slecht voorbereid, zullen we maar zeggen. Over Holly hebben we ook al eens geschreven, ze is een protegé van Billy Childish en de meest getalenteerde songwriter uit zijn harem. 'The Luckiest Girl' is verreweg het meest interessante nummer van 'Slowly But Surely', dat verder écht te traag voor woorden is. Ik hou van die onstuimige sitar!

14. What Can I Say-Boz Scaggs (1977)
Nog maar zo'n recente favoriet: Een plaatje waar ik ontzettend vaak en graag mee op sta. Hoewel het straks voor mij weer bedtijd is, want dit is, wat je noemt, 'malen bij nacht'.

15. Black Coffee-Sarah Vaughan (1949)
Mag een kop zwarte thee ook? Looizuurvrij, als we een beetje mazzel hebben... Er moet straks nog geslapen worden. Terug naar de muziek eerst, deze 'evergreen' van Sarah Vaughan maakt niet alleen dat het een hele brede muziekmix is geworden, maar ook dat er zestig jaar tussen de oudste en de nieuwste plaat zit. Dat zijn heel wat generatiekloven, maar Sarah Vaughan overbrugt ze moeiteloos met deze klassieker.

16. A Second Life-Damon & Naomi (2004)
Een plaat die op het allerlaatste moment is toegevoegd, 'The Earth Is Blue' van de voormalige Galaxie 500-leden Damon Krukowski en Naomi Yang is één van mijn meest favoriete albums aller tijden, een plaat met een welhaast onmeetbare schoonheid.

17. You Spin Me Round (The Murder Mix)-Dead Or Alive (1984)
Iedereen zweert bij 'Blue Monday' van New Order, maar ik geef dan de voorkeur aan deze 'Murder Mix' van Dead Or Alive. Een acht minuten-durend dansvloer-orgasme. Een plaat waarbij stil zitten onmogelijk is, je voeten gaan ervan jeuken. Ik ben de 12"-single een tijdje kwijt geweest, maar heb hem sinds oud en nieuw weer vooraan staan in mijn bakken. En dus kan hij nu in Allsods, want deze 12" had eigenlijk nog in een Soul-x-rated gemoeten...

18. Never Miss A Beat-Kaiser Chiefs (2009)
Zoals ik zeg in de podcast, een herinnering aan een wilde zaterdagavond. Het is, achteraf bezien, in de laatste weken dat ik bier drink (en alles wat alcoholisch is en voorbij komt schuiven) en het feestje is een behoorlijke ingedutte lan-party in De Buze. 'Never Miss A Beat' wordt tientallen malen gedraaid en niet zelden gaat de naald in één beweging van uitloopgroef naar het begin. Vandaar dat-ie zo verrot klinkt...

19. Wait Til The Summer Comes Along-The Kinks (1965)
En eigenlijk kende ik die nog niet voordat ik hem in Allsods draaide. Het staat, behalve op 'Kinda Kinks', eveneens op 'A Well Respected Man', een compilatie op Marble Arch. En die plaat staat alweer een tijdje naast mijn computer, het meeste vanwege 'Where Have All The Good Times Gone', maar nu zag ik deze titel staan en vond het een mooie titel als slot voor deze podcast. Het was mij een waar genoegen, ik hoop dat het jullie evenveel genot brengt. En dat meen ik ook nog...