de Mille-paal

Toeval bestaat niet. Althans, dat ik daar niet in geloof, mocht na 999 berichten op Soul-xotica wel eens duidelijk zijn? Dit duizendste bericht is op deze datum gepland, omdat ik de zondag voor de Blauwe Bak Top 100 wilde bewaren. Dat het nu, vandaag, opeens ook de verjaardag van mijn allereerste volger Peter is, had ik immers wel kunnen weten. Een jaar geleden heb ik hem nog in het zonnetje gezet met het fotohoesje van World Of Oz met het b-kantje 'Peter's Birthday'. Nee, ditmaal had ik het helemaal over het hoofd gezien, maar desalniettemin: Heel hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag en vele jaren in gezondheid en geluk! Dan loop ik nu naar de spiegel en reik mezelf de hand toe, want het is zover: Dit is het duizendste bericht op Soul-xotica. Maar zonder mezelf al teveel te verheerlijken, roep ik tegelijk uit: 'Thank You!'.

Hoe uniek is een duizendste bericht voor een blogger? Voor iemand zoals mij die op dagelijkse basis een verhaaltje schrijft over muziek (en niet 'gemakkelijk' een mp3-linkje deponeert en Wikipedia kopieert en plakt), is het best een unicum! Ik heb de afgelopen maanden wel eens wat rond gekeken en de meeste mp3-link-posters komen binnen een jaar al in de problemen. Weer anderen verliezen na zes weken dagelijks publiceren al het plezier en laten het doodbloeden. In tegenstelling tot andere weblog-aanbieders ruimt Blogger niets op en het globale rag is dus overspoeld met verweesde weblogs. Laatst ging er nog eentje over de duizend, maar deze is gelieerd aan een bedrijf en dus hebben die een werknemer een extra taak gegeven. Opvallend is ook dat die niet op dinsdag publiceert. Dat zal dan wel zijn vaste vrije dag zijn?

Ik was wel de laatste die zoiets had verwacht. Ik was in augustus 2008 heel enthousiast begonnen met SoulteXt, in feite de voorloper van Soul-xotica, op weblog.nl. Het dagelijks publiceren ging me ook nog goed af, behalve dat ik nét mijn Nokia met internetabonnement had. Omdat ik in het begin erg vaak over mijn limiet heen ging, kon ik tien dagen lang niet het internet op. En dus lag het blog dan ook op zijn achterste. Toen ontdekte ik in november 2008 het Steenen Tijdperk Forum en dat deed SoulteXt de das om. Twee maanden later had weblog.nl SoulteXt al verwijderd. In de zomer van 2009 open ik een Engelstalig weblog over Northern Soul, waarvan het eerste bericht nog gepubliceerd moet worden. Dan moet ik trouwens eerst het adres nog maar eens zien te vinden, laat staan inloggegevens. Middels een andere hobby kom ik dan terecht bij Blogger. In tegenstelling tot andere weblog-aanbieders mag je bij Blogger veel foto's gebruiken en hoeven ze ook niet beslist op 'thumbnail'-formaat. Voor dat eerste blog doe ik ook veelal foto's, maar er zit geen enkele regelmaat in het publiceren. In januari 2010 publiceer ik de laatste foto.

Dan is het 2 maart 2010. Ik zit in de huiskamer plaatjes te draaien, vooral singles waarmee ik op Nieuwjaarsdag in Het Pandje heb gestaan. Dan ontstaat spontaan het idee en publiceer ik het eerste bericht. Het is echter pas 12 april als ik de smaak te pakken krijg en dagelijks ga publiceren. Dit heb ik ook te danken aan mijn eerste volger, de jarige Jop van vandaag. Soul-xotica groeit gestaag. Niet alleen in lezers, maar ook in concept. Van strikt soul en plaatjes uit mijn dj-bakken naar alles wat mijn interesse heeft. Ook de vorm en lengte verandert nogal eens. Nu is Soul-xotica beter gelezen dan ooit, hoewel menig collega-blogger er zijn bed niet voor uit komt. Ik bedoel... het Elki & Owen-verhaal is vijftien keer gelezen. De Blauwe Bak Top 100 van vorige week zondag tien keer... Bovendien is Soul-xotica voor mij een aangename routine geworden. Als we echt geen inspiratie hebben, gaan we raddraaien!

Toch is het gekozen fotohoesje nog een klein eerbetoon. Wie Soul-xotica al een tijdje volgt, weet misschien dat ik 'Thank You' van Sly & The Family Stone al eens eerder heb gebruikt. Toen ter nagedachtenis aan mijn vader, 'ús heit'. De man zou niet warm of koud zijn geworden van een duizendste bericht op een weblog, toch denk ik wel dat-ie gelukkig zou zijn geweest als hij had gezien dat zoonlief toch nog ergens discipline heeft opgedaan... Maar om bij jullie, liefste volgers en lezers, te eindigen: Bedankt voor het vertrouwen dat jullie hebben getoond tijdens de laatste 999 berichten, ik ga nog wel eventjes door. Er is nog zoveel om over te schrijven...