De laatste week van 2012 is in gegaan. Overal in de media wordt er deze week terug gekeken op het voorbije jaar. Hoe vaak zullen we komende week zien dat Wilders zijn beste zet ooit heeft gedaan, namelijk: de stekker trekken uit het kabinet Rutte 1? Hoe vaak zullen we met de neus op de blamage tijdens het EK worden gedrukt? Wees gerust: Dit soort onderwerpen zullen op Soul-xotica nog niet eens aan het einde van een eeuw de revue passeren, ik hou me liever bezig met wat terug kijken op plaatjes. Zie hier de keuze voor de Week Spot van deze week. Vaak is de Week Spot een plaat die ik recent heb gekocht en er zijn ook een paar die deze titel nog niet hebben ontvangen. In oktober heb ik vijf 'classic' Week Spot's gedaan. De laatste Week Spot van 2012 is eveneens 'classic', een plaat die sinds januari in mijn verzameling vertoefd, maar toen was ik nog niet begonnen met de 'tune of the week' of de latere Week Spot. De Week Spot van deze week is een plaat die 2012 ademt en dus ook de laatste adem van dit jaar mag uitblazen. Een goede bekende met een nummer dat ik kan dromen en ik geloof dat jullie dat inmiddels ook wel kunnen...
Het begint allemaal een jaartje geleden. Ik heb mijn Ebay-account weer nieuw leven ingeblazen en heb besloten me nu helemaal op de singles te richten. Omdat Northern Soul het toverwoord is, vertoef ik bijna dagelijks op de Engelse Ebay, maar de eerste vangsten zijn niet bepaald Northern Soul. Neem nou P.P. Arnold. Haar enige 'claim-to-fame' in de Northern is 'Everything's Gonna Be Alright', waarvan het Engelse origineel pittig geprijsd is. Later in het jaar ontdek ik 'Speak To Me', het b-kantje van 'First Cut Is The Deepest', en die kan ook nog wel mee in het idioom. Voor de rest is P.P. Arnold een heldin in de Mod-beweging. Natuurlijk weten de Northern Soul-fans best waar de mosterd vandaan komt, maar toch is er een behoorlijk verschil tussen beide culturen en hun muziekbeleving. Bij de Mods moet het snel en uptempo zijn en wordt niet erg gelet op 'soul'. Veel Mod-klassiekers kunnen als lomp stampwerk worden weggezet. P.P. Arnold wordt na haar komst in Engeland meegezogen in dat idioom, maar haar 'roots' liggen toch echt in de soul. Haar eerste plaatje in Engeland is 'Everything's Gonna Be Alright', het wordt geen hit, maar zal in 1978 definitief doorbreken in de Northern Soul-beweging. De overige singles worden wel hits en zijn daardoor onbruikbaar in de Northern, waar gewalgd wordt van hits.
De vraag naar de schaarse plaat stijgt tot ongekende hoogten. Opeens verschijnen er allemaal Amerikaanse singles op de markt: Styreen met Immediate-labels die voorzien zijn van Amerikaanse catalogus-nummers. Toch blijkt al snel dat dit bootlegs zijn, want Immediate heeft nimmer de intentie gehad om de plaat in Amerika uit te brengen. Er zijn in het begin nogal wat verzamelaars, dj's en dansers die ongekend (voor die tijd) veel geld hebben betaald voor zo'n bootleg, maar bij zorgvuldig gebruik kan je daar anno 2012 je voordeel mee doen. Een Amerikaanse 'look-a-like' doet vijfendertig pond, mits in nieuwstaat. Helaas zijn er maar weinig overlevenden die voor zo'n kwalificatie in aanmerking komen. Mijn eerste schot is een misser. Via een grote Engelse dealer met duizenden positieve kritieken, die echter alleen visueel platen inspecteert. Hij heeft gelijk: Mijn exemplaar heeft een prachtige diepe glans, maar... klinkt voor geen meter! Weg vijftien pond! Ik sla nog vijftien aanbiedingen voor dergelijke 'look-a-likes' af en ga uiteindelijk voor de Vifgin-dubbel-single uit 1980, welke gisteren nog prijkte bij het verhaal van de Blauwe Bak Top 100.
Toeval bestaat niet, dat heb ik al vaker geroepen. P.P. Arnold is één van de ruim 1400 tracks op mijn mp3-spelertje. Iedere keer als ik een steuntje in de rug nodig had, klonk P.P. Arnold vanaf de mp3-stick. En was het de eerste plaat die ik in het verse jaar 2012 hoorde. De plaat heeft welhaast een religieuze betekenis gekregen voor mij. Het zit even tegen, P.P. Arnold erop en met een grote glimlach worstel ik me door de tegenslag. Alles kan alleen nog maar goed komen... Zo'n motto mag deze laatste week van 2012 de Week Spot heten. We zien wel wat 2013 ons gaat brengen. 'Everything's Gonna Be Alright'!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten