dinsdag 18 december 2012

Week Spot: Major Lance


2012 zou het jaar van de verandering worden. Met dat vooruitzicht besloot ik een jaar geleden muzikaal het roer om te gooien en me alleen nog maar in de obscure soul te gaan verdiepen. Het resultaat is in de weekeinden deels zichtbaar, want de Blauwe Bak Top 100 is na een bloederige slachting tot stand gekomen. Ruim 200 singles, dat mag het resultaat heten van een jaar lang 'verversen' van de platenkoffers. Toch zijn de laatste paar maanden van het jaar moeizaam. Niet dat er geen interessant spul in omloop is, integendeel zelfs. Om mezelf te plagen heb ik zo vanmiddag nog even de catalogus van rarenorthernsoul uitgekamd en als ik op het moment even kon 'spelen' met honderd pond... Helaas, die vlieger gaat niet op en dus kan ik even geen platen kopen. Is het een héle grote ramp? Welnee, ik heb al een prachtige collectie opgebouwd in het afgelopen jaar en ik kan er nog steeds Week Spot's uitvissen. Deze week mag de Northern Soul-legende Major Lance een week in de schijnwerpers met zijn 'Follow The Leader' (1969).

Toch beginnen de 'nieuwe' platen wel wat op te raken, maar er zijn nog genoeg 'tunes' die het afgelopen jaar niet zijn geworden en het desondanks zouden verdienen, dus dat komt helemaal goed! Major Lance woont sinds eind september in Nijeveen, de single wel te verstaan. Gewoon van Marktplaats gehaald, op zichzelf best een vreemde zaak, twee originele Dakar-persingen van een adres in Bergeyk. Ik mag ze voor een zachte prijs hebben en de platen zijn alleszins in een mooie staat. Tyrone Davis is onlangs nog Week Spot geweest, deze week is het zo gezegd de beurt aan Major Lance.

De échte voornaam van meneer Lance luidt... Major! Je kan het zijn ouders niet kwalijk nemen, ze moesten immers met nog elf namen op de proppen komen om de telgen uit elkaar te houden. Volgens zijn grafsteen zou hij op 4 april 1939 zijn geboren, maar gedurende zijn carriére trekt Major daar steevast drie jaar vanaf, terwijl er ook bronnen zijn die 1941 als zijn geboortejaar registreren. Lance verhuist op jonge leeftijd met het gezin naar het woningcomplex van Cabrini-Green in het noordwesten van Chicago. De kinderen die daar opgroeien boksen in hun vrije tijd of zingen in het kerkkoor. Lance doet beide. Hij vindt in Otis Leavill een vriend voor het leven, maar ook Curtis Mayfield is altijd in de buurt als Lance hem nodig heeft. En dat gebeurt nogal eens. Zo mag hij in 1959 een single opnemen. Major mag regelmatig neuzen in de schriften van Mayfield, alles wat hij niet kan gebruiken voor The Impressions mag Lance opnemen. Lance kiest voor zijn allereerste single voor 'I Got A Girl'. Mercury brengt het uit, maar het is geen succes en de zangcarriére krijgt aanvankelijk geen vervolg. Lance doet een veelvoud aan baantjes, maar begint in 1962 rond te hangen in het kantoor van Okeh. Daar schept hij maar wat graag op over zijn eerste single. Curtis Mayfield wordt door Okeh-personeel erbij gehaald en zo wordt deze binnen gelaten. De eerste single van Lance voor het Okeh-label heet 'The Monkey Time' en is een doorslaand succes, evenals de opvolger 'Um Um Um Um Um Um'. Carl Davis en Johnny Pate zijn de architecten achter het succes van Major Lance, terwijl Curtis Mayfield voor het merendeel van de teksten zorgt. Na een aantal minder grote hits gaat de laatste zich meer toeleggen op zijn werk met The Impressions en verlaat Pate tot overmaat van ramp Okeh. Major Lance is dan opeens stuurloos en doet uit lieve leed maar een tournee door Engeland. Daarbij wordt hij begeleid door de band Bluesology. Van de pianist gaan we vast niks meer horen? Met de naam Reggie Dwight kom je immers niet ver...

Als Carl Davis in 1967 Okeh verlaat, begint deze met Dakar en Major Lance is al snel terug in de stal. Hij maakt drie singles voor het label, waarvan 'Follow The Leader' de middelste is en zowaar nog één van zijn grotere hits uit de late jaren zestig. Hoewel Major Lance als een bezetene doorgaat met het opnemen van verschillende labels breekt alles hem bij de handen af. Dan blijkt zijn ster opeens rijzende in Engeland. Daar is de Northern Soul net 'uitgevonden' en met name Okeh-singles als 'Ain't No Soul Left In These Old Shoes' worden opeens beschouwd als klassiekers. Daarop keert Major Lance voor een paar jaar terug naar Engeland en neemt in 1972 een 'live'-album op in The Golden Torch in Stoke-On-Trent. Naast deze elpee maakt Major Lance nog enkele platen voor het Contempo-label, inclusief een nieuwe opname van 'Um Um Um Um Um Um' en het recent, door mij, ontdekte 'Don't You Know I Love You'. Toch vertrekt hij omstreeks 1975 weer naar de Verenigde Staten. Ondanks dat hij aan het eind van zijn loopbaan bijna blind is, treedt hij nog geregeld op. Het is dan ook vrij onverwacht als hij op 3 september 1994 overlijdt.

In zijn persoonlijke leven werd zijn creativiteit eveneens op de proef gesteld, want Major werd maar liefst negenmaal vader. Of moeten we de tiende er ook nog bij noemen? Hij wordt in 1965 aangeklaagd door een vrouw uit Chicago die bevallen zou zijn van de zoon van Major. Tussen 1978 en 1982 woont hij enige tijd in de nor nadat hij gepakt is met cocaïne op zak.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten