Bam! Die staat! De kop is eraf, het was toch al geen gezicht. Deze kop had ik al heel lang in gedachten voor deze maandag voorafgaande aan de 20e december in 2012. Maar ja, wat ga je daar eens bij doen? Even had ik het plan om groots en meeslepend uit te pakken, voor eenmaal politiek kleur te bekennen en op de Hilterman-wijze de toestand in de wereld te doen passeren. Maar wie zit daar nu op te wachten? Dit is per slot van rekening hét dagelijkse weblog over uit-de-mode en destructieve lifestyle, moeten we ons dan echt gaan verdiepen in zoiets nutteloos als politiek? Nee dus. En dus zoeken we maar een fotomodel die het eventuele verhaal mag sieren en, wacht eens even... Was ik al niet een hele tijd van plan om nog eens te gaan schrijven over de 'here comes the judge'-rage van 1968? Jawel en omdat zo'n week des oordeels een rechter nodig heeft, doen we het dus vandaag. Tóch wel een beetje te lang gewacht. Een jaar geleden was er nog een bereleuk weblog actief met alle informatie omtrent de funky 'judge'-platen, maar daar is inmiddels de stekker uit getrokken. Google doet zelfs niets meer in cache... Uithuilen en overnieuw beginnen dus!
Dat genoemde, niet meer bestaande, weblog had een héle lange lijst opgesteld van 'judge'-platen, allen beïnvloedt door 'Here Comes The Judge' van de zwarte Amerikaanse komiek Pigmeat Markham en vaak ook met dezelfde titel, maar verder toch geheel verschillend van elkaar. Dat geldt evenzeer voor Shorty Long's versie, hier in Nederland nog een bescheiden hit. De versie van The Magistrates is één van de leukste, maar buiten de vermelding van Archie Campbell en zijn 'country and western'-interpretatie van het grapje, komen we op dit ogenblik niet. En dat is erg jammer!
Voor de 'roots' van de 'judge' moeten we toch echt naar Pigmeat Markham. Hij wordt in 1904 geboren als Dewey Markham (wordt later ook nog wel eens David Markham genoemd)en zet als komiek in de jaren twintig zijn eerste schreden in de showbiz. Omdat Markham een 'kleurtje' heeft, om een 'understatement' te gebruiken, en de Amerikaanse showbusiness dan nog rassenscheiding kent, duurt het pas tot in de jaren zestig eer hij bekend wordt bij het blanke publiek. Voor de zwarte bevolking is hij dan al uitgegroeid tot een volksheld. De bijnaam Pigmeat heeft hijzelf verzonnen, hij heeft een typetje dat zichzelf voorstelt als 'Sweet Poppa Pigmeat'. Na de oorlog is hij een bekende verschijning in het Apollo Theatre. De vaudeville is dan al ernstig op zijn retout, maar Markham gebruikt desondanks nog steeds de 'blackface'-make up. In de jaren zestig wordt het pionierswerk verricht door Sammy Davis Jr. Opeens mogen ook zwarten deel uitmaken van de showbusiness en worden zwarte helden uit het verleden opeens gemeengoed in Amerika. Markham lift eveneens mee op dat succes. Het is omstreeks 1967 als Amerika kennis maakt met 'de rechtzaal in de huiskamer', strafzaken en andere delicten die via de televisie de woonkamer binnen komen. Markham is de eerste die daar een parodie op verzint. Zijn 'Heyeah here come da judge' wordt een slogan van formaat die daarna in iedere 'Here Comes The Judge' zal terug keren. Het is echter Shorty Long die als eerste een hit heeft met 'Here Comes The Judge', het bereikt een vierde plaats in de Billboard en nummer dertig in zowel Engeland als Nederland. Enkele weken na Shorty Long verschijnt op het Chess-label Pigmeat Markham's eigen versie van 'Here Comes The Judge'. Rond dezelfde periode komt ook die van The Magistrates uit op MGM en neemt Archie Campbell zijn versie op. Dat verloren gegaande weblog was een schatkamer van totaal vergeten uitvoeringen van 'judge'.
Waarom zou je als serieus weblogger zoveel werk maken van een novelty als deze? Welnu, Markham was een komiek en geen zanger. Doordat de tekst dus grotendeels is gesproken en er gebruik is gemaakt van een funky ondergrond hebben we hier te maken met een voorloper van de rap. Nee, serieus ditmaal! Ik heb natuurlijk Cowboy Gerard hier al menigmaal als aartsvader van de Nederhop bestempeld, maar in de Amerikaanse hiphop-scene wordt deze eer werkelijk toegedicht aan Pigmeat Markham. The Magistrates zijn opgegaan in de groep The Dovells, hun uitvoering van 'Here Comes The Judge' was slechts één van de tientallen die het niet hebben gehaald. Wat betreft Shorty Long en Pigmeat Markham: Zij zijn de rest van de loopbaan achtervolgd door 'judge'. Shorty Long zou in 1969 overlijden, maar volgens Marvin Gaye (in diens' eigen biografie) was Long toen al lang vergeten door Motown. Pigmeat Markham kan er alleen maar vrede mee hebben gehad dat zijn creatie zo vaak is gekopieerd, maar nooit is geëvenaard. Hij is in 1981 op 77-jarige leeftijd overleden.
Wat voor oordeel er donderdag ook maar geveld gaat worden, de rechters hebben we in ieder geval achter de hand. 'Heyeah!'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten