,,Maar het was helemaal geen 'Blast", protesteerde Sideburner. ,,Die plaat was net uit!". ,,Ja", probeerde ik. ,,Hoe lang is dat geleden?". ,,Het zal in de oertijd zijn geweest", bemoeide Soul-X zich ermee. ,,Er werd jou ni-x gevraagd, Halve Zool-Heks", schold Sideburner. ,,Riep je mij?", vroeg ze. Keuken!!! Ik zuchtte. ,,Jongens toch, straks denken de lezers nog dat Gerrit schizofreen is". ,,Gerrit? Wil je Gerrit er even buiten laten, geachte Ik?"...
September 2005. 'Ta Det Lugnt' heeft sinds half december dagelijks zijn rondjes gedraafd op de draaitafel en ik kijk wekelijks op de website om in de gaten te houden wanneer het Zweedse wonderkind en zijn gevolg naar Nederland komen. Ruikt mijn oor ineens dat er een gelimiteerde 12"-single op handen is. Onmiddelijk Minstrel ingeseind, daar het vijf 'previously unreleased' tracks bevat.
Natuurlijk wordt zo'n aanwinst door Sideburner op Diggin4dirt.com gerecenseerd. Maar omdat deze in een oplage van 500 is, is die snel uitverkocht en wordt niet promotioneel uitgedeeld. Wij (D4D, niet Soul-X cs.!) zijn dus de enige met een recensie. Hij heeft nog tijden in de 'Press'-sectie gestaan. Iets aangepast, omdat Sideburner het steevast over 'Tysk Minut' had. Geen Duitse minuut, maar een minuut stilte!
'Tyst Minut' is het enige gezongen liedje. Het refrein doet ergens denken aan 'Heart Shaped Box' van Nirvana. Maar de grunge van Cobain cs. is slappe thee in vergelijking tot de stoere 1969-psychedelische rock van Dungen. Die Sideburner toch! Sla 'Jämna Plågor' maar over... Soul-X heeft het als starttune geadopteerd.
Die heeft sowieso meer, want 'Sjutton' klapt er ook lekker in. Denk aan een Reeperbahn-film uit 1971 die zich ditmaal afspeelt in Stockholm. Een held en een schurk, een hoop drugs, achtervolgingen van Volvo's en Saab's in smalle straatjes van de rosse buurt. De ontknoping is actie van de bovenste plank! Een kamer met een rond bed, lakens van rood satijn, een berg coke op het nachtkastje en een dame in lurex. Muzikaal: Vlotte instro's, gierende gitaren en grommende Hammond B6.
In 'Sjutton' wisselen gitaar en fluit elkaar af, in 'Christopher' laat Christopher Schlee de gitaar nog eenmaal scheuren. 'Badsång' is een raar ding met iets schurends over een pianosnaar en echoënde schaterlach. Is dit wellicht de 'groovy' soundtrack die Gustav Ejstes in zijn tijd als rapper zocht?
Wel neemt Gustav na deze nummers iets meer afstand en wordt Dungen een band. Naar mijn smaak wordt er dan teveel 'gejamd', al schijnt zijn nieuwste, 'Skitt I Alt', wel een terugkeer naar de liedjes te zijn. De tracks van de 12" zijn inmiddels als bonustracks toegevoegd aan de (Amerikaanse) cd van 'Ta Det Lugnt'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten