Twee vliegen in één klap? Waarom niet? Bij de opruiming van vorige maand had ik eentje overgeslagen. Bij de voorbereiding las ik dat John Mac Rebenack 22 november zeventig hoopte te worden. Dat is morgen. Of eigenlijk vandaag. Ik kom net van een lanparty in De Buze waar ik voor behang heb gezorgd. Natuurlijk had de helft van de nerds zelf oorwarmers op, de rest gaf me een voldoende. En ik? Ik heb zo'n fijne avond gehad dat de titel van Dr. John wel van toepassing is!
Zelf heb ik het gevierd met '(Everybody Wanna Get Rich) Rite Away' van Dr. Job uit 1974, want hij is de jarige John. Een promo met fotohoesje dat verraadt dat de legendarische discjockey Cees Van Zijtveld de eerste eigenaar was. Die smaakt altijd goed!
Verder was het ook cult van de bovenste plank. Buiten de blauwe bak ongeveer 120 elpees. Veel Americana en dark folk, maar ook fijne funk en soul. 'Bad Case Of The Blues' van tante Dusty zit nog in mijn hoofd. Zowel 'Country Life' als 'Never Dead' van Emily Jane White werd probleemloos geslikt. 'In The Wake Of Poseidon' van King Crimson ging nog wel, maar 'Killer' van Van Der Graaf Generator was teveel van het goede. Bovendien werd 'Diamond Heart' van Marissa Nadler niet getrokken!
Na 45 minuten rust vanwege een finale van een gezamenlijk spel maar op de funk en soul-toer. Ik mag dan een bloedhekel hebben aan Otis Redding, maar 'Hard To Handle' mag blijven! Na de eenden van Marsha Gee en Jackie Lee moet het volume naar beneden. Er willen mensen slapen. Ik sluit af met 'Paint It Black' van Johnny Harris. Ik heb genoten!
Toch een wanklank tot slot? De startknop van de ene draaitafel is kaduuk. Gelukkig is de ene Buze-Technics SL 1200 net gerepareerd. Maar ja, de garantie van mijn JB is nét verlopen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten