Ik zal niet de laatste zijn om te ontkennen dat het snel is gegaan. Eind september schreef ik nog dat 'Have You Seen Her' van The Chi-Lites erg toepasselijk was, maar dat ik me daar niet over uit wilde wijden. Nu kan ik wel vertellen dat ik die dag voor zestig euro een lading dameskleding heb gekocht. Een maand later doet de rok zijn intrede en nu maakt ze al deel uit van de redactie. Op het moment kookt ze een taart voor morgen. Wij zullen nooit een keukenprinses worden...
De fascinatie voor gladde, glanzende stoffen is op de kleuterschool ontstaan. Je moet er niet meer aan denken, maar in 1979 was een overall een 'must-have'. Simone droeg een glimmende paarse. Ik weet niet meer waartoe ik het meest aangetrokken voelde. Voor Simone hoef ik me niet te schamen, dat is 31 jaar later nog steeds een wolk van een meid! Hoewel de connectie snel is gelegd, heeft 'Nights In White Satin' NIETS ermee van doen...
Negentien jaar later in Mossley. Ik sorteer kleding. Of beter gezegd, ik herverpak kleding. Ashton Market, een paar kilometer verderop, is dermate goedkoop dat er geen vraag is naar gedragen kleding. De priester in York waar ik een tijdje bij inwoonde, vertelde me eens dat een rok sensationeel is voor een man te dragen. Het is op zolder in Mossley dat ik dat zelf ervaar. Mijn eerste jurk is van dik paars fluweel. Die draag ik niet buiten mijn slaapkamer. Wel, bijvoorbeeld, een zwarte satijnen broek die tien jaar bij me is gebleven. Die zat in maart 2008 in de rugtas bij 'Songs III' van Marissa Nadler, die in de trein bleef liggen...
Natúúrlijk was die te klein, maar wijdvallende blouse en legerkisten compenseerde dat. In Nederland haalde ik altijd dezelfde spijkerbroek bij De Concurrent in Sneek. 'Onze duurste broek: 49,95'. Guldens... Hoezo strak? Voor de eerste wasbeurt was die nauw als een panty. Ik moest hem dan liggend aantrekken. Ik had deze in alle kleuren, zolang het zwart was...
Engeland is een drama voor 1.98 meter en lange stelten. Broeken met de juiste lengte waren bandpantalons met een taille van een olifant. Ik was erg in mijn nopjes toen ik in een zak een hippe blauwe stretchspijkerbroek vond. Qua aantrekken was het net als bij De Concurrent-broeken. Vervolgens wat pijn aan de ballen, maar wie mooi wil zijn...
Carol wou blijkbaar mijn plezier niet vergallen? Ze zei niks, maar trok wel met haar wenkbrauwen. De derde dag dat ik hem aanhad, merkte compaan Trevor op: ,,Hey mate, you are a bit too early for Christmas". Ik keek naar beneden. Vandaar die pijn! Er hingen kerstballen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten