zondag 7 november 2010

kleur bekennen: groen


Nee. Ik had het mezelf niet eenvoudig gemaakt deze week. 'Gilbert Green' is een fictieve eigennaam. Mag dat? Gerrit keek moeilijk. Soul-X vond dat het wel mocht. Zou Soul-X Gerrit kunnen overtuigen? Komt die tweelingzus om de hoek kijken. ,,Nee", riep ze. ,,Magnie!". De opmerking dat ze hierdoor deze maand geen rokje meer kreeg, werd beantwoord met: ,,Daar heb je toch geen geld voor!". Gerrit keek schuldbewust, Soul-X murmelde iets over 'meeste stemmen gelden'. Zucht. Geen kwartier bekendheid voor het vergeten (Enschedese?) Nederbeatgroepje The Soft Pillow.

Metabolismus met 'Gruene Loecher Von Aztal' (1998) stond op reserve, maar bleek overbodig. 'Greener Pastures' van Little Barrie is niet hem meest memorabele nummer van 'We Are Little Barrie' (2005), welk album nog deze week in de 'spotlights' wordt gezet, maar even goed nog een derde plaats.

Op de tweede plek een liedje dat ik zelfs na vijf flessen wodka en een dubbele salto op het wegdek probleemloos kan zingen. Nou ja, ik zou een kijkcijferkanon zijn in de X-Factor. 'De regenwormen uit de grond boeren', noemde een vriend mijn zangstijl. Ik heb 'Green Green Grass Of Home' van Tom Jones (1966) staan balken bij een Soundmixwedstrijd in De Karre. Stadstroubadour Gerard Buisman roemde mijn Engelse uitspraak. Over toonvast zingen heb ik hem niet gehoord...

Op één niet echt een hele grote favoriet. Nogmaals, groen bleek geen eenvoudige kleur, maar des te groter de uitdaging! Het is 'gewoon een lekker' jaren zestig-plaatje geworden, namelijk 'Green Tambourine' van The Lemon Pipers. In 1968 de allereerste hit voor Buddah-label. Melanie daar gelaten, was Buddah verantwoordelijk voor de 'bubblegum'-stroming. The Lemon Pipers bleek onderdeel daar van. De 'gimmicks' uit 'Green Tambourine' zouden opduiken in opvolgers als het uitstekende 'Jelly Jungle Of Orange Marmalade' en het mindere 'Rice Is Nice'.

Rijst is doorgaans ook wit en laat dat nu eens de kleur van volgende week zondag zijn. 'White Bird' van It's A Beautiful Day (1968) is kanshebber, maar jullie mogen me beïnvloeden met witte titels. En er wordt deze week NIET naar de jury geluisterd. Lekker puh!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten