dinsdag 30 november 2010

steenkolenzwengels


Een zelfgenomen foto van een hoesje impliceert dat we hier met een zeldzaamheid hebben te maken. Google brengt me niet verder dan stukjes uit een clip op Youtube en qua illustratie té minimaal voor Soul-xotica. En zo ging nummer 474 uit mijn collectie even uit de koffer. Het vinyl draaide ik vanmiddag voor het eerst in een halfjaar. En zo hoort het, ik moest zuinig zijn op 'The End Of The World' van de Zweedse beatgroep Mike Wallace & The Caretakers. Er zijn verzamelaars die bereid zijn een lening aan te vragen...

Sinds mijn oudste broer Henk in 1986 in Denemarken ging wonen, werd dat voor het gezin Louwsma het vakantieland bij uitstek. Voor die puisterige jongeling betekende dat wandelingetjes langs 'køb og saelg'-winkeltjes, een kruising tussen 'Piet Koopt Alles' en Waterlooplein. Singles waren in de meeste gevallen vijf kronen, wat zich naar 1,67 gulden liet vertalen.

Denemarken kent een fanatieke verzamelaars-scene, al was daar begin jaren negentig in midden-Jutland nog weinig van te merken. Scandinavië was in de jaren zestig eigenzinnig met fotohoezen. Waar Duitsers, Fransen en Nederlanders vrijwel altijd elkaars hoezen kopieerden, daar gebruikten de Denen altijd exclusieve prenten. Ondermeer Diskid in Zwolle specialiseert zich al jaren in deze hoezen. Ik heb Mike Wallace in 1991 in één van de schaarse verzamelaars-winkels in Jutland gekocht, in Vejle om precies te zijn. Gewoon vijf kronen...

Wat me bijzonder aansprak was het kleurige label en de prachtige staat. Jutrijp mocht dagelijks mee genieten van 'The End Of The World', een dramatische beatballade met roffelende pauken. Een paar maanden later ontdek ik dat het een cover van Skeeter Davis is. Maar hee, die zingt wat anders.

En dan blijkt vriend Mike 'Don't say no' in plaats van 'Don't they know' te zingen! Zullen we het maar steenkolenzwengels noemen?

Nog geen twee jaar geleden ontdek ik dat de single zéér gezocht is en hoor ik de b-kant 'Whitsand Bay', een zelfgeschreven fuzz-freakbeat-fabeltje in onbeholpen Engels. Whitsand Bay is 'a piece of land with lots of sand'. In de brandende zon kun je jezelf trakteren op een hotdog! Huh? Gelukkig weet ik van de 'pølser', broodjes knakworst die je inderdaad niet anders kan vertalen als hotdog... 'Where you can swim and barbecue'. Niet tegelijk graag!

Maar het is vanwege die snijdende fuzzgitaar dat hij in de koffer mag wonen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten