Singles round-up: september 11

Eigenlijk staat mijn hoofd er niet naar en wil ik een heel ander bericht schrijven. Of ik dat laatste ga doen? Ik wil er eerst nog een nacht over slapen. Ik heb gisteravond echter al de foto genomen voor de laatste 'Singles round-up' voor deze maand en ook de singles heb ik gisteren al geluisterd. Ik hoef dus feitelijk alleen maar mijn oordeel over de platen op papier te zetten en misschien nog één of twee nog eens draaien. Komende dinsdag komt de laatste van deze maand binnen. Ik had een single in de bestelling bij Izipho welke maar niet wil arriveren. Vandaag vind ik een kaartje in de bus dat ik invoer moet betalen over de plaat. Dat is een beetje zonde geld want hij is niet erg kostbaar en bovendien heb ik het alleen voor de b-kant aangeschaft. Deze single gaat echter mee voor de 'Singles round-up' in oktober. Nu eerst de laatste vijf van gisteren.

* The Pasadenas- I Believe In Miracles (Spanje, CBS Sony, 1992)
De eerste en laatste in deze aflevering zijn elk een euro en de overige drie ietsje duurder. Een rijksdaalder, maar dan in euro's. The Pasadenas kan over het algemeen een potje breken bij mij en bovendien heb ik een vermoeden bij de titel. Inderdaad! Het is een cover van de Jackson Sisters, een plaatje waar ik vorige maand nog bij heb getwijfeld. Ik zoek eigenlijk heel specifiek naar de 1973-opname en volgens mij staat die op een 12"-single uit de late jaren tachtig. Maar goed: Terug naar The Pasadenas. Deze doen een natuurgetrouwe cover buiten de toevoeging van synthesizers. De 'hook' klinkt daardoor waterig en dat is wel jammer. Het is immers de 'hook' die het nummer legendarisch heeft gemaakt. Overigens is dit een eenzijdig bespeelbare promo uit Spanje. Artistiek niet heel erg bijzonder en dus gewoon voor in de jaren tachtig-bak bij de overige singles van de groep.

* Wilson Pickett- Funky Broadway (Duitsland, Atlantic, 1967)
Ik meen dat ik deze in de reserve-Blauwe Bak heb staan, maar niet als dusdanig genoteerd. Ik koop de single in oktober 2019 en deze is in een erbarmelijke staat. Nu heb ik dezelfde single in een veel betere conditie met fotohoes, hoewel ik niet kapot ben van Duitse Atlantic-persingen van omstreeks 1967. Deze mag in ieder geval wél in de reserve-Blauwe Bak omdat die mooi past in combinatie met 'Gotta Get My Baby Back' van Damon Fox.

* Gerry Rafferty- Get It Right Next Time (Duitsland, United Artists, 1979)
En nu wil ik het weten ook! Ik twijfel heel erg of ik deze single al of niet heb. Ik haal hem vaak door elkaar met 'Night Owl'. Nu dus opnieuw. Ik heb 'Night Owl' in de Engelse persing en deze ontbreekt nog in de verzameling. Dat is dan fraai opgelost. Net als bij Led Zeppelin van gisteren kan ook deze van Gerry een schoonmaak gebruiken. Het is echter wel met een fraai fotohoesje.

* Nina Simone- Revolution (Frankrijk, RCA Victor, 1969)
Ik had het wellicht zo kunnen controleren op 45cat of door het te beluisteren op Youtube, maar tot gisteren heb ik altijd gedacht dat Nina een cover zou doen van het gelijknamige Beatles-nummer. Niet dus! Het is een nummer dat Simone zelf met ene Irving heeft geschreven. Ik heb gisteravond enorm getwijfeld bij de plaat, want het is allemaal erg curieus. Toch heb ik besloten het gewoon in de jaren zestig-bak te plaatsen. Het is een beetje jazzy met psychedelische elementen en een stuk dat dicht in de buurt komt van gospel. 'To Love Somebody' en 'Monster' hebben jaren geleden wel in de Blauwe Bak gestaan maar dat gaat dus niet gebeuren met 'Revolution'. Wel een ontzettend nieuwsgierige plaat en in een prachtig Frans fotohoesje.

* The Smiths- Bigmouth Strikes Again (UK, Rough Trade, 1986)
Ik denk in eerste instantie aan 'Panic' als ik hem heb gekocht en heb gistermiddag de grootste lol als 'Henk de DJ' begin te zingen. Nee, het is een ander nummer van The Smiths. Dat zou ik kunnen weten omdat ik alle albums heb van de groep, de meeste 'per ongeluk' in de verzameling gekregen. Buiten het debuut en 'Meat Is Murder' ben ik eigenlijk nooit gekomen met The Smiths. Het is de Engelse persing maar vermoedelijk is het gebruikt voor in een jukebox. Hij heeft oorspronkelijk een 'solid centre' maar deze is eruit gesneden om een groot middengat te krijgen. Dat is niet heel professioneel gebeurd maar desondanks ligt hij stevig om de 'puck'. Dat heb ik wel eens anders meegemaakt met dergelijke platen. Vaak is het nieuwe middengat té ruim waardoor je goed moet kijken of de plaat recht op het draaiplateau ligt.