Let wel: Ik ben nog maar acht jaar oud in 1983 en dus vergeef ik het mezelf meteen als de herinneringen niet precies uit dat jaar komen. Ik heb jaren geleden nog eens hierover met moeder gehad, maar ik weet niet meer wat de uitkomst is van onze bevindingen. Als ik het ga uitrekenen aan de hand van de leeftijd van mijn broer denk ik dat hij in 1982 zijn stage in Denemarken moet hebben gehad, maar ik maak gebruik van mijn persoonlijke twijfel en schaar het onder het kopje van 1983. Opvallend is ook dat we in 1982 nog wel met vakantie zijn geweest naar Nunspeet en in 1983 niet. Dat zou erop kunnen wijzen dat het meeste geld is gaan zitten voor het op- en neer rijden naar Denemarken? Van de zomervakantie in 1983 staan me twee dingen helder bij en beide hebben ze te maken met een plaatje. Welke zal ik kiezen? Uiteindelijk is het een smaaksensatie dat wint van een herinnering aan brandende billen en mag Agnetha dit bericht aanvoeren in plaats van 'Can't Get Used To Losing You' van The Beat. Omdat ik Madness al heb gehad bij de aflevering over 1981 wil ik ook de allereerste plaat niet boven het bericht zetten. Ik ga nu zo goed en kwaad als het wil proberen een plaatje te schetsen van mijn 1983.
Dan kan ik niet om mijn achtste verjaardag heen. Ik zal ongetwijfeld Lego op de verjaardag hebben gehad, maar... ook de nummer 1 uit mijn platencollectie. Mocht nu toch blijken dat ik er naast zit met de stage van mijn broer dan zou dat betekenen dat uiteindelijk een hele andere single de eerste is geweest, maar ik laat het zo. Als ik in 1989 met de kaartenbak begin, beschouw ik het als dusdanig ook al klopt de 'nummer 5' ook niet helemaal in het chronologisch overzicht. Een maand voor mijn verjaardag heeft Madness 'Tomorrow's Just Another Day' uitgebracht, maar na een paar weken in de Tipparade zijn de kansen verkeken voor de single en mag de detailhandel de plaat aanbieden voor een rijksdaalder. Dat levert mij mijn eerste single op, voor mijn achtste verjaardag in 1983. Bovendien vermoordt mijn oudste broer moedwillig de muziekindustrie door een elpee van Madness over te zetten op cassette. Ik deel dan nog de slaapkamer met mijn andere broer en op momenten dat ik alleen ben, kaap ik de cassettespeler om naar Madness te luisteren.
Terwijl ik dit allemaal schrijf, komen opeens allemaal kleine herinneringen voorbij welke ik kan herleiden naar de periode 1983-85. Ik denk nu even aan de kapper in Blauwhuis die per ongeluk zijn schaar in mijn oor zet, maar dat is iets later dan 1983 geweest. Wel heb ik in deze tijd stekeltjeshaar net zoals Suggs van Madness. Als achtjarige lijken periodes veel groter en ik begrijp pas jaren later dat mijn broer niet een jaar op stage is geweest. Het is slechts twee maanden geweest of misschien nog niet eens. Zoals iedere leerling van de middelbare landbouwschool wil mijn broer ook ontzettend graag naar Australië of Amerika. Voor de aanvraag van een visum moet je op 1 april een bepaalde leeftijd hebben en mijn oudste broer is een late leerling. De meeste stageplekken zijn al vergeven als hij begrijpt dat hij niet de Atlantische Oceaan gaat oversteken voor zijn stage. Hij komt terecht op een bedrijf in Denemarken. Hier mag hij echter wel honderd procent bezig zijn met het vee en hoeft geen stenen te rapen zoals sommige stagiaires in Australië. Zowel mijn broer als de baas spreken gebrekkig Engels, maar ze 'begrijpen' elkaar meteen helemaal. Als mijn broer in Nederland geen werk kan vinden in de veehouderij, neemt hij contact op met de boer en Denemarken en zal kort daarop emigreren.
Van de zomer van 1983 zijn twee herinneringen springlevend. De lease-auto moet een dagje naar de garage en uiteraard krijgt vader een leenauto mee. Een luxueuze uitvoering van een Renault 14. De palletjes voor de vergrendeling van de achterportieren zitten onder een buisje en kunnen alleen vanaf het dashboard worden bediend. Idem dito met de ramen. Het is een snikhete dag en ik rij met mijn vader naar Hommerts voor wat boodschapjes. De auto is als een sauna en de bekleding van de achterbank is van skaileer. We kennen dit inmiddels van een vorige Opel Ascona, maar de laatste Ascona en de huidige Peugeot hebben stoffen bekleding. Het is de dag dat The Beat een 'schijf' op de radio is. Op vrijdag gaan we, met de gerepareerde Peugeot, naar Appelscha. We willen naar een klein pretpark, volgens mij dezelfde waar we in 2013 de 75e verjaardag van moeder hebben gevierd, maar de rij voor de kassa schrikt af. Dan gaan we toch maar terug naar de Kale Duinen. Dit is eigenlijk een vast uitstapje tijdens een vakantie. Lekker in de grote zandbak spelen en, als we met méér zijn, spelen we stabal. Ja hoor, keur 'stabal' maar lekker af. In 1983 is het ook al niet van toepassing omdat ik alleen met mijn ouders ben. Natuurlijk staat de autoradio op Hilversum 3 en dat is de dag van Veronica. Agnetha heeft de Alarmschijf en komt dus ieder uur voorbij. Na afloop halen we een ijsje bij een cafetaria langs de vaart. Ik heb een 'gompie'. Een plastic shuttle met schepijs bovenop en een kauwgombal onderin. Ik kan nog altijd de smaak herinneren van de kauwgombal en deze smaak komt naar boven als ik Agnetha hoor.
Als we inderdaad mijn broer hebben opgehaald van de stage in 1983 betekent dit dat ik ook 'Disco Duck' van DJ Scott heb gekocht/gekregen. Hij ligt in Skarrild bij de plaatselijke antiekhandel voor vijf kronen. Dat is dan één gulden en zevenenzestig cent. Dik betaald dus! Deze heeft volgnummer 5 gekregen in de kaartenbak. De nummer 2 in de kaartenbak heb ik vermoedelijk in 1983 voor Sinterklaas gekregen. Dat is 'Wings Of A Dove' van Madness. De verplichte zwemlessen zijn in 1984 of 1985 geweest en deze kan ik dus even doorschuiven. Het kan vast zo zijn dat ik in 1983 met de therapie ben begonnen om de schade van mijn vertraagde motoriek op te vangen, maar dit ga ik in de volgende aflevering zeker behandelen. Wellicht dat ik later vandaag nog een aflevering ga doen van de 'Blauwe Bak Veteranen'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten