Vanmiddag heb ik elf singles gekocht. Alsof ik niet genoeg zou hebben? De aanleiding is een beetje knullig, maar dat leg ik wel in de volgende 'Singles round-up' uit. De eerste van twee afleveringen trouwens! Na de Week Spot publiceer ik altijd 'Het zilveren goud' hoewel dat er vorige week niet van is gekomen. Er zijn nog twee verhalen die bij september 1996 horen en eigenlijk maakt het me niet zoveel uit hoeveel singles op de foto komen. De singles zijn immers niets anders dan behang voor de berichten. Ze zullen zich bij het Sneeker Nieuwsblad vast wel eens hebben afgevraagd waar ze aan zijn begonnen, maar als 'ome Gerrit' weer een bericht klaar heeft waar ook de redacteuren buikpijn van het lachen van krijgen, dan is dat alweer snel vergeten. Het helpt in zekere zin ook mee dat ik al vier jaar de deurmat plat loop bij de Sneeker. Ze zijn op de hoogte van mijn eigenzinnigheid, de eigenwijsheid en soms emotionele opwellingen. Zonder mezelf al teveel op de borst te willen kloppen, ben ik in 1996 een groot journalistiek talent met één grote handicap: De papieren. Ik ben niet van plan om terug te gaan naar het middelbaar onderwijs om vervolgens tien jaar in de schoolbanken te zitten eer ik de School voor de Journalistiek heb doorlopen. Dan komt iemand vanuit de uitgeversgroep met de oplossing: Een avondcursus van de Hogeschool Voor De Journalistiek. Vooropleiding: HBO/Academisch. Dat is dus niet LEAO en getuigschrift van het KMBO. Middels een aanbeveling van de uitgever kom ik desondanks op de lijst terecht.
Hoewel de Hogeschool in Utrecht zit, wordt deze cursus georganiseerd in samenwerking met een stichting. De locatie is in Groningen. Fijn! Ik ben in de afgelopen jaren een paar maal in Groningen geweest en daar kan ik mijn hart ophalen. Hoe het nu is gesteld met de stad Groningen? In de jaren negentig zitten er nog enkele interessante platenwinkels en van het centrum naar het station kom je langs een Ierse pub waar de dag kan worden afgesloten. Op het herentoilet is een muur gemaakt van visitekaartjes en daar moet ook de mijne hangen: 'manager Horrable Dying'. Tja, tikfoutje... Ik heb de visitekaartjes laten maken tijdens mijn vakantie in 1994, ook bekend als 'De midweek op eigen benen'. Volgens mij op het station van Maastricht. Of dit vóór of na het kopen en verliezen van de singles is, weet ik niet meer te herinneren. Het kaartje komt in augustus 1994 daar te hangen en is in januari 1997 nog altijd aanwezig! Voor wie nieuwsgierig is geworden: Ik hanteer in deze jaren een belachelijk Engels pseudoniem, maar het kaartje vermeldt wel adres en telefoonnummer in Jutrijp. Ik zou gaan schrijven over de journalistieke cursus maar opeens gaat het over een Ierse pub? Euh ja..., ik geloof dat ik de eerste cursus een beetje aangeschoten ben geweest. Lekker professioneel, Louwsma!
De cursus wordt gegeven op woensdagavond en ik ben de enige die vanuit de zuidwesthoek van Friesland moet reizen. De docent woont in de buurt van Franeker en dat schiet niet op qua mee rijden. Nee, er zit niets anders op dan met de trein van Sneek naar Leeuwarden en daarna naar Groningen. Of ik dat een straf vind? Nee hoor! Ik maak er mijn eigen feestje van. Ik heb een paar maanden eerder bij een verloting van de solexclub een koeltasje gewonnen. Een heel klein en compact dingetje in typische felle jaren negentig-kleuren. Grote blikken cola neemt teveel plek in en dus ga ik voor model 'kindercola', want ik moet ook nog plek houden voor boterhammen van thuis en een lading cassettebandjes voor de walkman. De eerste cursusdag ben ik belachelijk vroeg in Groningen. Ik kan de platenzaken niet vinden, maar... ik kom wel langs de gezellige Ierse pub waar ik in 1994 ook lang ben blijven hangen. Ik denk dat ik mezelf wel een Kilkenny heb gegund en misschien ook wel meer. Hoe dan ook: Ik heb het adres op een briefje geschreven en ga er blijkbaar vanuit dat het in een wolkenkrabber moet zitten met grote neonletters op het dak. De plattegrond stuurt me wel de juiste kant op, maar... ik kan nooit en te nimmer de ingang vinden van het gebouw. Ik kijk op de klok en begin te zweten. De cursus moet al zijn begonnen en ik sta me verschrikkelijk op te winden in een straat in het Groninger centrum. Hoe ik precies ben binnengekomen? Dat weet ik niet meer en ik leg de schuld ook meteen bij het drankgebruik.
Zo maak ik mijn entree in het zaaltje. Ik kijk om me heen. Ze zijn allemaal een stuk ouder dan mij en zijn, zo begrijp ik later, HBO of academisch opgeleid. Een dame is eigenlijk een krantenredactie ingerold en heeft, net als mij, veel ervaring en geen papieren. De rest zijn veelal wetenschappers die hun kennis graag zelf voor het voetlicht willen brengen in wetenschappelijke tijdschriften. De docent is meteen 'fan' van mij. Een jongeman met lang haar die té laat en ietwat aangeschoten binnenstapt. Het belachelijke koeltasje met de blikjes cola en de boterhammen. De enige leerling die sjekkies rookt (net als hemzelf). Ik kan niet meer stuk bij hem. Andersom overigens ook niet want deze docent zal me over een paar weken een enorm compliment geven. Dat stel ik nog even uit op Soul-xotica. De observatie van eerder in deze alinea komt voorbij bij het uitreiken van het certificaat. Hij had gedacht dat ik wel een 'dropout' zou worden die veel liever in de kroeg zou hangen om een biertje te drinken, een sjekkie of een joint te roken en te luisteren naar harde muziek (ik heb dan net een cassettebandje van Motörhead gekocht). Niet dus, hij moet zijn observatie halverwege de cursus bijstellen. Wel biedt hij zichzelf aan als referentie en dat blijkt hij niet bij iedereen te doen! Ik heb hiervan echter nooit gebruik gemaakt...
2580 De Sneeuwwitte Boezem - Jukebox Johnny (NL, Delta, 1962)
2581 Bye Bye Blues - Bert Kaempfert & His Orchestra (Duitsland, Polydor, 1965)
2582 La Montanara - Der Günter Kallman Chor (NL, Polydor, 1963)
2583 Reverend Mr. Black - The Kingston Trio (Nieuw Zeeland, Capitol, 1963)
2584 Jedes Mädchen Auf Erden - Peter Kraus (Duitsland, Polydor, 1960)
2585 10 Cm. Boven De Knie - Leo Kuysters (NL, Omega, 1966)
2586 Het Ding Van De Wasvrouw - De Kwakers (NL, Omega, 1966)
2587 Schön Ist Die Jugend - Leni & Ludwig (NL, Philips, 1958)
2588 Heimweh Nach Virginia - Leni & Ludwig (NL, Philips, 1961)
Okay, wie houdt de Kliko even open voor mij? Nee, natuurlijk gooien we ze niet weg maar geven deze bijna niet te draaien platen een volgnummer in de verzameling. Jukebox Johnny is echter rijp voor de recycling. De Kwakers moet ik nog eens proeven nu ik weet dat die uit 1966 komt, maar dat ga ik vanavond niet doen. Kingston Trio komt uit 'de emmer vol singles' van begin 1994 en ik weet niet precies waarom deze toen niet een volgnummer heeft gekregen. 'Heimweh Nach Virginia' heb ik een paar jaar geleden nog gehad in 'Raddraaien'. De rubriek zélf komt niet terug, maar ik ga wel iets in de 'Raddraaien'-trant doen met 'Verzamelwoede' van dit seizoen. Günter Kallman is nog een hele zoektocht om de identiteit te vinden. Discogs vertelt me dat het uit 1963 komt maar dat wil er bij mij niet in. Hebben Nederlandse Polydor-labels dan geen witte cirkel in het middengat? Deze is egaal rood zoals de Polydor-persingen uit de late jaren zestig. Het catalogusnummer is ook al erg ongebruikelijk voor een Nederlandse uitgave.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten