Singles round-up: augustus 7

'De winkelbezoeken zullen de hoofmoot vormen'. Of zoiets. Ik hou er niet van om in herhaling te vallen, maar iets soortgelijks heb ik gisteren geschreven met betrekking tot de plannen voor vandaag. Welnu, het plan om vroeg weg te gaan kan als eerst de prullenmand in. Ik aanvaard pas om twaalf uur de dag en een uur later zit ik op de fiets. Omdat ik vroeger ben dan afgelopen zaterdag mag ik nu wel iets 'toeristischer' fietsen. In plaats van de parallelweg langs de Rijksweg ga ik over Diever en langs de bosrand naar Geeuwenbrug. Daar ga ik de Vaart volgen. In Smilde haal ik iets te bikken en besluit dat het vest wel in de fietstas kan. Daar is die niet meer uitgekomen. In Bovensmilde besluit ik dat het wel lollig is om over Witten naar Assen te fietsen. Dan een snelle oriëntatie op een plattegrondje en blijkt dat ik helemaal aan de andere kant van de stad moet zijn. Ik volg eerst gemakshalve maar de fietsknooppunten en moet onderweg nog een hulplijn inschakelen. Dan ben ik overigens vlak in de buurt. Het Goed heeft welgeteld zeven singles staan en niets heel erg interessant. Ik heb een afwijkende persing cq 'upgrade' gekocht. De volgende winkel op de lijst gaat voor mijn neus dicht. Het is dan half vijf. Snel doorfietsen naar het centrum voor Jouw Kraam. Ik heb wel een kwartier gezocht en heb slechts tien minuten voordat de winkel dichtgaat. Tegen die tijd heb ik al wel veertien singles in het boodschappenmandje. En dan? Langs de Vaart weer naar huis? Nee, ik ga ditmaal nog toeristischer over Witten naar Bovensmilde. Daar steek ik de weg over en pak een stukje Fochteloër Venen mee. Dit heb ik twee weken geleden gefietst. Via Ravenswoud naar Appelscha. Daar haal ik een paar boodschappen en heb het plan dan al gemaakt. Ik wil niet weer de NAP, maar ditmaal meteen richting Wateren en Doldersum en over Vledder en Wapserveen terug. De singles krijgen jullie binnenkort te zien (hoewel ik ze heb samengevoegd met de platen uit Emmeloord) en nu ga ik eerst het restant singles uit Emmen van vorige week maandag behandelen.

* Martin Martin- Say "Shalom" (NL, Stateside, 1968)
De plaat komt me enigszins bekend voor als ik hem in de handen hou. Eerst denk ik nog aan een Top 40-hit, maar even later weet ik het: Ik heb de single zonder hoesje en in niet bepaald een mooie staat. Een welkome upgrade? Dat moet ik nog afwachten want ik heb de plaat, bij mijn weten, nog nooit gedraaid. Het is een gezellig ding, maar dat is ook alles wat ik erover kan zeggen. De b-kant heet 'Imagine' en dan denk je onherroepelijk aan John Lennon. De achtergrondzang (van bewerkte tape) en de instrumentatie zou zomaar een George Harrison-nummer kunnen zijn geweest. Buiten het feit dat Harrison vast ook een sitar had gebruikt in plaats van de akoestische gitaren. Beetje semi-psychedelisch en een duidelijke boodschap: 'Imagine a world without reality'. Ja, dat zouden we allemaal soms wensen?

* Mountain- The Animal Trainer And The Toad (NL, Island, 1971)
Dit plaatje komt in dit geval in een neutrale hoes. De Nederlandse fotohoes, alsook andere persingen van de plaat, laten echter 'Don't Look Around' zien als de a-kant. Het label van de Nederlandse toont echter 'Animal Trainer' als de a-kant. We hebben het hier uiteraard over Mountain van gitarist Leslie West. Dat is dus een portie vroege hardrock. 'Animal Trainer' is een catchy nummer en ik kan me voorstellen dat dit de a-kant zou zijn geweest. 'Don't Look Down' is het meer serieuze Mountain-werk. Eigenlijk ook de betere kant van de twee.

* Gene Pitney- Backstage (NL, CBS, 1966)
Ik heb de plaat gisteravond voor het eerst gedraaid en dat klinkt niet onaardig voor de prijs en leeftijd. Het staat een week geleden met stip in de 'Eindstreep'. Ik geloof dat ik 'Backstage' ooit op een verzamel-cd heb gehad of wellicht toch een elpee? Ergens gaat mijn herinnering terug naar de jaren rondom 2002 als ik het op een cassettebandje heb. Pitney is een bijzondere 'crooner' in mijn boek en 'Backstage' is wellicht één van de meest dramatische dingen die hij heeft toevertrouwd aan het vinyl. Als één plaat de fietstocht naar Emmen waard heeft gemaakt, dan is het vast 'Backstage'!

* Cliff Richard & The Shadows- Lessons In Love (NL, Columbia, 1962)
Ik koop al lang niet meer alles wat ik tegenkom van Cliff, maar deze single heb ik nog altijd niet. Ik heb het nummer overigens ooit leren kennen in een medley van de Deense band The Defenders. En deze groep komen we over een paar singles opnieuw tegen.

* Jonathan Richman & The Modern Lovers- The Morning Of Our Lives (UK, Beserkley, 1977)
In de kroeg in Steenwijk praat ik regelmatig met een stamgast die in de jaren zeventig als boodschappenjongen fungeert voor buitenlandse bands en artiesten als ze in de club optreden. Het gaat dan om boodschappen welke niet in de 'rider' zitten en welke ze onmogelijk van de zaaleigenaar kunnen vragen. Ofwel: Hij zorgt ervoor dat de bands hun grammetje wiet krijgen. Als je hem vraagt naar zijn favoriete moment geeft hij steevast hetzelfde antwoord: Jonathan Richman. De precieze avonturen met Richman ben ik vergeten, maar de stamgast kan het erg goed met hem vinden. Beide kanten zijn sfeervolle live-opnames met fijne publieksparticipatie. Op de keerzijde doet hij zijn 'Roadrunner' nog maar een keer en dat is iedere keer weer goed. Niet de meest essentiële single uit de partij, maar wel een mooie aanwinst in de collectie van Engelse persingen.

* Rockwell- Somebody's Watching Me (EEG, Motown, 1983)
Deze heb ik gisteravond eveneens gedraaid in 'The Vinyl Countdown'. Ik moet bekennen dat ik nooit heel veel met Rockwell en deze plaat heb gehad totdat ik het verhaal las in de autobiografie van Motown-baas Berry Gordy. Voor een zacht prijsje neem ik de plaat graag mee.

* Tommy Roe- The Folk Singer (UK, His Master's Voice, 1963)
Tijdens de vakanties in Denemarken kom ik eerst een paar singles tegen van The Defenders. In 1992 laat ik mezelf verleiden tot de aanschaf van de eerste elpee van de groep uit Kopenhagen. Met name hun maniakale versie van 'Road Runner' is een hoogtepunt alsook enkele eigen nummers die niet slecht zijn. Verder doet de groep vooral covers op de elpee waaronder 'The Folk Singer''  van Tommy Roe. We kennen de man vooral van de Buddy Holly-pastiche 'Sheila' en stampende hits uit de late jaren zestig en wat dat betreft is dit een hele andere Tommy Roe. Een kant die ik ook kan waarderen. Tony Hatch tekent voor de b-kant en 'Count On Me' is meer rock'n'roll.

* The Rubinoos- I Wanna Be Your Boyfriend (NL, Beserkley, 1979)
Ik weet middels het Hitdossier dat de groep een notering op de Tipparade heeft gehad in 1978. Dat is dan weer niet met dit plaatje. Het is best lekkere powerpop en beslist geen onaardig nummer. Leuk om deze in de collectie te hebben met het Nederlandse fotohoesje. En nu op zoek naar de Tipparade-single uit 1978.

* Feargal Sharkey- Listen To Your Father (Duitsland, Virgin, 1984)
Later deze maand ga ik in 'Van het concerr des levens' terug naar 1983. Het jaar dat ik mijn eerste single krijg op mijn achtste verjaardag. In commercieel opzicht ben ik met Madness 'begonnen' nadat de grote hits waren opgedroogd. In dezelfde periode begint Madness haar eigen platenlabel dat geen lang leven is beschoren: Zarjazz. Buiten eigen werk brengt het ook deze single van ex-Undertones-zanger Feargal Sharkey. Een plaatje waarop Madness-leden hun steentje bijdragen. Ik kan me iets vaag herinneren dat Madness ook is te zien in de videoclip. Het plaatje staat al jaren hoog op mijn verlanglijstje en een week geleden ben ik hem eindelijk tegengekomen. Natuurlijk zal Feargal zijn grote doorbraak hebben met 'A Good Heart', maar 'Listen To Your Father' is meer trouw aan zijn Undertones-roots als je het mij vraagt.

* T.Rex- Get It On (UK, Fly, 1971)
Tja, weer iets met Engelse persingen. Deze originele Engelse Fly heb ik nog niet, wel een Engelse Magnifly met 'Jeepster' op de andere kant. De plaat oogt een beetje slordig met een stuk van het label gescheurd, maar deze plaat is goed bewaard gebleven! Ik heb het nummer echter té vaak gehoord om er nog een gevoel bij te krijgen.

* Stevie Wonder- I Ain't Gonna Stand For It (Frankrijk, Motown, 1980)
Vooral vanwege de b-kant, één van mijn ultieme favoriete Stevie Wonder-nummers: 'Knocks Me Off My Feet'. De Amerikaanse persing is uit het lood als ik me niet vergis en een later gekochte Franse persing is ook niet je van het. Deze kan een poetsbeurt gebruiken, maar moet dan wel kunnen doen. Ik geloof dat ik hem al in de reserve-Blauwe Bak heb staan en anders mag deze daar staan.

* Yazz- Stand Up For Your Love Rights (België, Indisc, 1988)
Tja, ik heb fijne herinneringen aan 'The Only Way Is Up' en ook een latere Yazz-single is nog best de moeite waard, maar dit nummer was ik helemaal vergeten. En op zichzelf had ik daarmee kunnen leven. Nu heb ik augustus 2021 dan helemaal afgesloten en kunnen we terug naar september. Morgen de kersverse Week Spot en woensdag 'Het zilveren goud'. Daarna kan ik mezelf schrap zetten voor een fiks aantal afleveringen van de 'Singles round-up'. En het kan zomaar gebeuren dat hier binnenkort nog meer platen bij komen!